Να μην ξεχαστεί η Helin Bölek που πέθανε για την ελευθερία

 Η τραγουδίστρια από την Τουρκία, Helin Bölek, η οποία μόλις στα 28 της χρόνια πέθανε έπειτα από 288 ημέρες απεργίας πείνας.

Η Bölek πρέπει να γίνει παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης σε ένα φασιστικό καθεστώς 

Ένα νεαρό, ταλαντούχο κορίτσι από τη γειτονική μας χώρα που ήθελε να τραγουδάει ελεύθερα, που διώχθηκε αυτή και το συγκρότημά της από το καθεστώς Ερντογάν και που επέλεξε αυτή την ακραία μορφή αντίδρασης και αντίστασης απέναντι στο βαθύ κράτος του Σουλτάνου.

Η θυσία της θα έπρεπε να ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης, όχι απλά σαν μια ακόμη «χαμένη υπόθεση», αλλά ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το καθεστώς του Ερντογάν.

Η κρατική καταστολή, η φίμωση κάθε αντίθετης φωνής, η ακραία αντιδημοκρατική συμπεριφορά του καθεστώτος της Τουρκίας σε όποιον δεν είναι μαζί του, πήρε μορφή στο πρόσωπο και τον αγώνα της Bölek.

 δεν μπορεί να πεθαίνει από απεργία πείνας ένα 28χρονο κορίτσι επειδή τόλμησε να εκφραστεί καλλιτεχνικά και ο υπόλοιπος δημοκρατικός κόσμος να μην αντιδρά, να μην διαμαρτύρεται.

Η θυσία της Bölek δεν πρέπει να χαθεί μέσα στη λαίλαπα του κοροναϊού. Πέθανε για την ελευθερία.

Καμιά φωνή αντίστασης σε αντιδημοκρατικά καθεστώτα και διαδικασίες δεν πρέπει να χάνεται.

Helin Bolek.

Το χώμα ζεστό,
να σε φυλάξει ζήλεψε
στην αγκαλιά του.

Δύο κόκκινες σημαίες,
ορίζουν το σπίτι σου
και τη καρδιά σου.

Λουλούδια απλόχερα,
ανθίζουν από τη φωνή σου,
αυτή που μας ταξίδευε.

Λευκό το φόρεμα σου,
ίδιο με τη ψυχή σου,
απόμεινε
λάβαρο
μιας σκοτωμένα αθωότητας.

Θα σ' έχουμε
στη καρδιά μας,
μικρή αδερφή μας,
αστέρι που τις καρδιές
μας γλύκανες
με το τραγούδι σου.

Θα είσαι πάντα εκεί
τώρα,
κάνεις δεν θα σε φτάσει,
άνοιξες τα φτερά σου
περιστέρα
κι έφυγες,
μα πάντα
θα είσαι μέσα μας,
Η φωνή σου
θα αντηχεί στο βάδισμα μας,
στα καλντερίμια
και τους δρόμους,
στις σημαίες
που θα ανεμίζουν,
στα σφιγμένα
χέρια μας.

Θα ζεις μέσα μας.

Τάσος Νικολόπουλος