ανακαλυψατε οτι στη ελλαδα μας τα πραγματα στο τομεα αυτο ειναι ετσι οπως μας περιγραφετε........μπα!!!!!!
| Μεσαίωνας στα ελληνικά ιδρύματα για παιδιά με αναπηρίες | |||
| |||
Συνθήκες άλλης εποχής αντίκρισε ο Συνήγορος του Παιδιού σε επισκέψεις του στα ιδρύματα Σκαραμαγκά και Λεχαινών, όπου η εξαιρετικά ελλιπής στελέχωση τους οδηγεί αναγκαστικά τους λιγοστούς εργαζόμενους σε αυτά να κάνουν χρήση μεθόδων κάθε άλλο παρά σύγχρονων και ανθρώπινων.
Στα κρατικά κέντρα περίθαλψης και χρόνιων παθήσεων κατά κανόνα φιλοξενούνται παιδιά –πολλές περιπτώσεις και εφ όρου ζωής- που πάσχουν από νοητική υστέρηση και σωματικές αναπηρίες καθώς και άτομα που παρουσιάζουν διαταραχές του αυτιστικού φάσματος.
Ο Συνήγορος του Παιδιού, Γιώργος Μόσχος, με συνεργάτες του από τον Συνήγορο του Παιδιού αλλά και τη σύζυγο του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Μαίη Παπούλια, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Κέντρο Χρονίων Παθήσεων Παίδων Αθηνών στον Σκαραμαγκά και στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων Λεχαινών Ηλείας και αποκαλύπτει τα προβλήματα που επικρατούν σε αυτά.
Σύμφωνα με τον κ. Μόσχο, οι τεράστιες ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό που παρουσιάζουν τα συγκεκριμένα κέντρα οδηγούν τους εργαζόμενους στο να υιοθετούν, παρά τη θέλησή τους, «σκληρά» μέτρα προκειμένου να ελέγξουν την κατάσταση. Πρόκειται για πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, όπως το δέσιμο στο κρεβάτι, αλλά ακόμα και ο περιορισμός σε ξύλινα κουβούκλια ώστε να αποφεύγεται η πιθανότητα αυτοτραυματισμού τους. Πολύ κοινή είναι επίσης η χρήση κάμερας στους θαλάμους, καθώς το ελάχιστο νοσηλευτικό προσωπικό αδυνατεί να παρακολουθεί επαρκώς τους «φιλοξενούμενους».
Στο κέντρο των Λεχαινών, για παράδειγμα, εργάζονται 8 βοηθοί νοσηλευτές από τους οποίους κανένας δεν είναι επιστημονικά εξειδικευμένος σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ. Οι 8 αυτοί νοσηλευτές είναι επιφορτισμένοι με την παρακολούθηση των 77 νοσηλευόμενων ενώ, όπως επισημαίνει ο κ. Μόσχος, θα έπρεπε να αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής σε κάθε έναν ή δύο φιλοξενούμενους. Αυτή τη στιγμή, κανένας φυσιοθεραπευτής δεν απασχολείται στο κέντρο, ενώ τις υπηρεσίες της προσφέρει μόνο μια εργοθεραπεύτρια. Παρόλα αυτά, στα χαρτιά εμφανίζονται 80 εργαζόμενοι στο Ίδρυμα: 17 υπάλληλοι καθαριότητας, 4 φύλακες, 12 εργάτες, 2 υδραυλικοί, 2 ηλεκτρολόγοι , 21 άτομα βοηθητικό προσωπικό και άλλοι διοικητικοί υπάλληλοι.
Ως αποτέλεσμα αυτών των συνθηκών, τα παιδιά που εισέρχονται στο ίδρυμα για να προστατευτούν και να βελτιώσουν την υγεία τους, όχι μόνο δεν λαμβάνουν την κατάλληλη στήριξη και προστασία αλλά βρίσκονται και εκτεθειμένα σε ατυχήματα και σε τραγικές συνθήκες διαβίωσης.
Παρέμβαση του κ. Γ. Μόσχου, Συνήγορου του Παιδιού
«Θα πρέπει οπωσδήποτε παιδιά και ενήλικοι με τόσο σοβαρές παθήσεις να πάψουν να βρίσκονται στον κοινωνικό αποκλεισμό. Να μη διακινδυνεύεται η ζωή και η αξιοπρέπειά τους συνεχώς και να μην απουσιάζει η προσωπική φροντίδα για την κάλυψη των αναγκών τους. Θα πρέπει οπωσδήποτε η χώρα μας να βρει τρόπους να φροντίζει περισσότερο και ιδιαίτερα τα άτομα με αναπηρίες και όχι να τα παραμελεί και να τα αποκρύπτει από την υπόλοιπη κοινωνία.
Οι εργαζόμενοι στα κέντρα περίθαλψης είναι άνθρωποι πολύ καλών προθέσεων που παλεύουν όσο μπορούν, αισθάνονται όμως και οι ίδιοι περιθωριοποιημένοι, έχουν χάσει το ηθικό τους εξαιτίας της εγκατάλειψης. Εκείνοι δίνουν τον αγώνα τους, το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς που είμαστε απ έξω. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές, πολιτικές αλλά και κοινωνικές. Αφορούν και όλους μας τους πολίτες» τονίζει ο κ. Μόσχος.
Ο Συνήγορος του Παιδιού συνεχίζει τις επισκέψεις του σε αντίστοιχα κέντρα (10 συνολικά για παιδιά) προκειμένου να διατυπώσει σε πόρισμα τα συμπεράσματα και τις προτάσεις του για την επίλυση του σοβαρού κοινωνικού προβλήματος.
ολα αυτα γινονται με αποκλειστικη ευθυνη του κρατους και των τοπικων "αρχοντων " εχετε δει κανενα τους να διαμαρτυρετε για τις συνθηκες ου επικρατουν στα γκετο αυτα που ειναι στιος πολεις τους ......ολοι αλλου κοιτανε αδιαφορα , αν ομως ειχαν φροντισει και υπηρχαν υποδομες , ειδικα σχολεια , κεντρα ημερησιας φροντιδας , καπου τελως παντων οπου μια μανα που εχει αναπηρο παιδι θα μπορουσε να παει να το αφησει μια ωρα , για να παει στο γιατρο η οπου αλλου θελει τετοια φαινομενα εγκαταληψεις παιδιων σε γκετο αυτου του τυπου θα ηταν περιορισμενα .
μια προταση ολοι οι υποψηφιοι δημαρχοι να υποχρεονονται πριν να καταθεσουν την υποψηφιοτητα τους να πανε να περασουν μια μερα σε ενα τετοιο κολαστηριοκαι μετα θα τα πουμε γιατι οσο γαιδουρι και να εισαι ( και να με συγχωρεσουν τα γαιδουρακια ) κατι θα κανει μεσα σου
1 σχόλιο:
Μια μέρα? Ας περνούσαν και για λίγα λεπτά, να δουν με τα ματια τους την κατάσταση... Στα νοσοκομεία, στα ορφανοτροφεία, στις φυλακες, στα ιδρύματα.
Αλλα είναι πιο εύκολο να μην ασχολείσαι. Οποτε δεν ασχολούνται.
Δημοσίευση σχολίου