μονο οσοι εχουν γνωρισει απο πεινα μπορουν να καταλαβουν αυτη τη φωτογραφια

καλη χρονια σε ολο τον κοσμο
Ενα ιστολόγιο όπου μπερδεύονται οι απόψεις τα δικαιώματα οι καθημερινοί αγώνες για το αυτονόητο slinger Κώστας Παπαδόπουλος
γιορτες στα νεκροταφεια
παντα παραμονές μεγάλης γιορτής τα νεκροταφεία έχουν κίνηση. Γυναίκες με ανασηκωμένα μανίκια, σαπουνίζουν τα μνήματα και γεμίζουν τα βάζα με λουλουδια δίπλα στις μαρμάρινες φωτογραφίες. Στο πλάι τοποθετούν με αριστοτεχνική ακρίβεια - λες και πρόκειται για το σαλόνι τους - καταπράσινα βασιλικά σε πήλινες γλάστρες, μωβ κυκλάμινα και λευκές μολόχες. Φρέσκιες μυρωδιές που ανακατεύονται με το λιβάνι και τα άλλα «μυρωδικά», καρβουνάκια, «μελωμένα» κεριά, ανθέλαιο. Πανάρχαια έθιμα που επιβιώνουν παντού.
Η βόλτα στους τάφους - όσο και μακάβρια αν φαντάζει - είναι κάτι σαν επίσκεψη σε μουσείο ενός ζώντος πολιτισμού.
Μαθαίνεις για πρόσωπα με ονοματεπώνυμα και ημερομηνίες διάρκειας χαραγμένες.
Στέκεσαι αμήχανος μπροστά σε κατάλευκους μαρμάρινους σταυρούς και αγάλματα, παρατηρείς την πορεία της αρχιτεκτονικής, σχολιάζεις τη λιτότητα και το κιτς ανάλογα τις διαθέσεις των οικείων. Πατάς χώμα και χάνεσαι μέσα στις σκιές των κυπαρισσιών. Και όταν αρχίζει το φως να πέφτει τα χαμηλά «φωτάκια», τα καντήλια των ψυχών, έχουν το μαγικό τρόπο να σε γαληνεύουν.
Όσο κι αν φοβάσαι τον θάνατο, στα νεκροταφεία τον οικειοποιείσαι. Τον κάνεις μέρος της κοινωνίας σου και φυσική συνέχειά της.
Μια "βολτα" σε ενα νεκροταφειο τελικα σε επαναφερει στη ζωη βλεπεις τη ζωη και το θανατο τη ματαιοτητα και την πραγματικοτητα πολλων καθημερινων μας ενεργειων ...
βλεπεις τη "ματαιοδοξια των ζωντανων" και την "απλοτητα" του θανατου
Στα χωριά τα νεκροταφεία είναι φτιαγμένα σε μια άκρη. 'Όταν περπατάς ανηφορικά για να χαζέψεις το μέρος από ψηλά, βλέπεις πόσο δίπλα κοιμούνται νεκροί και ζωντανοί. Η μάντρα από απόσταση δεν ξεχωρίζει.
κλεμμενο το πιο μεγαλο μερος του κειμενου
ΕΔΩ ΒΟΗΘΑΜΕ ΟΛΟΙ ...............
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τα 8 μωράκια ηλικίας 1-12 μηνών που δυστυχώς οι γονείς τους έχουν εγκαταλείψει στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας χρειάζονται ρουχαλάκια, πετσετούλες, σαλιάρες και κουβερτούλες για να ζεσταθούν. Προφανώς δεν έχει μεριμνήσει κανείς γι' αυτά τα 8 αγγελούδια εκτός από τις νοσηλεύτριες που κάνουν ό, τι μπορούν...
Ενόψει λοιπόν των Χριστουγέννων ας κάνουμε όλοι μία καλή πράξη γι' αυτά τα μωρά και ας τους προσφέρουμε το ελάχιστο που μπορούμε με όλη μας την αγάπη. Τα ρουχαλάκια μπορούμε να τα πάμε στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας, στο κεντρικό κτίριο, 1ος όροφος στη νοσηλευτική υπηρεσία για τα εγκαταλελειμμένα μωρά. Εκείνα ήδη μας το ανταποδίδουν με το πιο γλυκό χαμόγελό τους!
Πληροφοριες:
Νοσοκομειο ''Αλεξανδρα'' Βασ. Σοφίας 80 Τ.Κ 115 28κή
Τηλεφωνικό Κέντρο: 213-21 62 000, 210-33 81 100
αριθμος μωρων: 8 (3 κοριτσακια και 5 αγορακια)
ηλικιες: 1 και 4 μηνων και 1 ετους
αγαθα προς αναγκη: πετσετουλες,σαλιαρες,κουβερτες και ρουχαλακια (για τις ηλικιες αυτες μονο) και οποιος θελει παιχνιδακια.
Να καλυφθούν όλα τα κενά που υπάρχουν στο Ειδικό Σχολείο Ορεστιάδας ζητά με ανακοίνωσή της η Αχτιδική Επιτροπή Βορείου Εβρου του ΚΚΕ, επισημαίνοντας ότι τα ειδικά σχολεία (Νηπιαγωγείο - Δημοτικό - Γυμνάσιο) στεγάζονται σε ακατάλληλα ενοικιαζόμενα κτίρια.
«Η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν πιστώσεις είναι απαράδεκτη», σημειώνει και, καταγγέλλοντας τις ευθύνες που έχουν οι φορείς της ΤΑ στηρίζοντας την κυρίαρχη πολιτική, ζητά να σταματήσει το παιχνίδι της «κολοκυθιάς» μεταξύ στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τη χωροθέτηση του νέου ειδικού σχολείου. Να ξεκινήσει άμεσα η ανέγερση ενός σύγχρονου ειδικού σχολείου (Νηπιαγωγείο - Δημοτικό - Γυμνάσιο) για τα παιδιά όλης της περιφέρειας, ηλικίας 4 έως και 15 χρόνων.
mpμπραβο στην αχτιδικη επιτροπη Εβρου περιμενουμε και απο τη δικη μας εδω στη Νικαια