απο την Κοκκινια στην Αρτα στην Πρέβεζα και σε όλη την Ελλάδα

Εκδήλωση-συζήτηση του Σωματείου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων στην Άρτα

   Το Σωματείο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων (δηλαδή όλοι μας!) μαζί με την Πρωτοβουλία Πολιτών διοργανώσε εκδήλωση-συζήτηση το Σάββατο 3 Νοεμβρίου στις 7 μ.μ. και στην αίθουσα του Συλλόγου "Μακρυγιάννης".

   Είναι μια πρωτοβουλία για να διερευνηθούν οι δυνατότητες να αναπτυχθούν και στην Άρτα δομές αλληλεγγύης, όπως έχει συμβεί με επιτυχία και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, σε μια προσπάθεια αποτελεσματικής, συλλογικής και ενωτικής αντιμετώπισης της κρίσης.

απο την εκδήλωση συζήτηση συμμετείχαν απο το Κοινωνικό Ιατρείο Πρέβεζας η Πόπη Μιχελάκου και απο το Σχολείο Αλληλεγγύης Νίκαιας η Ελένη Παπαδοπούλου .

Κοινωνική Αλληλεγγύη: η δική μας απάντηση    

   Η δημιουργία και στήριξη δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και οικονομίας αποτελεί μείζονος σημασίας παρέμβαση απέναντι στην κρίση. Η αλληλεγγύη, για εμάς, αφενός καλύπτει άμεσες ανάγκες, υποδεικνύοντας δραστικά στην πολιτεία τις ελλείψεις της.
      ● Η Ελλάδα είναι μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση και δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Στον πόλεμο που ζούμε –γιατί περί πολέμου πρόκειται─ αντιπαρατάσσουμε τη μεγαλύτερη αντίσταση, την αντίσταση της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη για μας ταυτίζεται με την αντίσταση του λαού ώστε να βρει τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά του.
      ● Η λαϊκή αντίσταση, η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη είναι ο μόνος δρόμος για να μην παραδοθούμε ως κοινωνία στον κατακερματισμό, τον κανιβαλισμό, τον εφησυχασμό, τη μοναξιά και την απόγνωση. Παράλληλα είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης στην ανάπτυξη αντικοινωνικών φαινομένων, όπως η ανάπτυξη ρατσιστικών, φασιστικών και εθνικιστικών τάσεων.
      ● Αφετηρία μας είναι η αντιμετώπιση άμεσων προβλημάτων ξεπερνώντας την παγίδα της φιλανθρωπίας.
      ● Δεν επιδιώκουμε να υποκαταστήσουμε το υπό διάλυση κοινωνικό κράτος, αλλά να λειτουργήσουμε ως καταλύτης για την ενεργοποίηση και την αυτενέργεια, τη διεκδίκηση των κοινωνικών παροχών σε όλους.
      ● Δεν προτείνουμε κάτι νέο – σε όλη την Ελλάδα αναπτύσσονται δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης και αλληλέγγυας οικονομίας. Συμπολίτες μας αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και επινοούν συλλογικούς τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης.
   Η κρίση γίνεται αδυσώπητη για ένα τεράστιο ποσοστό των οικογενειών και της αρτινής κοινωνίας, για τη συντριπτική πλειοψηφία εμάς των ίδιων. Αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία και καλούμε σε εκδήλωση - συζήτηση, ώστε να ενημερωθούμε για δράσεις, που έχουν ξεκινήσει σε πολλές περιοχές της χώρας, να ανταλλάξουμε προβληματισμούς και απόψεις, να διερευνήσουμε τις δικές μας δυνατότητες και να παρέμβουμε συλλογικά και ενωτικά.

 Στην εκδήλωση συζήτηση παρουσιάστηκαν οι δομές αλληλεγγύης που εχουν ξεκινήσει και λειτουργούν 

Το κοινωνικό Ιατρείο Πρέβεζας απο την Πόπη Μιχελάκου  και 

Το Σχολείο Αλληλεγγύης Νίκαιας Ρέντη απο την Ελένη Παπαδοπούλου   

Η εκδήλωση έγινε στην αίθουσα του Συλλόγου Μακρυγιάννης,

Το κτίριο που στεγάζεται ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ» χτίστηκε το 1850 από τον Παναγιώτη Τζανέτο, μέτοικο από τη Μάνη, που ήταν τυρέμπορος στο επάγγελμα. Το έκτισε ο ίδιος στο χώρο αυτό που ήταν τότε η αριστοκρατική γειτονιά του Αγίου Κοσμά. Στη γειτονιά αυτή ήταν τότε όλα τα προξενεία και οι προύχοντες της πόλης.Είναι δείγμα κλασσικής αρχιτεκτονικής εκείνης της εποχής. Αποτελούνταν από το ισόγειο, το υπόγειο και τον πρώτο όροφο. Στο ισόγειο και στο πίσω μέρος ήταν το πλυσταριό και πάνω ακριβώς το μαγειρείο. Από το διάδρομο του ισογείου περνούσαν τα άλογα για τους στάβλους που ήταν στην πίσω αυλή.

 Εκεί υπήρχε μια συκιά στην οποία λέγεται πως κρεμάστηκε μια υπηρέτρια του σπιτιού. Το μπροστά ισόγειο που βλέπει στο δρόμο ήταν τα δωμάτια του σπιτιού και στη μέση ήταν το χειμωνιάτικο δωμάτιο με το τζάκι αλλά χωρίς παράθυρα. Στον πάνω όροφο το κτίριο είχε τρεις χώρους. Το καλό σαλόνι (η μεγάλη σάλα) και η τραπεζαρία όπου δέχονταν τους επισκέπτες, και προς το δρόμο η επίσημη σάλα. Στο υπόγειο ήταν το κελάρι.

Σ’ αυτό το κτίριο παραδόθηκε η πόλη από τους Τούρκους και τον Τούρκο Πασά στον Ελληνικό Στρατό με την απελευθέρωσή της το 1881. Στη συνέχεια οι κληρονόμοι του το άφησαν στο Ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για κοινωφελείς σκοπούς. Λειτούργησε κατ’ αρχή ως γραφεία Πρόνοιας, μετά ως Παιδικός Σταθμός και στη συνέχεια παραχωρήθηκε τα τελευταία 32 χρόνια στον Πολιτιστικό Σύλλογο «Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ» 

προκειμένου να στεγαστεί και να αναπτύξει τις δραστηριότητές του. Ανακαινίστηκε από τη Δημοτική Αρχή και αποτελεί κόσμημα στο κέντρο της πόλης μας.