Στην μνήμη του Σάββα Μετοικίδη

Ο Σάββας Μετοικίδης ήταν δάσκαλος, μέλος των Παρεμβάσεων και μέλος του Δ.Σ. του Α΄ Συλλόγου Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Έδωσε τέλος στη ζωή του το Σάββατο 21 Απρίλη, στο χωριό του, στην Σταυρούπολη Ξάνθης.
Απόγονος προσφύγων μικρασιατών από τον Πόντο μεγάλωσε και ανατράφηκε από τη γιαγιά του μέχρι τα δέκα του χρόνια καθώς οι γονείς του ήταν μετανάστες στη Γερμανία.
Ταξικός αγωνιστής, παιδί του κινήματος, ενταγμένος σε χώρους της αριστεράς στα φοιτητικά του χρόνια αλλά και αργότερα, με ενεργή δράση τα τελευταία χρόνια μέσα στον χώρο των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων, πάντα προβληματισμένος και πάντα με άποψη για το μέλλον του κινήματος. Την πενταετία 1998 -- 2003, υπηρέτησε σε ολιγοθέσιο μειονοτικό σχολείο στην ορεινή Ροδόπη και αρθρογράφησε για αυτή την πολύτιμη διδακτική του εμπειρία.
Ο Σάββας ήταν μέλος του Συλλόγου μας τα τελευταία εννιά χρόνια, μέλος του Δ.Σ. και πάντα ενεργός στους αγώνες και τις απεργίες. Θα τον θυμόμαστε πάντα, στην πρώτη γραμμή των αγώνων, στις διαδηλώσεις με το πανό του Συλλόγου, στη μεγάλη απεργία του 2006, πεισματάρη και μαχητή. Στις γενικές συνελεύσεις με ένα καθαρό πολιτικό λόγο που έδειχνε βαθιά μόρφωση και συγκροτημένη σκέψη. Στις διαδηλώσεις του Δεκέμβρη του 2008, να μπαίνει μπροστά στην πολυκατοικία της Ασκληπιού όπου ήταν εγκλωβισμένα νέα παιδιά, περικυκλωμένος από τα ΜΑΤ να τους καλεί να πιάσουν εκείνον και να αφήσουν τα παιδιά. Στις τελευταίες διαδηλώσεις ενάντια στο μνημόνιο και το ΔΝΤ.
Εγγόνι προσφύγων και παιδί μεταναστών, αγαπούσε ιδιαίτερα τους μετανάστες. Ψυχή της παιδαγωγικής ομάδας και πρωτοστάτης επί πέντε έτη στο σχολείο ελληνικής γλώσσας για μετανάστες που λειτουργούσε με πρωτοβουλία του Συλλόγου μας τα έτη 2005 - 2009
Πρωταγωνιστικό μέλος της θεατρικής ομάδας του Συλλόγου, μας χάριζε απλόχερα το γέλιο στις θεατρικές παραστάσεις όπου το δημοτικό θέατρο του Ζωγράφου γέμιζε ασφυκτικά.
Μέχρι τις πρώτες ημέρες του Απρίλη, ενημέρωνε την ιστοσελίδα του Συλλόγου προσθέτοντας απλόχερα το προσωπικό του διδακτικό υλικό για την ειδική τάξη. Αγαπητός σε παιδιά, γονείς και συναδέλφους, συναδελφικός, σεμνός, φιλότιμος και ευαίσθητος. Ακούραστος και αθόρυβος εργάτης του κινήματος, δραστήριος, γεμάτος ζωή, κοινωνικός και χαμογελαστός, στις παρέες και τις πολιτικές συζητήσεις, με ένα άφιλτρο στριφτό τσιγάρο στο στόμα, με το πικρό χιούμορ και την εύθυμη απαισιοδοξία του.

Καλό κατευόδιο, συνάδελφε, συναγωνιστή, σύντροφε και φίλε

Σου υποσχόμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα, για ένα καλύτερο σχολείο, για μια άλλη και πιο δίκαιη κοινωνία.

A Σύλλογος Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.