"ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ" - Αφιερωμένο σε Όσους ΟΣΕς αγωνιζονται καθημερινα για το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ

3 Δεκέμβρη 2015 δεν μπορούμε να "γιορτάσουμε"



Η Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ, την ίδια ώρα που το φερόμενο ως ΕΘΝΙΚΟ αναπηρικό κίνημα έβγαζε στον δρόμο τους ανάπηρους/ες σε ρόλο κομπάρσου, πραγματοποιήσε ΚΑΤΑΛΗΨΗ [4-7/11/2015] στο ΘΧΠ (πρώην ΚΕΠΕΠ) παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών και απαιτήσε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της για τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών και ενηλίκων με αναπηρία που κρατούνται σε κλουβιά και δεμένοι/ες στα κρεβάτιά τους με ιμάντες. Οι διαχρονικοί φράχτες που εμποδίζουν παιδιά και ενήλικες να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή οφείλουν να πέσουν. Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένους 62 αναπήρους σε απάνθρωπες συνθήκες. Προσδοκούμε η όποια αλλαγή να ξεκινήσει από τους/τις ιδρυματοποιημένους/ες οι οποίοι θα σπάσουν την «προστατευτική» γυάλα εκεί που κανείς δεν το περιμένει.
 Ενώνουμε την ακηδεμόνευτη φωνή μας ΜΑΖΙ τους 
και απαιτούμε ΑΜΕΣΗ λύση. 
Αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη για ΟΛΕΣ και ΟΛΟΥΣ! 

Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Ο Φορτίνο Σαμάνο

Ο «Σαμάνος» του Θ. Παπακωνσταντίνου Η περηφάνια των αγωνιστών αντικατοπτρίζεται στην εικόνα του υπολοχαγού του Ζαπάτα, Σαμάνο, μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα.  Ο φωτογράφος δεν ήξερε τίποτα άλλο για τον μελλοθάνατο ούτε και μάθαμε κάτι παραπάνω, όσα χρόνια και αν πέρασαν. Έμεινε μόνο η εικόνα του λίγα δευτερόλεπτα πριν εκτελεστεί… Ο άνθρωπος που δεν φοβάται τον θάνατο, του χαμογελά και καπνίζει ένα τελευταίο τσιγάρο. Αυτή η αγέρωχη στάση ενέπνευσε και τον τραγουδοποιό Θανάση Παπακωνσταντίνου να γράψει το ομώνυμο τραγούδι, «Ο Φορτίνο Σαμάνο».  Ο τραγουδοποιός έχει μιλήσει για τα συναισθήματα που του προκάλεσε η φωτογραφία: «Όταν διάβασα τη λεζάντα της φωτογραφίας, ανατρίχιασα. Η στάση του Φορτίνο Σαμάνο δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα. Ίσως γι’ αυτό με συγκίνησε. Οι τωρινοί άνθρωποι, με τη συμβολή της τηλεόρασης, έχουμε υποστεί δύο σημαντικές ήττες: Από τη μια, έχουμε εθιστεί στον πόνο και στον θάνατο των άλλων –μέχρι και ζωντανή αναμετάδοση πολέμων έχουμε παρακολουθήσει– και από την άλλη, ακριβώς επειδή νομίζουμε ότι είμαστε πάντα στη θέση του θεατή, όταν χτυπήσει την πόρτα μας κάποια συμφορά ή ο ίδιος ο θάνατος ξαφνιαζόμαστε και τρομάζουμε». Το τραγούδι έχει τρεις στροφές που αφηγούνται την ιστορία ο καθένας από την πλευρά του. Στην πρώτη ο στίχος μπαίνει στο μυαλό του Σαμάνο, στη δεύτερη, στη σκέψη του στρατιώτη και η Τρίτη στροφή είναι το τσιγάρο. Μια ωδή σε έναν επαναστάτη που σκοτώθηκε όπως χιλιάδες άλλοι ανώνυμοι χωρικοί και θα ήταν άσημος αν δεν υπήρχε ένα διάσημο κλικ. 
Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
 «Είμαι ότι δεν έζησα, είμαι η βροχή που θα `ρθει να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί. 
Βράδυ στα κρεβάτια τους πως στενάζουν ξαναμμένες ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή…» 
Ο στρατιώτης με τ’ όπλο σημαδεύει και σκέφτεται: 
«Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ότι έχει ζήσει είμαι ένας μικρός θεός, είμαι ένα στοιχειό. Πάνω από το αίμα του αύριο εδώ την ίδια ώρα ερπετά θα σέρνονται όπως κάνω κι εγώ…» 
Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
 «Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν ο καιρός θα χάνεται ώσπου κάποιο απ’ αυτά θα φωνάξει «Λιμπερτά!»
 κι όπως θα κοιτάει τις κάννες θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά…»... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-epanastatis-pou-iremos-kapnizi-to-telefteo-tsigaro-prin-apo-tin-ektelesi-tou-i-fotografia-travichtike-liga-lepta-prin-to-thanato-tou-legete-fortino-samano-ke-enepnefse-ton-thanasi-papakonstantinou/

72 χρονια απο το πογκρόμ ενάντια στους ανάπηρους πολέμου της Αλβανίας

disabilitymyths.wordpress.com

Στις 30 Νοεμβρίου του 2015 συμπληρώνονται 72 χρόνια από τη νύχτα της 30ής Νοέμβρη του 1943, όταν τα τάγματα ασφαλείας, με τις πλάτες των γερμανοφασιστών κατακτητών, ξεχύθηκαν στα νοσοκομεία της Αθήνας ενάντια στους 15.000 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου. Τους άρπαξαν, τους φόρτωσαν ν σε αυτοκίνητα και τους παρέδωσαν στους Γερμανούς, στις φυλακές Χαϊδαρίου και Χατζηκώστα.

Με την κατάρρευση του Μετώπου και τη συνθηκολόγηση του Ελληνικού Στρατού, οι ανάπηροι των μετώπων στο μεγαλύτερο ποσοστό τους μαζεύτηκαν στα νοσοκομεία της Αθήνας. Περίπου 15.000 ανάπηροι βρήκαν το πρώτο καταφύγιό τους, σε άθλιες συνθήκες, σε δεκάδες νοσοκομεία της Αθήνας. Από την πρώτη στιγμή, οι ανάπηροι άρχισαν τους αγώνες για την επιβίωσή τους και την υγειονομική περίθαλψή τους. Ιδιαίτερο μέτωπο άνοιξαν ενάντια στους αξιωματικούς – εγκάθετους της δοσίλογης κυβέρνησης που λυμαίνονταν τα νοσοκομεία.

Η κατάσταση στη χώρα άρχισε να γίνεται ανυπόφορη. Πλησίαζε ο χειμώνας 1941 – 42 και το φάσμα της πείνας ήταν ορατό. Το Σεπτέμβρη του 1941, ιδρύθηκε το ΕΑΜ που αμέσως επιδόθηκε σε ένα δύσκολο και επικό αγώνα για την ανύψωση του ηθικού του λαού και την πάλη του για την επιβίωση και τη λευτεριά του. Τα μηνύματα του ΕΑΜ πρώτοι τα πήραν οι ανάπηροι του πολέμου στα νοσοκομεία. Αρχισε η οργάνωση των νοσοκομείων στο ΕΑΜ. Στις 28 Οκτώβρη 1941 πραγματοποιείται η πρώτη οργανωμένη αγωνιστική εκδήλωση. Οι ανάπηροι μαζί με τους φοιτητές καταθέτουν στεφάνια στον Αγνωστο Στρατιώτη κάτω από τα έκπληκτα μάτια των αρχών κατοχής.

Στα νοσοκομεία αρχίζει οργασμός οργανωτικής δουλειάς. Συγκροτούνται σε όλα τα νοσοκομεία Επιτροπές, καθώς και παννοσοκομειακή Επιτροπή. Στα νοσοκομεία δεν κατάφεραν ποτέ να εγκατασταθούν οι διοικήσεις που διόρισαν οι κυβερνήσεις των Ράλληδων. Το κίνημα των αναπήρων συντονίζεται με το φοιτητικό κίνημα, με τους δημόσιους υπάλληλους, τους μαγαζάτορες, τους εργαζόμενους.

Σε όλες τις λαϊκές κινητοποιήσεις της Αθήνας για ψωμί και συσσίτια, στις εθνικές επετείους της 25ης του Μάρτη και 28ης Οκτώβρη προπορεύονταν οι ανάπηροι και τραυματίες του αλβανικού πολέμου με τα αναπηρικά τους αμαξίδια – «μηχανοκίνητες φάλαγγες» τα είχε ονομάσει τότε ο λαός – με τις πατερίτσες ή τα μπαστούνια τους, με τους επιδέσμους ακόμα στα κεφάλια τους, στα μάτια τους και τις νοσοκόμες να σπρώχνουν τα αμαξίδια, να υποβαστάζουν τους ακρωτηριασμένους ή να οδηγούν τους τυφλούς.

Οι ανάπηροι συντονίζουν και συντάσσουν τις δυνάμεις τους. Καθορίζουν τρία κέντρα δράσης και συμπαράστασης στον αναπτυσσόμενο λαϊκό αγώνα. Λυκαβηττό – Τουρκοβούνια – Κέντρο Αθήνας, προς τα οποία συγκλίνει η δράση τριών γειτονικών ομάδων νοσοκομείων.

Η ανάπτυξη του αγώνα των αναπήρων εξοργίζει τις ελληνικές και γερμανοϊταλικές αρχές κατοχής. Στόχος τους τώρα είναι η διάλυση των νοσοκομείων. Εγινε η σκέψη να μαζέψουν όλους τους ανάπηρους στα Μέθανα, δήθεν για λουτροθεραπεία. Αλλά οι ανάπηροι ματαίωσαν την πονηρή αυτή «λύση». Στις 3 Μάρτη 1943 πήραν μέρος στον ξεσηκωμό για ματαίωση της επιστράτευσης, μαζί με τους εργαζόμενους της Αθήνας και του Πειραιά, τους δημόσιους υπάλληλους, τους φοιτητές, τους επαγγελματίες και βιοτέχνες. Πλήρωσαν με ακριβό τίμημα: 46 νεκρούς. Ομως, ούτε ένας Ελληνας δεν πήγε στο Ανατολικό Μέτωπο.

Στις 30 Νοέμβρη 1943 γύρω στις 3 τα ξημερώματα, έκαναν την επίθεσή τους ενάντια στα 19 νοσοκομεία που οι ανάπηροι τα είχαν μετατρέψει σε κάστρα της Εθνικής Αντίστασης. Ο «εγκέφαλος» που σχεδίασε την έφοδο στα νοσοκομεία και το άγριο χτύπημα των αναπήρων ήταν ο γνωστός και σαν «μαύρος» άνθρωπος Στ. Γονατάς, φυσικά μαζί με τον Ράλλη το δοσίλογο πρωθυπουργό. Ελληνόφωνα στρατεύματα κατοχής, οι γερμανοτσολιάδες του Ράλλη, πάνω από χίλιοι, οπλισμένοι με γερμανικά όπλα, μεταφέρθηκαν με  καμιόνια κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Γκεσταπίτη Φον Στρόουπ περικύκλωσαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, για να τα καταλάβουν. Μπήκαν μέσα ουρλιάζοντας και με βρισιές, χτυπήματα με τους υποκόπανους και πολλές φορές με λογχισμούς και πυροβολισμούς, έπεσαν πάνω στους ανάπηρους και τραυματίες.

Ο Γονατάς, μάλιστα, είχε κυνικά δηλώσει σε μια επιτροπή αναπήρων. «Θα σας εξοντώσουμε όλους, γιατί είσαστε ΕΑΜίτες». Κι ο Ράλλης τους αποκαλούσε κηφήνες και αναρχικούς.

Η αγριότητα των γερμανοτσολιάδων ξεπέρασε κάθε όριο. Έσερναν ανάπηρους με κομμένα και τα δυο άκρα στο χώμα μέχρι που μάτωναν. Δεν άφηναν τις νοσοκόμες να τους βοηθήσουν. Αρπαζαν από τα χέρια τους ή από τα χέρια των αναπήρων τα τεχνητά μέλη και τα έσπαζαν για να μην τα χρησιμοποιήσουν και τους χτύπαγαν με αυτά στο κεφάλι. Μεγαλύτερη αγριότητα και μίσος έδειχναν στα μέλη των νοσοκομειακών επιτροπών, τα οποία υποδείκνυαν οι πράκτορές τους μέσα σε κάθε νοσοκομείο.

 Οι ανάπηροι φορτώνονται σε καμιόνια με προορισμό τις φυλακές Χατζηκώστα και το στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Τα ξημερώματα εκτελούνται

283 αγωνιστές με αναπηρία.

72 Χρόνια μετά η Κίνηση χειραφέτησης ΑμεΑ "μηδενική ανοχή  βρέθηκε στο μνημειο εκτελεσθέντων στο νοσοκομείο ΣΩΤΗΡΙΑ ώστε να τιμήσει την μνήμη των αναπήρων αγωνιστών που οι συγχρονοι αγνοούν και "εξορίζουν" από την "αντιρατσιστική τους ατζεντα.

 Η μετωπική σύγκρουση με όσους/όσες επιχειρούν να αλλοιώσουν και να επιβάλουν την λήθη δεν είναι εναλλακτική επιλογή αλλά υπαρξιακή υποχρέωση για τους χειραφετημένους και ακηδεμόνευτους. 

ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στους 283 εκτελεσθέντες ανάπηρους ΕΑΜιτες.

 Οι αγώνες για το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια,την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης και το δικαίωμα στην ίδια την ζωή, δεν τελειώνουν ποτέ.

ΚΙΝΗΣΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΑμεΑ : ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ

Ασφαλιστικό: Με κριτήρια συντάξεις και προνοιακά επιδόματα

Τα τεχνικά κλιμάκια, σε συνάντηση που πραγματοποίησαν με αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών, την περασμένη Παρασκευή, φαίνεται ότι ζήτησαν να τεθούν εισοδηματικά κριτήρια σε όλες τις προνοιακές παροχές, που χορηγεί το Κράτος, σε συνταξιούχους, όχι μόνο στην εθνική σύνταξη των 384 ευρώ. Κάτι τέτοιο βέβαια, σημαίνει ότι κινδυνεύουν τα προνοιακά επιδόματα που λαμβάνουν οι 49.579 συνταξιούχοι, το ΕΚΑΣ, αλλά και οι αναπηρικές συντάξεις. Στόχος των τεχνικών κλιμακίων είναι να καταφέρουν, να πετύχουν μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 2,25 δισεκ ευρώ για τη διετία 2015 – 2016. Η θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, θεωρείται ένας τρόπος για να γίνουν περικοπές, που δεν θα κινδυνεύουν να κριθούν αντισυνταγματικές, ενώ ταυτόχρονα, ικανοποιούν την παραπάνω δέσμευση για ραγδαία μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Το γεγονός όμως ότι η κυβέρνηση «κερδίζει χρόνο», δίνει την ευκαιρία στον υπουργό Εργασίας να διαχειριστεί καλύτερα, επικοινωνιακά, το θέμα. Εκτός απροόπτου, η αρχή αναμένεται να γίνει σήμερα, στη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Του Βασίλη Αγγελόπουλου.

«Μαστίγιο και καρότο» για το Ασφαλιστικό - Εισοδηματικά κριτήρια και στα προνοιακά επιδόματα - Στον «προκρούστη» και οι αναπηρικές συντάξεις.

Οι θεσμοί μπορεί να εντείνουν τις πιέσεις τους, σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, για να εξευρεθεί λύση για το Ασφαλιστικό, αλλά την ίδια στιγμή, το Eurogroup, μεταφέρει την οριστική αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος, για την πρώτη αξιολόγηση, που κατά πάσα πιθανότητα, αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Ιανουάριο.

Η χθεσινοβραδινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στην κυβέρνηση, αλλά και στον υπουργό Εργασίας, κ. Γιώργο Κατρούγκαλο, να διαχειριστούν καλύτερα τις επικείμενες αλλαγές και να δημιουργήσουν εκείνο το «επικοινωνιακό πλέγμα», που θα βοηθήσει ώστε να γίνουν πιο… εύπεπτες οι επώδυνες παρεμβάσεις του Ασφαλιστικού, τόσο από την κοινή γνώμη, όσο και από το Κοινοβούλιο.

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του ίδιου του προέδρου του Eurogroup, κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι το Ασφαλιστικό θα εξεταστεί στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης. Πρόσθεσε μάλιστα ότι «για να είμαστε ρεαλιστές, δεν βλέπω πώς δεν θα χρειαστεί να φτάσουμε στις αρχές του 2016, για την πρώτη αξιολόγηση».

Άλλωστε είναι τέτοιες οι απαιτήσεις των θεσμών, που είναι δύσκολο να καταφέρει η κυβέρνηση να διαχειριστεί τις αντιδράσεις που μπορεί να προκληθούν, σε σύντομο χρονικό διάστημα και μάλιστα, λίγες μόνο ημέρες, μετά την κατακραυγή που προκλήθηκε από το άλλο «φλέγον» κοινωνικό θέμα, αυτό των «κόκκινων» δανείων και των πλειστηριασμών. Τα τεχνικά κλιμάκια, σε συνάντηση που πραγματοποίησαν με αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών, την περασμένη Παρασκευή, φαίνεται ότι ζήτησαν να τεθούν εισοδηματικά κριτήρια σε όλες τις προνοιακές παροχές, που χορηγεί το Κράτος, σε συνταξιούχους, όχι μόνο στην εθνική σύνταξη των 384 ευρώ. Κάτι τέτοιο βέβαια, σημαίνει ότι κινδυνεύουν τα προνοιακά επιδόματα που λαμβάνουν οι 49.579 συνταξιούχοι, το ΕΚΑΣ, αλλά και οι αναπηρικές συντάξεις.

Στόχος των τεχνικών κλιμακίων είναι να καταφέρουν, να πετύχουν μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 2,25 δισεκ ευρώ για τη διετία 2015 – 2016. Η θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, θεωρείται ένας τρόπος για να γίνουν περικοπές, που δεν θα κινδυνεύουν να κριθούν αντισυνταγματικές, ενώ ταυτόχρονα, ικανοποιούν την παραπάνω δέσμευση για ραγδαία μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Το γεγονός όμως ότι η κυβέρνηση «κερδίζει χρόνο», δίνει την ευκαιρία στον υπουργό Εργασίας να διαχειριστεί καλύτερα, επικοινωνιακά, το θέμα. Εκτός απροόπτου, η αρχή αναμένεται να γίνει σήμερα, στη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τελικά η συνεδρίαση δεν πραγματοποιηθεί, τότε δείγματα γραφής από το νέο Ασφαλιστικό Σύστημα της χώρας, αναμένεται να παρουσιαστούν στην αυριανή συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ).

«Κολαστήριο παιδιών» στα Λεχαινά: η ώρα της δικαιοσύνης

http://booksjournal.gr/Καθηλωμένο παιδί με νοητικά προβλήματα στα Λεχαινά.Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: "Μηδενική Ανοχή"

Ο μακρόχρονος βασανισμός παιδιών στο «κολαστήριο παιδιών» στο Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων (πρώην ΚΕΠΕΠ) Λεχαινών προκάλεσε διεθνή διασυρμό και διεθνείς καταδίκες της Ελλάδας αλλά μέχρι σήμερα είχε αφήσει παγερά αδιάφορη την ελληνική δικαιοσύνη. Xθες, το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι κατέθεσε αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με τις συστάσεις του ΟΗΕ τόσο το 2012 όσο και προ ημερών αλλά και το καταλυτικό υλικό με φωτογραφίες που σοκάρουν που δημοσιοποίησε η ΜΚΟ Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: «Μηδενική Ανοχή».

Δεδομένου ότι ο χρόνιος βασανισμός παιδιών ήταν σε γνώση όλων των αρχών από το Υπουργείο μέχρι την τοπική Εισαγγελία ενώ όπως προκύπτει από την έκθεση της Επιτροπής του Υπουργείου είναι γενική πρακτική σε ψυχιατρικές μονάδες σε όλη τη χώρα ζητήθηκε από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου να παραγγείλει τη δικαστική διερεύνηση των καταγγελλόμενων αναθέτοντάς τη σε εισαγγελικό λειτουργό στην Αθήνα και να απαιτήσει από το Υπουργείο Εργασίας την άμεση παύση χρήσης αυτών των απάνθρωπων βασανιστικών μεθόδων. Το κείμενο της αναφοράς ακολουθεί. Η Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: «Μηδενική Ανοχή» δίνει συνέντευξη τύπου τη Δευτέρα 16/11/2015 στις 12 το μεσημέρι στην ΕΣΗΕΑ με θέμα «Σπάμε τα τείχη της σιωπής και γκρεμίζουμε τους φράχτες που εμποδίζουν».

Κυρία Ευτέρπη Κουτζαμάνη

Εισαγγελέα Αρείου Πάγου

[αρ.πρωτ. Εισ. Α.Π. 8213/13-11-2015] 13 Νοεμβρίου 2015

Αναφορά για χρόνια βασανιστήρια σε βάρος παιδιών με αναπηρίες με συνενοχή της πολιτείας

Κυρία Εισαγγελέα

Στις 4 Νοεμβρίου 2015 δημοσιεύθηκε το συνημμένο κείμενο για τη μακροχρόνια παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών που φιλοξενούνται στο Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων (πρώην ΚΕΠΕΠ) Λεχαινών και είναι θύματα μέχρι και βασανιστηρίων μέσω χρόνιας καθήλωσης με ιμάντες στα κρεβάτια τους. Το κείμενο βασίστηκε σε υλικό της ΜΚΟ Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: «Μηδενική Ανοχή» που έκανε πολυήμερη κατάληψη στο κατάστημα αυτό για να αναδείξει το πρόβλημα.

Την επόμενη ημέρα 5 Νοεμβρίου 2015 η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δημοσίευσε τις καταληκτικές παρατηρήσεις της μετά την εξέταση της Ελλάδας για την εφαρμογή του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.[1] Έχοντας υπόψη και την κατάσταση στο ΘΧΠ Λεχαινών, η Επιτροπή αγνόησε τις ψευδείς διαβεβαιώσεις της ελληνικής αντιπροσωπείας ότι καθήλωση και άλλα μέσα φυσικών περιορισμών χρησιμοποιούνται σπάνια και μεταξύ άλλων αποφάνθηκε:

Άτομα με Αναπηρίες

9. Η Επιτροπή δηλώνει ότι ανησυχεί της για τις διακρίσεις που υφίστανται τα άτομα με αναπηρίες, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία, τις υπηρεσίες υγείας και, επιπλέον, εκφράζει τη λύπη της για τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης και των μέτρων λιτότητας στην κατάστασή τους. Αν και λαμβάνει υπόψη της τις πληροφορίες που παρείχε το συμβαλλόμενο κράτος ότι οι φυσικοί περιορισμοί στους ψυχικά ασθενείς συνιστούν μέτρα έσχατης ανάγκης, η Επιτροπή ανησυχεί για τις αναφορές που δείχνουν ότι συνεχίζεται η εκτεταμένη χρήση παρόμοιων μέτρων, περιλαμβανομένων της χρήσης κλειστών κλινών για περιορισμό (κλωβοί/ κρεβάτια με δίχτυα) και τη συστηματική νάρκωση ως μέσο για την επιτήρηση ασθενών με νοητικές αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών σε ιδρύματα (άρθρα 2, 7, 9, 10 και 24).

10. Το συμβαλλόμενο κράτος θα πρέπει να ενισχύσει τα μέτρα πρόληψης για την αποφυγή διακρίσεων προς τους ανθρώπους με αναπηρία, ιδίως όσον αφορά την εκπαίδευση, την εργασία και τις υπηρεσίες υγείας. Το συμβαλλόμενο κράτος θα πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για την κατάργηση της χρήση των κρεβατιών-κλουβιών και τη συστηματική νάρκωση σε ψυχιατρικές και άλλες συναφείς μονάδες. Επιπλέον, το συμβαλλόμενο κράτος θα πρέπει να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο σύστημα παρακολούθησης και αξιολόγησης που θα εξασφαλίζει ότι οι παραβιάσεις θα ερευνώνται και θα διώκονται αποτελεσματικά και ότι θα παρέχεται η απαραίτητη υποστήριξη στα θύματα και στις οικογένειές τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως ανάλογες συστάσεις είχαν γίνει στις 15 Ιουνίου 2012 από την Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού πάλι μετά από ανάλογες τεκμηριωμένες πληροφορίες. Τότε μάλιστα είχε κατονομάσει το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών:[2]

Παιδιά με αναπηρίες

49. Η Επιτροπή σημειώνει ότι το συμβαλλόμενο κράτος έχει θεσπίσει νόμους και έχει θεσμοθετήσει υπηρεσίες και θεσμούς με στόχο την υποστήριξη των παιδιών με αναπηρίες, την προώθηση της συμμετοχής τους στη κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της συνεργατικής διδασκαλίας στα σχολεία και της ανάπτυξης της αυτονομίας τους. Ωστόσο, η Επιτροπή εξακολουθεί να προβληματίζεται για τις υφιστάμενες βαθιά ριζωμένες διακρίσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν και για το ότι δεν επιτηρούνται με προσοχή τα μέτρα για τα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και για το γεγονός ότι το συμβαλλόμενο κράτος δεν διαθέτει στοιχεία για τα παιδιά με αναπηρίες. Ανησυχεί δε βαθύτατα για το ότι τα παιδιά κλείνονται με μεγάλη ευκολία σε ιδρύματα, κυρίως λόγω της έλλειψης μέσων ημερήσιας και κοινοτικής φροντίδας για τα παιδιά με σοβαρής μορφής αναπηριών. Η Επιτροπή εκφράζει περαιτέρω τη βαθιά της ανησυχία για το πρόσφατο κρούσμα στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων στα Λεχαινά όπου τα παιδιά με αναπηρίες διαβιούν κάτω από απάνθρωπες και απαράδεκτες συνθήκες, περιλαμβανόμενης της συστηματικής καταστολής και πρακτικών όπως να δένονται στο κρεβάτι τους και να αναγκάζονται να μένουν σε κρεβάτια-κλουβιά λόγω έλλειψης προσωπικού.

50. Η Επιτροπή, σύμφωνα με το Γενικό Σχόλιο αρ. 9 (2006) για τα δικαιώματα των παιδιών με αναπηρίες, συνιστά από το συμβαλλόμενο κράτος να :

(α) Αναθεωρήσει και εγκρίνει ειδική νομοθεσία προκειμένου να προστατέψει πλήρως όλα τα παιδιά με αναπηρίες και να καθιερώσει ένα σύστημα παρακολούθησης, το οποίο θα καταγράφει προσεκτικά την πρόοδο που γίνεται και θα προσδιορίζει τις ελλείψεις στην εφαρμογή,

(β) Παρέχει υπηρεσίες που θα βασίζονται στις ανάγκες της κοινότητας και θα εστιάζονται στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των παιδιών με αναπηρίες, την κάλυψη των βασικών τους αναγκών και τη διασφάλιση της επανένταξης και της συμμετοχής τους στη κοινωνία,

(γ) Καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την παροχή προγραμμάτων και υπηρεσιών για τα παιδιά με αναπηρίες με επαρκές ανθρώπινο δυναμικό και οικονομικούς πόρους, καθώς και την περιοδική επανεξέταση της τοποθέτησης σε ιδρύματα των παιδιά και να υιοθετήσει, κατά προτεραιότητα, μέτρα που θα διασφαλίσουν ότι κανένα παιδί με αναπηρίες δεν θα ζει κάτω από τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες. Επιπλέον, ο εγκλεισμός τους σε ιδρύματα θα πρέπει να είναι το έσχατο μέσο ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού,

(δ) Εξοπλίσει τα σχολεία με τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη συνεκπαίδευση των παιδιών με αναπηρίες και να διασφαλίσει ότι θα μπορούν να επιλέξουν το σχολείο της αρεσκείας τους ή να έχουν δυνατότητα μετεγγραφής μεταξύ των κανονικών σχολείων και των σχολείων ειδικής αγωγής σύμφωνα με το καλύτερο για αυτά (παιδιά) συμφέρον,

(ε) Παρέχει βοήθεια σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) που δραστηριοποιούνται για και με παιδιά με αναπηρίες, και

(στ) Εξασφαλίσει ότι κέντρα για παιδιά και άτομα με αναπηρίες είναι επαρκώς στελεχωμένα και ότι παρέχεται επαρκής κατάρτιση για το προσωπικό που εργάζεται επαγγελματικά με παιδιά με αναπηρίες, όπως εκπαιδευτικοί, κοινωνικοί λειτουργοί, ιατρικό προσωπικό, προσωπικό υγείας, θεραπευτικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Δυστυχώς οι αρχές αγνόησαν από το 2012 τις συστάσεις παρά τη δημοσιότητα που είχε και έχει πάρει η απάνθρωπη κατάσταση στο ΘΧΠ (πρώην ΚΕΠΕΠ) Λεχαινών ακόμα και πολλά χρόνια πριν το 2012 (βλ. δημοσίευμα στη συνέχεια). Ακόμα και όταν πριν ένα χρόνο υπήρξε δημοσίευμα του BBC που προκάλεσε την επί τόπου μετάβαση της τότε Υφυπουργού Υγείας Κατερίνας Παπακώστα και πολλών βουλευτών ελάχιστα και δευτερεύοντα έγιναν ενώ αφέθηκε απείρακτος ο βασανισμός των παιδιών με καθήλωση και άλλα περιοριστικά μέτρα:

Παπακώστα από Λεχαινά: Προσλήψεις και στήριξη προσωπικού στο ΚΕ.ΠΕ.Π.[3]

29 Νοεμβρίου 2014

Επίσκεψη στα Λεχαινά Ηλείας πραγματοποίησε το απόγευμα της Παρασκευής η υφυπουργός Υγείας κα Κατερίνα Παπακώστα για να συμμετέχει στην εκδήλωση «Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και εθελοντισμός στο ΚΕ.ΠΕ.Π Λεχαινών». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από τον Δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Αμαλιάδας και το ΚΕ.ΠΕ.Π. Λεχαινών ενώ νωρίτερα είχαν γίνει σημαντικές ανακοινώσεις από την κα. Παπακώστα για το ΚΕ.ΠΕ.Π. Λεχαινών. Η υφυπουργός Υγείας ανακοίνωσε την πρόσληψη μόνιμου ιατρικού, νοσηλευτικού αλλά και διοικητικού προσωπικού από το Υπουργείο Εργασίας δίνοντας μια ανάσα στα προβλήματα του ιδρύματος όσον αφορά το προσωπικό.

Παράλληλα η κα Παπακώστα έκανε αναφορά για το δημοσίευμα του BBC σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στο ίδρυμα και ανέφερε: «Ήρθα και μόνη μου να δω, διότι αυτό που μου είπαν οι επιστήμονες, τα πάρκα, όπου μια μερίδα παιδιών για λόγους προστασίας δικής τους πρέπει να βρίσκονται, κάποιοι τα παρουσίασαν τελείως διαφορετικά. Ρώτησα τους επιστήμονες που είναι εξειδικευμένοι και μου είπαν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις έτσι γίνεται η προστασία των παιδιών, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Με διαβεβαιώνουν εδώ και ο εθελοντής γιατρός που βρίσκεται εδώ και τον ευχαριστώ θερμά και οι δικές μου υπηρεσίες ότι σε αυτές τις περιπτώσεις έτσι συμβαίνει. Κατά συνέπεια λοιπόν πρέπει να μπαίνουν και κάποια πράγματα στη θέση τους για να μην είναι σε βάρος και των ίδιων των παιδιών όλη αυτή η ιστορία. Άρα λοιπόν βρισκόμαστε σήμερα εδώ επ’ ωφελεία των παιδιών και για να ξέρουν οι ευαίσθητοι και οι ευάλωτοι πολίτες ότι είμαστε παρόντες να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά τους».

Ενώ ευχαρίστησε και τον Ιατρικό Σύλλογο Αμαλιάδας όπου ανακοίνωσε την εθελοντική ανάληψη και παροχή Ιατρικής βοήθειας προς το ΚΕ.ΠΕ.Π. Λεχαινών.

O βουλευτής κ. Ανδρέας Μαρίνος είπε: «Η Πολιτεία έχει χρέος να δει τα προβλήματα της πρόνοιας και της φροντίδας στη χώρα μας, βεβαίως καλωσορίζουμε την κα Παπακώστα η οποία αν και δεν έχει αρμοδιότητα για τη λειτουργία του Ιδρύματος εδώ έσπευσε και είδε τον Ιατρικό Σύλλογο, τον οποίο θέλω να συγχαρώ, όπως επίσης και τον κ. Γώτη ο οποίος έρχεται εθελοντικά και προσφέρει τις υπηρεσίες του. Το Υπουργείο Εργασίας πρέπει άμεσα να προβεί στην πρόσληψη του απαιτούμενου προσωπικού και έτσι να αποδείξει ότι οφείλει σε αυτά τα παιδιά να είναι κοντά του».

Ο βουλευτής κ. Γιώργος Κοντογιάννης είπε: «Περιμένουμε τα αποτελέσματα καθώς εμπλέκονται δύο υπουργεία για να μπορέσουμε να καλυτερέψουμε τη ζωή αυτών των παιδιών που είχαν την ατυχία να είναι σε αυτή την κατάσταση. Είναι χρέος της Πολιτείας να σταθεί δίπλα τους, είναι χρέος όλων μας να βοηθήσουμε. Γι’ αυτό αξίζουν διπλά συγχαρητήρια στον Ιατρικό Σύλλογο Αμαλιάδας».

Η βουλευτής κα Δ.Θ. Αυγερινοπούλου ανέφερε: «Η παρουσία μας εδώ είναι συνεχής, εμένα είναι τουλάχιστον η τέταρτη μέσα στο 2014. Είχαμε κάνει προηγούμενη επίσκεψη στον αρμόδιο Υφυπουργό Εργασίας κ. Κεγκέρογλου ο οποίος μας ενημέρωσε ότι τις αμέσως επόμενες εβδομάδες θα ολοκληρωθεί η διαδικασία της απόσπασης όλου του προσωπικού, του ιατρικού, του νοσηλευτικού, του διοικητικού το οποίο είναι απαραίτητο για να μπορέσει να δοθεί φροντίδα στον βαθμό τον οποίο χρειάζεται. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αμαλιάδας πήρε μια εξαιρετική πρωτοβουλία για την «υιοθεσία» αυτών των παιδιών. Όλη η κοινωνία πρέπει να το υιοθετήσει, όλα αυτά τα παιδιά είναι και δικά μας παιδιά».

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο ΑΣΤΡΟΝ στα Λεχαινά παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο δήμαρχος κ. Μοράντ, ο αντιδήμαρχος κ. Μίγκος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ηλείας κ.κ.Γερμανός, ο δήμαρχος Ήλιδας κ. Χριστοδουλόπουλος, οι βουλευτές κ. Μαρίνος, κ. Τζαβάρας, κα Αυγερινοπούλου, κα Σαλτάρη, o αναπληρωτής Γραμματέας Αγροτικού της Ν.Δ. κ. Θεόδωρος Βλαγκούλης.

Η αθλιότητα του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών[4]

15 Νοεμβρίου 2014

Του Βασίλη Βενιζέλου

Το ξέρουμε! Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, θα πρέπει να μας χτυπήσει την πόρτα ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ του BBC για να αρχίζουμε να ξυπνάμε!

Ένα ρεπορτάζ του BBC, λοιπόν, φέρνει -για πρώτη φορά, μετά το 2010- στην ευρωπαϊκή δημοσιότητα το αίσχος το οποίο σοβεί ακόμη εις βάρος αδύναμων παιδιών και ενηλίκων, με πολύ σοβαρή νοητική υστέρηση, στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών!

Το ρεπορτάζ αποκαλύπτει ότι τα... κλουβιά, μέσα στα οποία κλείδωναν το 2010 τα παιδάκια, έχουν πολλαπλασιασθεί και η βία εναντίον τους έχει εμπεδωθεί...

Το BBC φιλοξενεί δήλωση της γενικής γραμματέως Πρόνοιας Έφης Μπέκου, σύμφωνα με την οποία η τρόικα, εν ολίγοις, απαγορεύει τις προσλήψεις και, έτσι, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και στα άλλα κολαστήρια για παιδιά με βαριά νοητική υστέρηση σε όλη την χώρα! Ντροπή!

Με την άνεση την οποία μου δίνει το γεγονός ότι βρέθηκα το 2010 για ρεπορτάζ στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και αντίκρισα τη φρίκη και την ανατριχιαστική εγκατάλειψη ανθρωπίνων ψυχών, λαμβάνω το θάρρος να ζητήσω, να παρακαλέσω τους αρμοδίους, τον υφυπουργό Εργασίας Βασίλη Κεγκέρογλου, την υφυπουργό Υγείας Κατερίνα Παπακώστα και την Έφη Μπέκου να στρωθούν τώρα στη δουλειά, γιατί τα παραμύθια με την τρόικα δεν έχουν αντίκρισμα...

Αντί να διατηρούν απάνθρωπες και ολοκληρωτικές δομές εις βάρος αδύναμων και εγκαταλελειμμένων παιδικών ψυχών, καλύτερο θα ήταν να αναζητήσουν μία ριζική λύση, σε συνεργασία με τους παιδοψυχιάτρους της χώρας και τους άλλους ειδικούς επιστήμονες της Κοινωνικής Πολιτικής.

Για να πάψουμε να ντρεπόμαστε, τουλάχιστον...

Και όμως η αρμόδια επιτροπή εμπειρογνωμόνων της πολιτείας, η Ειδική Επιτροπή Έλεγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές,[5] έχει επισημάνει και πρόσφατα (9 Ιουνίου 2015) τη γενικευμένη απάνθρωπη μεταχείριση σε όλες τις ψυχιατρικές μονάδες της χώρας. Το σχετικό απόσπασμα είχε περιληφθεί σε έκθεση που υπέβαλε το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι μαζί με άλλες ΜΚΟ[6] και είχε υπόψη της η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα πριν καταλήξει στις πρόσφατες συστάσεις της:

Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που η Ειδική Επιτροπή διαπιστώνει, με επιτόπια επίσκεψη, την απώλεια ανθρώπινης ζωής σε συνθήκες ψυχιατρικής νοσηλείας: (α) Καθηλωμένος επί κλίνης ασθενής κάηκε (Ψ.Ν.Α. ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ, 03-06-2007) (β) καθηλωμένος επί κλίνης ασθενής βρέθηκε απανθρακωμένος (Ψυχιατρικός Τομέας του ΓΠΝ Τρίπολης, 15-02-2013) (γ) νοσηλευόμενη ασθενής αυτοκτόνησε χρησιμοποιώντας το δικό της φουλάρι (ΨΝΑ, 19-06-2014). Ας σημειωθεί ότι στις περιπτώσεις (α) και (β) η νοσηλευτική βάρδια ήταν επαρκώς στελεχωμένη.

Υπό την ισχύουσα πρακτική, σε όλες σχεδόν τις μονάδες ψυχιατρικής νοσηλείας η αντιμετώπιση των οξέων περιστατικών με ψυχοκινητική διέγερση, αυτοκτονική ή ετεροκαταστροφική συμπεριφορά, κ.α., λαμβάνει χώρα στους κοινούς θαλάμους νοσηλείας. Εκεί εφαρμόζεται και η μηχανική καθήλωση (προστατευτικός κλινοστατισμός), εφόσον δοθεί ιατρική εντολή, υπό την θέα συνασθενών και επισκεπτών. Είναι αυτονόητο ότι με την πρακτική αυτή διακυβεύεται το πρώτιστο δικαίωμα του ασθενούς που είναι η ζωή του, αλλά συνάμα θίγεται η αξιοπρέπεια του και επιβαρύνεται η ψυχική υγεία των υπολοίπων νοσηλευομένων.

Η Ειδική Επιτροπή οφείλει να επαναλάβει όσα έχει διαμηνύσει, με αφορμή τα προαναφερόμενα περιστατικά , προς όλους τους εμπλεκόμενους:

● Σε όλα τα Τμήματα Οξέων των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων , αλλά και στα Ψυχιατρικά Τμήματα των Γενικών Νοσοκομείων (τα οποία δέχονται ακούσιες νοσηλείες με εισαγγελική εντολή) απαιτείται η διασκευή πτέρυγας αυξημένης φροντίδας. Πρόκειται για μονόκλινο ή δίκλινο θάλαμο, ευρισκόμενο κατά το δυνατόν εγγύτερα στο γραφείο νοσηλευτών, και ο οποίος έχει ειδικές προδιαγραφές: η πόρτα ανοίγει από έξω και προς τα έξω, από τους νοσηλευτές και μόνον. Απουσιάζουν αντικείμενα ή εξοπλισμός που συνεπάγονται επικινδυνότητα (π.χ. μεταλλικά σκεύη, καθρέπτης στον τοίχο, κομοδίνο, πριζοδιακόπτες). Το στρώμα και το δάπεδο είναι άκαυστα. Υπάρχει κλιματισμός (τοποθετημένος στην οροφή) καθώς και πυρανίχνευση – πυρασφάλεια. Επαρκής αερισμός και φωτισμός. Ο νοσηλευόμενος έχει ορατότητα προς τα έξω, δεν είναι όμως κατ΄ανάγκη ορατός από τους έξω (τοποθέτηση ειδικών υαλοπινάκων). Αυστηρός έλεγχος επισκεπτηρίου από το νοσηλευτικό προσωπικό. Επιτήρηση του θαλάμου από το γραφείο νοσηλευτών με κάμερα τοποθετημένη σε αυτόν και μόνο σε αυτόν.

● Στον θάλαμο αυτόν είναι δυνατόν να ενεργοποιηθούν , με ασφάλεια για την ζωή και την ακεραιότητα του νοσηλευόμενου, τα προστατευτικά περιοριστικά μέτρα (κλινοστατισμός ή μηχανική καθήλωση). Επισημαίνεται ότι τα μέτρα αυτά είναι έκτακτα και λαμβάνονται μόνον όταν αποτύχουν οι τεχνικές αποκλιμάκωσης στις οποίες είναι υποχρεωτικό να έχει εκπαιδευτεί όλο το νοσηλευτικό προσωπικό των μονάδων ψυχιατρικής νοσηλείας. Την απόφαση για περιοριστικά μέτρα λαμβάνει μόνον ο υπεύθυνος ψυχίατρος. Διαρκούν όσο το δυνατόν λιγότερο, εποπτεύονται συστηματικά και οι παρατηρήσεις του εποπτεύοντος προσωπικού καταγράφονται σε ειδικό τετράδιο. Κωδικοποιημένες οδηγίες για τους όρους και τους κανόνες εφαρμογής περιοριστικών μέτρων κατά την ψυχιατρική νοσηλεία έχει από 30-01-2008 αποστείλει η Ειδική Επιτροπή προς όλες τις μονάδες ψυχιατρικής νοσηλείας.

Τέλος σε περιπτώσεις αυξημένης επικινδυνότητας θα πρέπει να εκτιμάται κατά πόσο είναι ενδεδειγμένη η χρήση των παραδοσιακών ιμάντων αντί της τεχνολογίας των ιμάντων με μαγνήτη.

Κατόπιν όλων αυτών και δεδομένου ότι ο χρόνιος βασανισμός παιδιών ήταν σε γνώση όλων των αρχών από το Υπουργείο μέχρι την τοπική Εισαγγελία ενώ όπως προκύπτει από την έκθεση της Επιτροπής του Υπουργείου είναι γενική πρακτική σε ψυχιατρικές μονάδες σε όλη τη χώρα αιτούμεθα να παραγγείλετε τη δικαστική διερεύνηση των καταγγελλόμενων αναθέτοντάς τη σε εισαγγελικό λειτουργό στην Αθήνα και να απαιτήσετε από το Υπουργείο Εργασίας την άμεση παύση χρήσης αυτών των απάνθρωπων βασανιστικών μεθόδων. Τα στοιχεία όλων των εδώ αναφερόμενων είναι στη διάθεση της δικαιοσύνης.

Με τιμή        

Παναγιώτης Δημητράς

Εκπρόσωπος ΕΠΣΕ

ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας: Κατάληψη από ΑΜΕΑ για τη φρίκη της αποθήκης παιδικών ψυχών[7]

Στο προσκήνιο ήρθε ξανά χτες η αποθήκη παιδικών ψυχών του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας μετά την κατάληψη που έκαναν σήμερα σε αυτό τα μέλη της Κίνησης Χειραφέτησης ΑμεΑ Μηδενική Ανοχή.

Του Μάκη Νοδάρου

Το φωτογραφικό υλικό που έδωσαν στη δημοσιότητα οι συμμετέχοντες στην κατάληψη του ιδρύματος συγκλονίζει για άλλη μια φορά καθώς διακρίνονται παιδιά φυλακισμένα μέσα σε κλουβιά και καθηλωμένα με ιμάντες στα κρεβάτια τους.

Η κατάληψη (που πραγματοποιήθηκε παρουσία του δημοσιογράφου της ΕΡΤ Γιώργου Μαρινόπουλου) έγινε ενάντια στις πρακτικές που χρησιμοποιούνται στα παιδιά που είναι ιδρυματοποιημένα εκεί και οι οποίες περιλαμβάνουν κλείδωμα σε κλουβιά και και δέσιμο στα κρεβάτια τους με ιμάντες για ώρες μπορεί και ημέρες.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωσήτης η Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ δείχνει πραγματική μηδενική ανοχή σε συμπεριφορές που επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν ως αναχρονιστικές, μεσαιωνικές ή ρατσιστικές, ενώ κυριολεκτικά χαρακτηρίζονται ως απάνθρωπες.

Δείχνει μηδενική ανοχή σε συμπεριφορές και στάσεις που η παρούσα κοινωνία κυριολεκτικά πολύ έχει ανεχτεί

Η κατάληψη έρχεται μετά το πολύ δυναμικό διήμερο φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Οκτωβρίου από την Ομάδα Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας και Αυθαιρεσίας και του Εκφασισμού της Κοινωνίας στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός.

Το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε για να δείξει έμπρακτη, διανοητική και καλλιτεχνική αλληλεγγύη στα παιδιά ΘΧΠ – πρώην ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και με απώτερο στόχο να αναδείξει τι τους συμβαίνει, αφού οι καταγγελίες των εθελοντών του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Εθελοντικής Εργασίας και η δημοσιογραφική έρευνα του BBC δεν θεωρήθηκαν… αρκετές για να αναδειχθεί….

«Απαιτούμε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της. Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένα περισσότερα από 50 παιδιά με αναπηρία σε απάνθρωπες συνθήκες. Και, βέβαια, δεν είναι το μόνο. Η λειτουργία δεκάδων αντίστοιχων ιδρυμάτων σε όλη την επικράτεια που στην πράξη λειτουργούν ως αποθήκες για εκείνους/ες που απορρίπτει η κανονιστική κοινωνία μας, παραβιάζει κατάφωρα τις βασικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» –ανέφερε στο www.apokalypseis.com ένα από τα μέλη της Κίνησης και συμμετέχων στην κατάληψη Αντώνης Ρέλλας.

«Ο Πρόεδρος του ιδρύματος στον οποίον απευθυνθήκαμε , αρχικά δεν αναγνώρισε την ακτιβιστική μας δράση και μας ζήτησε να κλείσουμε επίσημα ραντεβού. Στη συνέχεια κάλεσε την αστυνομία να μας συλλάβει και αρνείται να μιλήσει μαζί μας. Γι' αυτό κι εμείς συνεχίζουμε την κατάληψη ενώ καταθέσαμε και σχετική καταγγελία στην Εισαγγελία της Αμαλιάδας» –δήλωσε ο κ. Ρέλλας και πρόσθεσε:

«Το συγκεκριμένο ίδρυμα αποτελεί αποθήκη μια αποθήκη παιδικών ψυχών . Αυτά που αντικρίσαμε μπαίνοντας μέσα ξεπερνούν τα όρια κάθε φαντασίας . Παιδιά δεμένα με ιμάντες, φυλακισμένα, καθηλωμένα στα κρεβάτια τους κλεισμένα μέσα σε κλουβιά να μας εκλιπαρούν να τα ελευθερώσουμε. Εικόνες ντροπής που εκθέτουν διεθνώς την χώρα μας η οποία επιχειρεί να κουκουλώσει εδώ και χρόνια το θέμα επιβάλλοντας την σιωπή».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΔΩ : http://apokalypseis.com/?p=5243

ΚΙ ΕΔΩ : http://apokalypseis.com/?p=1754

ΚΙ ΕΔΩ : http://apokalypseis.com/?p=317

ΚΙ ΕΔΩ : http://apokalypseis.com/?p=322

ΚΙ ΕΔΩ : http://apokalypseis.com/?p=474

ΚΙ ΕΔΩ : http://apokalypseis.com/?p=490

---

[1]http://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CCPR/Shared%20Documents/GRC/CCPR_C_GRC_CO_2_22220_E.docx

[2]http://www2.ohchr.org/english/bodies/crc/docs/co/CRC_C_GRC_CO_2-3.pdf

[3]http://www.iliaoikonomia.gr/παπακώστα-απο-λεχαινά-προσλήψεις-προ/

[4]http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=37674

[5]http://www.moh.gov.gr/articles/health/domes-kai-draseis-gia-thn-ygeia/c312-psyxikh-ygeia/1398-eidikh-epitroph-elegxoy-prostasias-twn-dikaiwmatwn-twn-atomwn-me-psyxikes-diataraxes?fdl=8220

[6]https://www.academia.edu/16912008/Second_supplementary_submission_to_UN_HRC_on_Greece_s_compliance_with_the_International_Covenant_on_Civil_and_Political_Rights_17_October_2015_

[7]http://apokalypseis.com/?p=6733

ΚΕΠΕΠ Λεχαινών / μια αποθήκη παιδικών ψυχών

"Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας. Την ίδια πάνω κάτω ώρα που εξελισσόταν το “επίσημο” παν-αναπηρικό συλλαλητήριο. Μια ολιγομελής ομάδα αποφασισμένων ακτιβιστών με αναπηρία – για την γνωστή από τις δεκάδες δράσεις της Κίνηση Χειραφέτησης ατόμων με αναπηρία ο λόγος – επέλεγε τον δικό της δρόμο/ τρόπο διαμαρτυρίας. Καταλαμβάνοντας τους χώρους του πρώην ΚΕΠΕΠ Λεχαινών"... "Ξεκάθαρο, μετωπικό το μήνυμα: Απαιτούμε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της"... "Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένα περισσότερα από 50 παιδιά με αναπηρία σε απάνθρωπες συνθήκες. Και, βέβαια, δεν είναι το μόνο. Η λειτουργία δεκάδων αντίστοιχων ιδρυμάτων σε όλη την επικράτεια που στην πράξη λειτουργούν ως αποθήκες για εκείνους/ες που απορρίπτει η κανονιστική κοινωνία μας, παραβιάζει κατάφωρα τις βασικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων"...

Του Μάκη Νοδάρου

Στο προσκήνιο ήρθε ξανά σήμερα η αποθήκη παιδικών ψυχών του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας μετά την κατάληψη που έκαναν σήμερα σε αυτό  τα μέλη της  Κίνησης Χειραφέτησης ΑμεΑ Μηδενική Ανοχή .
Το φωτογραφικό υλικό που έδωσαν στην δημοσιότητα οι συμμετέχοντες στην κατάληψη του ιδρύματος συγκλονίζει για άλλη μια φορά καθώς διακρίνονται παιδιά φυλακισμένα μέσα σε κλουβιά και καθηλωμένα με ιμάντες στα κρεβάτια τους.

Η κατάληψη ( που πραγματοποιήθηκε παρουσία του δημοσιογράφου της ΕΡΤ Γιώργου Μαρινόπουλου)   έγινε ενάντια στις πρακτικές που χρησιμοποιούνται στα παιδιά που είναι ιδρυματοποιημένα εκεί και οι οποίες περιλαμβάνουν κλείδωμα σε κλουβιά και και δέσιμο στα κρεβάτια τους με ιμάντες για ώρες μπορεί και ημέρες.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωσή   η Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ δείχνει πραγματική μηδενική ανοχή σε συμπεριφορές που επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν ως αναχρονιστικές, μεσαιωνικές ή ρατσιστικές, ενώ κυριολεκτικά χαρακτηρίζονται ως απάνθρωπες. Δείχνει μηδενική ανοχή σε συμπεριφορές και στάσεις που η παρούσα κοινωνία κυριολεκτικά πολύ έχει ανεχτεί….

Η κατάληψη έρχεται μετά το πολύ δυναμικό διήμερο φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Οκτωβρίου από την Ομάδα Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας και Αυθαιρεσίας και του Εκφασισμού της Κοινωνίας στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός. Το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε για να δείξει έμπρακτη, διανοητική και καλλιτεχνική αλληλεγγύη στα παιδιά ΘΧΠ – πρώην ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και με απώτερο στόχο να αναδείξει τι τους συμβαίνει,  αφού οι καταγγελίες των εθελοντών του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Εθελοντικής Εργασίας και η δημοσιογραφική έρευνα του BBC δεν θεωρήθηκαν… αρκετές για να αναδειχθεί….

« Απαιτούμε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της. Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένα περισσότερα από 50 παιδιά με αναπηρία σε απάνθρωπες συνθήκες. Και, βέβαια, δεν είναι το μόνο. Η λειτουργία δεκάδων αντίστοιχων ιδρυμάτων σε όλη την επικράτεια που στην πράξη λειτουργούν ως αποθήκες για εκείνους/ες που απορρίπτει η κανονιστική κοινωνία μας, παραβιάζει κατάφωρα τις βασικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» – ανέφερε στοwww.apokalypseis.com  ένα από τα μέλη της Κίνησης και συμμετέχων στην κατάληψη Αντώνης Ρέλλας.

«Ο Πρόεδρος του ιδρύματος στον οποίον απευθυνθήκαμε , αρχικά δεν αναγνώρισε την ακτιβιστική μας δράση και μας ζήτησε να κλείσουμε επίσημα ραντεβού. Στη συνέχεια κάλεσε την αστυνομία να μας συλλάβει και αρνείται να μιλήσει μαζι μας. Γι αυτό κι εμείς συνεχίζουμε την κατάληψη ενώ καταθέσαμε και σχετική καταγγελία στην Εισαγγελία της Αμαλιάδας» – δήλωσε ο κ. Ρέλλας και πρόσθεσε :

«Το συγκεκριμένο ίδρυμα αποτελεί αποθήκη μια αποθήκη παιδικών ψυχών . Αυτά που αντικρίσαμε μπαίνοντας μέσα ξεπερνούν τα όρια κάθε φαντασίας . Παιδιά δεμένα με ιμάντες , φυλακισμένα, καθηλωμένα στα κρεβάτια τους κλεισμένα μέσα σε κλουβιά να μας εκλιπαρούν να τα ελευθερώσουμε . Εικόνες ντροπής που εκθέτουν διεθνώς την χώρα μας η οποία επιχειρεί να κουκουλώσει εδώ και χρόνια το θέμα επιβάλλοντας την σιωπή» .

Οι συναγωνιστές απο την κατάληψη του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών δηλώνουν 

Ηθικο ακμαίο. ΔΕΝ υποχωρούμε. Καλούμε αλληλέγγυους και αλληλέγγυες μεχρι τελικής δικαίωσης. Παραμένουμε σε κατάληψη των ΚΕΠΕΠ Λεχαινών μεχρι η κυβερνηση να παρει θεση.

..."συνεχίζουμε την κατάληψη ενώ καταθέσαμε και σχετική καταγγελία στην Εισαγγελία της Αμαλιάδας» – δήλωσε ο κ. Ρέλλας και πρόσθεσε: «Το συγκεκριμένο ίδρυμα αποτελεί αποθήκη μια αποθήκη παιδικών ψυχών. Αυτά που αντικρίσαμε μπαίνοντας μέσα ξεπερνούν τα όρια κάθε φαντασίας. Παιδιά δεμένα με ιμάντες, φυλακισμένα, καθηλωμένα στα κρεβάτια τους κλεισμένα μέσα σε κλουβιά να μας εκλιπαρούν να τα ελευθερώσουμε. Εικόνες ντροπής που εκθέτουν διεθνώς την χώρα μας η οποία επιχειρεί να κουκουλώσει εδώ και χρόνια το θέμα επιβάλλοντας την σιωπή.»

- - - - - - -
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΧΘΠ (πρώην ΚΕΠΕΠ) ΛΕΧΑΙΝΩΝ - Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ 
Info: https://www.facebook.com/mideniki.anoxi/photos/992274550832888/

ΦΩΤΗΣ ΣΟΥΚΑΤΖΙΔΗΣ Μια φωνή από το παρελθόν στο σήμερα

Ακολουθεί άρθρο του Αντιπεριφερειάρχη Δυτικού Τομέα Αθήνας Σπ. Τζόκα, με θέμα μια αληθινή ιστορία και πρωταγωνιστή τον μπάρμπα-Φώτη Σουκατζίδη, πατέρα του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ήρωα του βιβλίου του: «Ο Κύκλος των «Μάταιων» Πράξεων».

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης ήταν ένας από τους 200 κομμουνιστές της Πρωτομαγιάς, οι οποίοι βασανίσθηκαν βάναυσα και φονεύθηκαν από τους γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Αυτό το άρθρο, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στον τίτλο του, έχει προβολές στο… σήμερα.ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΦΩΤΗ ΣΟΥΚΑΤΖΙΔΗ ΜΕ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.

Συντάκτης:
Σπύρος Τζόκας

Ιούνιος 1947. Αμέσως μετά την ήττα… αμέσως μετά τους πολέμους, την κατοχή, την Εθνική Αντίσταση… αμέσως μετά το όνειρο. Η εικόνα της Ελλάδας θολή, η πορεία δύσκολη. Οι αγωνιστές όχι μόνο δεν δικαιώνονται, αλλά καταδιώκονται. Δωσίλογοι, χίτες, προσκυνημένοι και συνεργάτες των Γερμανών παίρνουν κεφάλι.
Ενας λαός καθημαγμένος από τις κακουχίες και τη φτώχεια, ένας λαός που για λίγα χρόνια πριν είχε προς στιγμήν πιστέψει στο όραμα της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που αγωνίστηκε γι’ αυτά, και που τελικά προδόθηκε.
Η Ιστορία γραφόταν από τους δυνατούς. Και όμως υπήρξαν φωνές. Στο τραγικό, ιστορικό γράμμα του ο ηρωικός αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ Αρης Βελουχιώτης, το οποίο έστειλε, μετά την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας, σε όλα τα μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ στις 24-3-1945 προειδοποιούσε και σχεδόν κραύγαζε: «Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έρχεται να με συναντήσει με λαχτάρα σε κάθε χωριό που περνάω και να μου ρίχνει βροχή τα ερωτήματα: Γιατί το κάνατε αυτό; Για πού πάμε, γιατί χύσαμε το αίμα μας και κάψαμε τα σπίτια μας επί τρία χρόνια; Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί; Τι θα κάνουμε τώρα; Πού είναι η λαϊκή μας δικαιοσύνη και η αυτοδιοίκηση;»Ιούνιος 1947. Αμέσως μετά την ήττα… αμέσως μετά τους πολέμους, την κατοχή, την Εθνική Αντίσταση… αμέσως μετά το όνειρο. Η εικόνα της Ελλάδας θολή, η πορεία δύσκολη. Οι αγωνιστές όχι μόνο δεν δικαιώνονται, αλλά καταδιώκονται. Δωσίλογοι, χίτες, προσκυνημένοι και συνεργάτες των Γερμανών παίρνουν κεφάλι.
Ενας λαός καθημαγμένος από τις κακουχίες και τη φτώχεια, ένας λαός που για λίγα χρόνια πριν είχε προς στιγμήν πιστέψει στο όραμα της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που αγωνίστηκε γι’ αυτά, και που τελικά προδόθηκε.

Αμείλικτα ερωτήματα… Όπως και πάντα, όπως και τώρα… ΓΙΑΤΙ;
Βροχερό πρωινό και μουντό. Ηταν 14 Ιουνίου του 1947, όταν ο Στρατής Περγαλίδης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, μεταφέρθηκε στην Ασφάλεια, επειδή δεν «συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». Μαζί του και ο αντιπρόεδρος.
Ο Στρατής Περγαλίδης. Η οικογένειά του ήταν συγγενής με την οικογένεια της μητέρας του Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Από μικρασιατική φύτρα και αυτός… δεν έκανε πίσω. Ήταν παλικάρι. Γίνανε αχώριστοι με τον ξάδελφό του. Στις δύσκολες τότε μέρες της Μικρασιατικής Καταστροφής ήταν παιδιά… σχεδόν ίδια ηλικία. Αργότερα πορευτήκαμε μαζί στους αγώνες. Ο Στρατής έγινε πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου. Έντιμος άνθρωπος και τίμιος αγωνιστής. Χαθήκανε αργότερα στις φυλακές και στις εξορίες.
14 Ιουνίου… Βροχερό πρωινό και μουντό. Με φορείο τον μετέφεραν από την Ασφάλεια… με σπασμένα πόδια, με ανοιχτές πληγές στο κεφάλι, με το κορμί μελανό από τα χτυπήματα. Δεν λύγισε, δεν πρόδωσε, δεν προσκύνησε. Οι αρετές αυτές του κομμουνιστή βαραίνουν, ενοχλούν, εξοργίζουν και δεν συγχωρούνται. Έτσι έγινε και τότε. Τρεις μέρες όρθιος ο Στρατής. Τρεις μέρες μετά το ταλαιπωρημένο κορμί του σε ένα σεντόνι, ένα άσπρο σεντόνι της κλινικής… ένα νεκροσέντονο. Δεν άφησαν κανέναν στην κηδεία. Μόνο τη γυναίκα του… και αυτήν από μακριά, σαν να φοβούνταν μήπως το νεκρό σώμα μιλήσει.
Το μουντό εκείνο πρωινό έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, να συναντήσει τον παιδικό του φίλο, τον Ναπολέοντα, και να ονειρευτούν και πάλι, όπως τότε παιδιά στην πατρική γη. Είχε προλάβει λίγο πριν να δώσει το όνομα του αγαπημένου του συντρόφου και φίλου στο καμάρι του, στον γιο του. Ναπολέοντα τον βάφτισε…
Και ο αντιπρόεδρος έγινε πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου. Αυτός φέρθηκε πιο έξυπνα… αυτός ήταν ρεαλιστής. Κατάλαβε έγκαιρα τις μάταιες πράξεις και απλά συνθηκολόγησε… έτσι πάντα το έλεγαν. Μια απλή υπογραφή, δύο με τρία ονοματάκια, μερικές μικρές εξυπηρετήσεις και ελεύθερος με ανταμοιβή. Μικρά πράγματα εξάλλου του ζήτησαν… μικρά πράγματα για μικρούς ανθρώπους.
Ο μπαρμπα-Φώτης ο Σουκατζίδης όμως… αυτός δεν είχε την ίδια γνώμη. Αυτός ήταν έντιμος άνθρωπος, ήταν αγωνιστής. Παρέμενε όρθιος στα αλλεπάλληλα χτυπήματα. Δεν επέτρεπε στον εαυτό του την κλάψα και τη μιζέρια. Αγωνιστής της καθημερινής ζωής ήταν… περήφανος, αξιοπρεπής. Ποτέ δεν προσκύνησε, ποτέ δεν λύγισε. Κοντά στον μονάκριβο γιο του ώς το τέλος… νοερά. Αυτός δεν θα έκλεινε ποτέ τον κύκλο των «μάταιων» πράξεων. Αυτός δεν θα έβγαζε ποτέ τα εισαγωγικά από τη λέξη.
Και τα έμαθε όλα: και τα θανατικά βασανιστήρια του Στρατή και το κιότεμα του αντιπροέδρου. Προχώρησε σε αυτά που τον πρόσταζαν η Ιστορία του, η καρδιά του, η συνείδησή του.
Βαριά βήματα ακούστηκαν στον διάδρομο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου. Ο μπαρμπα-Φώτης προχωράει με αργά αλλά σταθερά βήματα προς την αίθουσα των συνελεύσεων. Αυτή που έχει ονομαστεί και αίθουσα «Ναπολέων Σουκατζίδης». Έτσι αποφάσισε η Γενική Συνέλευση του Εργατικού Κέντρου, για να τιμήσει το σπλάχνο της.

Παραμιλάει προχωρώντας. Τα μέλη της εκτελεστικής συνεδρίαζαν. Πέρασε από μπροστά τους. Ευθυτενής, κοιτώντας μόνο μπροστά… ήξερε καλά πού πήγαινε και ποιος ήταν ο σκοπός του.
-Μπαρμπα-Φώτη, θέλεις κάτι; κάποιος τον ρώτησε.
Καμία απάντηση. Συνέχισε το βήμα του.
– Μπαρμπα-Φώτη, πες μας τι θέλεις να σε εξυπηρετήσουμε.
Τώρα ήταν ο πρόεδρος, ο οποίος σηκώθηκε και όρθιος και πήρε ξοπίσω τον μπαρμπα-Φώτη.
Και τώρα καμία απάντηση. Πάγωσαν τα μέλη της εκτελεστικής. Ο ένοχος πρόεδρος ακολουθούσε την ενοχή του. Τον τρόμαζε το βλέμμα ενός γέροντα… του αποκάλυπτε τη γύμνια και την ενοχή του, την προδοσία του. Τον ξαναρώτησε με ικετευτικό πλέον ύφος.
-Θα σε βοηθήσουμε, μπαρμπα-Φώτη, εδώ είμαστε εμείς. Πες μας σε παρακαλώ τι θέλεις;
Ο μπαρμπα-Φώτης τον παραμέρισε ελαφρά χωρίς να τον κοιτάει και έσκυψε να τραβήξει έναν πάγκο, από αυτούς που χρησιμοποιούσαν στην αίθουσα των συνεδριάσεων. Τον τράβηξε με αργές κινήσεις και τον έφερε κάτω από τη φωτογραφία του γιου του, του Ναπολέοντα Σουκατζίδη.
Ολοι έμειναν αποσβολωμένοι να τον κοιτούν.
Ανέβηκε στον πάγκο, κάποιοι επιχείρησαν να τον βοηθήσουν. Τους απώθησε. Δική του ήταν η δουλειά… μόνος του θα την τελείωνε. Ξεκρέμασε και κατέβασε το πορτρέτο του Ναπολέοντα… το κρατούσε στην αγκαλιά του.
όπως τότε, στον εκτοπισμό από τους Γερμανούς, στις αρχές του 1915. Ετσι και τώρα συνέχιζε τον Γολγοθά του. Με τη φωτογραφία του αγαπημένου του γιου στην αγκαλιά του. Ούτε που κοίταξε γύρω του. Σήκωσε λίγο το κεφάλι του και συνομίλησε με τη φωτογραφία, σαν να ήταν ζωντανή.
-Άργησα, αγόρι μου… άργησα. Είμαι γέρος και ανήμπορος, αγόρι μου, συγχώρεσέ με.
Περπατούσε προς την έξοδο, κρατώντας σφιχτά το πορτρέτο, σαν να φοβόταν ότι κάποιος θα του το πάρει. Δεν άντεχε να χάσει και πάλι το μονάκριβο παιδί του.
-Ξέρω ότι δεν βολεύεσαι εσύ με τους προσκυνημένους. Δεν αισθανόσουν καλά… ήσουν άβολα. Άργησα, αγόρι μου… άργησα.
Κοίταξε πίσω του.
-Θα ξανάρθεις εδώ, σ” το υπόσχομαι εγώ ο γέροντας. Με τους συντρόφους σου, όταν εδώ θα είναι οι τίμιοι άνθρωποι, οι μεροκαματιάρηδες, οι περήφανοι άνθρωποι, οι κομμουνιστές. Τότε θα ξανάρθεις, αγόρι μου…

• Η φίλη και συντρόφισσα Αλίκη Παπαδομιχελάκη μου εμπιστεύθηκε τις προσωπικές μαρτυρίες του αγωνιστή πατέρα της, οι οποίες και αποτελούν την πηγή και αφετηρία της παραπάνω ιστορίας.