Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

ξεκιναμε πιο δυνατα την προσπαθεια για << ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΤΩΡΑ>>


Για το Ειδικό Σχολείο στον Βουλευτή κ. Δημ. Λιντζέρη

Χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα του 2009, που έχουν ανάγκη ειδικής εκπαίδευσης, μένουν κάθε χρόνο εκτός σχολείου. Οι πολιτικές χρόνων έχουν αφήσει στο περιθώριο της ζωής τους ανθρώπους με αναπηρίες. Ότι γίνεται προς θετική κατεύθυνση γίνεται από τους ίδιους τους αναπήρους και από τους γονείς και τους φίλους τους. Μια τέτοια προσπάθεια στηρίζουμε και εμείς εδώ, στην πόλη μας. Μια πόλη που δεν έχει καμία δημόσια ειδική δομή σε όλα τα επίπεδα. Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να αποδείξουμε αυτό που για εμάς είναι αυτονόητο και συνταγματικό δικαίωμα όλων των ανθρώπων που έχουν αναπηρίες: Ίδιες Ευκαιρίες – Ίδια Δικαιώματα – Για Ολους.

Κ. Παπαδόπουλος, Δ. Λιντζέρης και Χ. Νάστας

Σήμερα ξεκίνησε και επίσημα πλέον ο πρώτος κύκλος επαφών που πρόκειται να κάνουμε με ανθρώπους που ζήτησαν την ψήφο μας και που ασφαλώς μπορούν να βοηθήσουν.

Πρώτος απάντησε θετικά ο κ. Δημ. Λιντζέρης, Νικαιώτης και Βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στη Β’ Πειραιά. Το θέμα που θέλαμε να συζητήσουμε μαζί του, γνωρίζοντας βέβαια την ιδιότητά του αλλά και την ευαισθησία του [με βάση σχετικές ερωτήσεις που είχε καταθέσει και ο ίδιος στη Βουλή] είναι το Ειδικό Σχολείο. Η Νίκαια δεν έχει Ειδικό Σχολείο παρότι χρόνια τώρα έχουν γίνει προσπάθειες από πολλούς.

συνέχεια »

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

ΝΤΡΟΠΗ για την πατρίδα μου. Νεαρή κοπέλα από τη Βουλγαρία κρατείται εδώ και 5 μέρες στο Α.Τ Ζακύνθου, περιμένοντας να την απελάσουν.

«Δεν υπάρχει κράτος». Αυτή την κουβέντα μου είπε ο δικηγόρος, για να μου δείξει την κατάσταση των πραγμάτων. Την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα του 2009. Το 2002 συννελήφθη μια κοπέλα Βουλγαρικής καταγωγής γιατί εργαζόταν χωρίς βιβλιάριο υγείας και γιατί είχαν λήξει τα χαρτιά της. Οδηγήθηκε στο δικαστήριο όπου της επιβλήθει ποινή φυλάκισης 30 ημερών (μετατρέψιμη σε χρηματική ποινή). Η υπόθεση υποτίθεται ότι έκλεισε εκεί. Το 2006 η υπόθεση ξαναϋποβλήθηκε στα δικαστήρια. Εκεί η κοπέλα δικάστηκε ερήμην (έλειπε σε σπουδές στη Βουλγαρία και οι κλητεύσεις πήγαιναν σε λάθος οδό).
apo to blog .ατσαραντος

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

για την μαννα που εφυγε


ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
απο την Ερμουπολη της Συρου στην Κοκκινια 1934 - 2009

γεννημενη στην ερμουπολη της Συρου το 1934 απο πατερα μικρασιατη και μητερα απο την Παρο.
κληρονομησε ετσι και το πεισμα και την εργατικοτητα των μικρασιατων προσφυγων την αυρα και την ελευθερια που σου δινει το Αιγαιο.
Ηρθε μαζι με την οικογενεια της στην φιλοξενη Κοκκινια μετα τον πολεμο αναζητοντας μια καλλιτερη ζωη.
Παντρευτηκε με τον Γιωργο Παπαδοπουλο τον οποιον εχασε προωρα.
Μια ζωη δουλεια........... και αγωνας για καλλιτερη ζωη
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ
ΑΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡ ΓΙΩΡΓΗ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.....
ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 15.00 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΝΙΚΑΙΑΣ στο περιβολακι στο Γνεκροταφειο

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009


με το << σχολικο>>


κατα τις 9 σημερα το πρωι καπου στη πετρου ραλλη βρεθηκα να ειμαι πισω απο ενα << σχολικο >> απο αυτα διαφορων ιδιωτικων παιδοφυλακτηριων

γεματο με αλλοιωτικα παιδια με τα παιδια που δεν λενε να μεγαλωσουν......

με τα δικα μου παιδια

με τη μηχανη εγω απο πισω χωρις στην αρχη να το εχω αντιληφθει βλεπω καποια στιγμη ενα νεαρο παιδι που καθοντανε στο τελευταιο καθισμα να μου χαμογελαει, και να με χαιρεταει με το χερι του κανοντας μου την κινηση του << γκαζιου>>

του χαμογελασα και τον χαιρετησα σαστισμενος ....

ειχε κινηση αλλα και να μην ειχε δεν θα εφευγα γιατι εβλεπα οτι του αρεσε και προσπαθουσε να μου μιλησει

σκουντουσε τον διπλανο του που κοιταζε συνεχεια την οροφη του λεωφορειου με ενα μεγαλο χαμογελο και δεν αντιδρουσε , ηθελε να του πει να γυρισει να με δει αλλα δεν .........


δεν μπορουσα να ξεκολλησω πισω απο το << σχολικο>> εβλεπα αυτο το παιδι εναν νεαρο δυο μετρα να μην μπορει να μιλησει να μην μπορει να βγει απο κει μεσα και .......
δεν εφευγα απο πισω απο το << σχολικο>>
ψηλο παιδι φαινοντανε γυρω στα 16 -17 ομορφος μελαχροινος με μακρυ μαλλι
ηθελα να σταματησω να τον παρω μαζι μια βολτα με τη μηχανη..........

ΘΥΜΩΣΑ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΠΙΑΣΑΝΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

και σταματησα τους χαιρετησα και σταματησα

χαθηκε το << σχολικο>> μεσα στην κινηση και ο νεαρος φιλος μου συνεχιζε να με χαιρετα...


απο εκεινη την ωρα σκεφτομε συνεχεια αυτο τον νεαρο παιδι

θα μπορουσε να πηγαινει και αυτο στο λυκειο πιο κατω και να ειναι τωρα με την κολητη του και να πινουν καφε να οδηγαει παπι και να κυνηγαει κανει σουζες .......να κανει οτι θελει

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ

φιλε μου που θελεις να γκαζωσεις δεν θα σε ξεχασω δεν γινετε ....... μαλλον εμεις που το εχουμε πρεπει να το παμε πιο μακρυα

αργουμε και βολευομαστε στην φυσιολογικοτητα μας

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ << ΓΚΑΖΩΣΟΥΜΕ >>

ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΟ ΣΤΟ << ΣΧΟΛΙΚΟ>> καπου στην πετρου ραλλη