μονο οσοι εχουν γνωρισει απο πεινα μπορουν να καταλαβουν αυτη τη φωτογραφια
καλη χρονια σε ολο τον κοσμο
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009
Το πουλάκι που κλαίει...
...επειδή έχασε το ταίρι του
Τις φωτογραφίες αυτές τις δημοσίευσε εφημερίδα στη Γαλλία και τη συγκεκριμένη ημέρα πουλήθηκαν όλα τα φύλλα.
Εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν σε Ευρώπη και Αμερική μόλις τις είδαν.
πηγή της πηγής: anopetra-eleos
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
γιορτες στα νεκροταφεια
παντα παραμονές μεγάλης γιορτής τα νεκροταφεία έχουν κίνηση. Γυναίκες με ανασηκωμένα μανίκια, σαπουνίζουν τα μνήματα και γεμίζουν τα βάζα με λουλουδια δίπλα στις μαρμάρινες φωτογραφίες. Στο πλάι τοποθετούν με αριστοτεχνική ακρίβεια - λες και πρόκειται για το σαλόνι τους - καταπράσινα βασιλικά σε πήλινες γλάστρες, μωβ κυκλάμινα και λευκές μολόχες. Φρέσκιες μυρωδιές που ανακατεύονται με το λιβάνι και τα άλλα «μυρωδικά», καρβουνάκια, «μελωμένα» κεριά, ανθέλαιο. Πανάρχαια έθιμα που επιβιώνουν παντού.
Η βόλτα στους τάφους - όσο και μακάβρια αν φαντάζει - είναι κάτι σαν επίσκεψη σε μουσείο ενός ζώντος πολιτισμού.
Μαθαίνεις για πρόσωπα με ονοματεπώνυμα και ημερομηνίες διάρκειας χαραγμένες.
Στέκεσαι αμήχανος μπροστά σε κατάλευκους μαρμάρινους σταυρούς και αγάλματα, παρατηρείς την πορεία της αρχιτεκτονικής, σχολιάζεις τη λιτότητα και το κιτς ανάλογα τις διαθέσεις των οικείων. Πατάς χώμα και χάνεσαι μέσα στις σκιές των κυπαρισσιών. Και όταν αρχίζει το φως να πέφτει τα χαμηλά «φωτάκια», τα καντήλια των ψυχών, έχουν το μαγικό τρόπο να σε γαληνεύουν.
Όσο κι αν φοβάσαι τον θάνατο, στα νεκροταφεία τον οικειοποιείσαι. Τον κάνεις μέρος της κοινωνίας σου και φυσική συνέχειά της.
Μια "βολτα" σε ενα νεκροταφειο τελικα σε επαναφερει στη ζωη βλεπεις τη ζωη και το θανατο τη ματαιοτητα και την πραγματικοτητα πολλων καθημερινων μας ενεργειων ...
βλεπεις τη "ματαιοδοξια των ζωντανων" και την "απλοτητα" του θανατου
Στα χωριά τα νεκροταφεία είναι φτιαγμένα σε μια άκρη. 'Όταν περπατάς ανηφορικά για να χαζέψεις το μέρος από ψηλά, βλέπεις πόσο δίπλα κοιμούνται νεκροί και ζωντανοί. Η μάντρα από απόσταση δεν ξεχωρίζει.
κλεμμενο το πιο μεγαλο μερος του κειμενου
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗ ΓΑΖΑ
Ενας χρονος και ολα πανε να ξεχαστουν .......
τρομοκρατες αρχισαν παλι να απειλουν την Αμερικη
προσπαθουν να ξυπνησουν παλι την ΑΠΕΙΛΗ με το ιδιο τροπο ....
την ωρα που στη ΓΑΖΑ το εγκλημα συνεχιζετε
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ
FREE PALESTINE
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΔΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 29-12 στις 6.00 μμ
Ενας χρονος και ολα πανε να ξεχαστουν .......
τρομοκρατες αρχισαν παλι να απειλουν την Αμερικη
προσπαθουν να ξυπνησουν παλι την ΑΠΕΙΛΗ με το ιδιο τροπο ....
την ωρα που στη ΓΑΖΑ το εγκλημα συνεχιζετε
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ
FREE PALESTINE
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΔΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 29-12 στις 6.00 μμ
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009
ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΘΑΛΛΑΣΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΙΔΑΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (δειτε εδω μια συνεντευξη του)
<< ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΘΑΛΛΑΣΑ>> ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΛΕΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ
ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ "ΙΩΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ"
ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ "ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ"
ΑΠΟ ΤΟ ΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΙΔΑΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (δειτε εδω μια συνεντευξη του)<< ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΘΑΛΛΑΣΑ>> ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΛΕΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ
ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ "ΙΩΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ"
ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ "ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ"
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
ΕΔΩ ΒΟΗΘΑΜΕ ΟΛΟΙ ...............
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τα 8 μωράκια ηλικίας 1-12 μηνών που δυστυχώς οι γονείς τους έχουν εγκαταλείψει στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας χρειάζονται ρουχαλάκια, πετσετούλες, σαλιάρες και κουβερτούλες για να ζεσταθούν. Προφανώς δεν έχει μεριμνήσει κανείς γι' αυτά τα 8 αγγελούδια εκτός από τις νοσηλεύτριες που κάνουν ό, τι μπορούν...
Ενόψει λοιπόν των Χριστουγέννων ας κάνουμε όλοι μία καλή πράξη γι' αυτά τα μωρά και ας τους προσφέρουμε το ελάχιστο που μπορούμε με όλη μας την αγάπη. Τα ρουχαλάκια μπορούμε να τα πάμε στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας, στο κεντρικό κτίριο, 1ος όροφος στη νοσηλευτική υπηρεσία για τα εγκαταλελειμμένα μωρά. Εκείνα ήδη μας το ανταποδίδουν με το πιο γλυκό χαμόγελό τους!
Πληροφοριες:
Νοσοκομειο ''Αλεξανδρα'' Βασ. Σοφίας 80 Τ.Κ 115 28κή
Τηλεφωνικό Κέντρο: 213-21 62 000, 210-33 81 100
αριθμος μωρων: 8 (3 κοριτσακια και 5 αγορακια)
ηλικιες: 1 και 4 μηνων και 1 ετους
αγαθα προς αναγκη: πετσετουλες,σαλιαρες,κουβερτες και ρουχαλακια (για τις ηλικιες αυτες μονο) και οποιος θελει παιχνιδακια.
τα πραγματα παραδιδωνται στον 4ο οροφο στο ''Γαλακτομειο''
επισης και μεταχειρισμενα ρουχαλακια απο τα μωρακια σας μπορειτε να πατε.
Οσοι μπορουν και θελουν ας χρησιμοποιησουν το συγκεκριμενο αποσπασμα για να ενημερωσουν ολους οσους μπορουν και θελουν να προσφερουν εστω και μια κουβερτουλα ή ενα φορμακι.
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
Παγκόσμια ημέρα του Μετανάστη...
Το ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ συμμετέχει στην «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ», που γιορτάζεται στις 18/12, με σειρά εορταστικών εκδηλώσεων, την Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2009, στο κέντρο του Πειραιά, στον πεζόδρομο της οδού Ιακώβου Δραγάτση ( απέναντι... από τη πλατεία Κοραή).
Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν από τις 10 το πρωί και θα διαρκέσουν ως τις 6 το απόγευμα και περιλαμβάνουν :
- Δρώμενο «επί τόπου ανοιχτού μαθήματος» με μαθητές και δασκάλους του σχολείου.
- Συζητήσεις σχετικά με τα ζητήματα των μεταναστών στην Ελλάδα.
- Προβολές videos.
- Διανομή έντυπου ενημερωτικού υλικού σχετικά με το έργο και τις δράσεις του σχολείου.
- D.J. set με ελληνική μουσική και μουσικές από τις χώρες προέλευσης των μαθητών του.
Για το σκοπό αυτό θα στηθεί ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο όπου θα υπάρχει έντυπο υλικό, αλλά και θα πωλούνται κάρτες και ημερολόγια για την οικονομική ενίσχυση του Σχολείου.
Υπενθυμίζουμε ότι, το ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ αγωνιζόμενο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και την ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία λειτουργεί φέτος για πέμπτη συνεχή χρονιά σε εθελοντική βάση, προσφέροντας στους μαθητές του δωρεάν μαθήματα της ελληνικής γλώσσας.
Ευχόμαστε το 2010 να ξημερώσει με ειρήνη, ελπίδα και ψωμί για όλο τον κόσμο.
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ε ρε γλεντια οι φιλανθρωποι σημερα !
αλλα και οι αναπηροπατερες δεν θα πανε πισω !
θα παρουν φωτια οι μπουφεδες στα μεγαλοξενοδοχεια ....
ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!
Τι λετε τους ρωτησαμε ?
ρωτησατε κανενα αναπηρο που τον εχετε κλ.....ο ολο το χρονο αν θελει να του εχετε και ημερα να γιορταζει
που τους εχετε τους αναπηρους κρυμενους ολο τον υπολοιπο χρονο σε πιο " κωσταλεξι"?
γιατι δεν βλεπουμε να κυκλοφορουν στις πολεις με αναπηρικα αμαξια ανθρωποι που δεν εχουν τη δυνατοτητα βαδισης . Δεν υπαρχουν?
για ποσο καιρο θα κρυβουμε εμεις την αναπηρια μας η τα παιδια μας ,
γιατι να νρεπομαστε εμεις που εχουμε παιδι αναπηρο και να προσπαθουμε να το κρυψουμε
και οχι εσεις που μας δουλευετε ψιλο γαζι?
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΠΙΑ ΟΛΟΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ
Και για τους συντροφους απο το Δημο της Νικαιας που ξερω οτι μας διαβαζουν ....
διαβαστε το σημερινο ριζοσπαστη , και δειτε μεταξυ των αλλων αυτο
.................................................................................................................................
ε ρε γλεντια οι φιλανθρωποι σημερα !
αλλα και οι αναπηροπατερες δεν θα πανε πισω !
θα παρουν φωτια οι μπουφεδες στα μεγαλοξενοδοχεια ....
ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!
Τι λετε τους ρωτησαμε ?
ρωτησατε κανενα αναπηρο που τον εχετε κλ.....ο ολο το χρονο αν θελει να του εχετε και ημερα να γιορταζει
που τους εχετε τους αναπηρους κρυμενους ολο τον υπολοιπο χρονο σε πιο " κωσταλεξι"?
γιατι δεν βλεπουμε να κυκλοφορουν στις πολεις με αναπηρικα αμαξια ανθρωποι που δεν εχουν τη δυνατοτητα βαδισης . Δεν υπαρχουν?
για ποσο καιρο θα κρυβουμε εμεις την αναπηρια μας η τα παιδια μας ,
γιατι να νρεπομαστε εμεις που εχουμε παιδι αναπηρο και να προσπαθουμε να το κρυψουμε
και οχι εσεις που μας δουλευετε ψιλο γαζι?
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΠΙΑ ΟΛΟΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ
Και για τους συντροφους απο το Δημο της Νικαιας που ξερω οτι μας διαβαζουν ....
διαβαστε το σημερινο ριζοσπαστη , και δειτε μεταξυ των αλλων αυτο
.................................................................................................................................
Σχολεία χωρίς ειδικό βοηθητικό προσωπικό
Να καλυφθούν όλα τα κενά που υπάρχουν στο Ειδικό Σχολείο Ορεστιάδας ζητά με ανακοίνωσή της η Αχτιδική Επιτροπή Βορείου Εβρου του ΚΚΕ, επισημαίνοντας ότι τα ειδικά σχολεία (Νηπιαγωγείο - Δημοτικό - Γυμνάσιο) στεγάζονται σε ακατάλληλα ενοικιαζόμενα κτίρια.
«Η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν πιστώσεις είναι απαράδεκτη», σημειώνει και, καταγγέλλοντας τις ευθύνες που έχουν οι φορείς της ΤΑ στηρίζοντας την κυρίαρχη πολιτική, ζητά να σταματήσει το παιχνίδι της «κολοκυθιάς» μεταξύ στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τη χωροθέτηση του νέου ειδικού σχολείου. Να ξεκινήσει άμεσα η ανέγερση ενός σύγχρονου ειδικού σχολείου (Νηπιαγωγείο - Δημοτικό - Γυμνάσιο) για τα παιδιά όλης της περιφέρειας, ηλικίας 4 έως και 15 χρόνων.
mpμπραβο στην αχτιδικη επιτροπη Εβρου περιμενουμε και απο τη δικη μας εδω στη Νικαια
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
ξεκιναμε πιο δυνατα την προσπαθεια για << ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΤΩΡΑ>>
Για το Ειδικό Σχολείο στον Βουλευτή κ. Δημ. Λιντζέρη
Χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα του 2009, που έχουν ανάγκη ειδικής εκπαίδευσης, μένουν κάθε χρόνο εκτός σχολείου. Οι πολιτικές χρόνων έχουν αφήσει στο περιθώριο της ζωής τους ανθρώπους με αναπηρίες. Ότι γίνεται προς θετική κατεύθυνση γίνεται από τους ίδιους τους αναπήρους και από τους γονείς και τους φίλους τους. Μια τέτοια προσπάθεια στηρίζουμε και εμείς εδώ, στην πόλη μας. Μια πόλη που δεν έχει καμία δημόσια ειδική δομή σε όλα τα επίπεδα. Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να αποδείξουμε αυτό που για εμάς είναι αυτονόητο και συνταγματικό δικαίωμα όλων των ανθρώπων που έχουν αναπηρίες: Ίδιες Ευκαιρίες – Ίδια Δικαιώματα – Για Ολους.
Σήμερα ξεκίνησε και επίσημα πλέον ο πρώτος κύκλος επαφών που πρόκειται να κάνουμε με ανθρώπους που ζήτησαν την ψήφο μας και που ασφαλώς μπορούν να βοηθήσουν.
Πρώτος απάντησε θετικά ο κ. Δημ. Λιντζέρης, Νικαιώτης και Βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στη Β’ Πειραιά. Το θέμα που θέλαμε να συζητήσουμε μαζί του, γνωρίζοντας βέβαια την ιδιότητά του αλλά και την ευαισθησία του [με βάση σχετικές ερωτήσεις που είχε καταθέσει και ο ίδιος στη Βουλή] είναι το Ειδικό Σχολείο. Η Νίκαια δεν έχει Ειδικό Σχολείο παρότι χρόνια τώρα έχουν γίνει προσπάθειες από πολλούς.
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
ΝΤΡΟΠΗ για την πατρίδα μου. Νεαρή κοπέλα από τη Βουλγαρία κρατείται εδώ και 5 μέρες στο Α.Τ Ζακύνθου, περιμένοντας να την απελάσουν.
«Δεν υπάρχει κράτος». Αυτή την κουβέντα μου είπε ο δικηγόρος, για να μου δείξει την κατάσταση των πραγμάτων. Την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα του 2009. Το 2002 συννελήφθη μια κοπέλα Βουλγαρικής καταγωγής γιατί εργαζόταν χωρίς βιβλιάριο υγείας και γιατί είχαν λήξει τα χαρτιά της. Οδηγήθηκε στο δικαστήριο όπου της επιβλήθει ποινή φυλάκισης 30 ημερών (μετατρέψιμη σε χρηματική ποινή). Η υπόθεση υποτίθεται ότι έκλεισε εκεί. Το 2006 η υπόθεση ξαναϋποβλήθηκε στα δικαστήρια. Εκεί η κοπέλα δικάστηκε ερήμην (έλειπε σε σπουδές στη Βουλγαρία και οι κλητεύσεις πήγαιναν σε λάθος οδό).apo to blog .ατσαραντος
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
για την μαννα που εφυγε
ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
απο την Ερμουπολη της Συρου στην Κοκκινια 1934 - 2009
γεννημενη στην ερμουπολη της Συρου το 1934 απο πατερα μικρασιατη και μητερα απο την Παρο.
κληρονομησε ετσι και το πεισμα και την εργατικοτητα των μικρασιατων προσφυγων την αυρα και την ελευθερια που σου δινει το Αιγαιο.
Ηρθε μαζι με την οικογενεια της στην φιλοξενη Κοκκινια μετα τον πολεμο αναζητοντας μια καλλιτερη ζωη.
Παντρευτηκε με τον Γιωργο Παπαδοπουλο τον οποιον εχασε προωρα.
Μια ζωη δουλεια........... και αγωνας για καλλιτερη ζωη
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ
ΑΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡ ΓΙΩΡΓΗ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.....
ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 15.00 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΝΙΚΑΙΑΣ στο περιβολακι στο Γνεκροταφειο
ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
απο την Ερμουπολη της Συρου στην Κοκκινια 1934 - 2009
γεννημενη στην ερμουπολη της Συρου το 1934 απο πατερα μικρασιατη και μητερα απο την Παρο.
κληρονομησε ετσι και το πεισμα και την εργατικοτητα των μικρασιατων προσφυγων την αυρα και την ελευθερια που σου δινει το Αιγαιο.
Ηρθε μαζι με την οικογενεια της στην φιλοξενη Κοκκινια μετα τον πολεμο αναζητοντας μια καλλιτερη ζωη.
Παντρευτηκε με τον Γιωργο Παπαδοπουλο τον οποιον εχασε προωρα.
Μια ζωη δουλεια........... και αγωνας για καλλιτερη ζωη
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ
ΑΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡ ΓΙΩΡΓΗ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.....
ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 15.00 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΝΙΚΑΙΑΣ στο περιβολακι στο Γνεκροταφειο
Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
με το << σχολικο>>
κατα τις 9 σημερα το πρωι καπου στη πετρου ραλλη βρεθηκα να ειμαι πισω απο ενα << σχολικο >> απο αυτα διαφορων ιδιωτικων παιδοφυλακτηριων
γεματο με αλλοιωτικα παιδια με τα παιδια που δεν λενε να μεγαλωσουν......
με τα δικα μου παιδια
με τη μηχανη εγω απο πισω χωρις στην αρχη να το εχω αντιληφθει βλεπω καποια στιγμη ενα νεαρο παιδι που καθοντανε στο τελευταιο καθισμα να μου χαμογελαει, και να με χαιρεταει με το χερι του κανοντας μου την κινηση του << γκαζιου>>
του χαμογελασα και τον χαιρετησα σαστισμενος ....
ειχε κινηση αλλα και να μην ειχε δεν θα εφευγα γιατι εβλεπα οτι του αρεσε και προσπαθουσε να μου μιλησει
σκουντουσε τον διπλανο του που κοιταζε συνεχεια την οροφη του λεωφορειου με ενα μεγαλο χαμογελο και δεν αντιδρουσε , ηθελε να του πει να γυρισει να με δει αλλα δεν .........
δεν μπορουσα να ξεκολλησω πισω απο το << σχολικο>> εβλεπα αυτο το παιδι εναν νεαρο δυο μετρα να μην μπορει να μιλησει να μην μπορει να βγει απο κει μεσα και .......
δεν εφευγα απο πισω απο το << σχολικο>>
ψηλο παιδι φαινοντανε γυρω στα 16 -17 ομορφος μελαχροινος με μακρυ μαλλι
ηθελα να σταματησω να τον παρω μαζι μια βολτα με τη μηχανη..........
ΘΥΜΩΣΑ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΠΙΑΣΑΝΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ
και σταματησα τους χαιρετησα και σταματησα
χαθηκε το << σχολικο>> μεσα στην κινηση και ο νεαρος φιλος μου συνεχιζε να με χαιρετα...
απο εκεινη την ωρα σκεφτομε συνεχεια αυτο τον νεαρο παιδι
θα μπορουσε να πηγαινει και αυτο στο λυκειο πιο κατω και να ειναι τωρα με την κολητη του και να πινουν καφε να οδηγαει παπι και να κυνηγαει κανει σουζες .......να κανει οτι θελει
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ
φιλε μου που θελεις να γκαζωσεις δεν θα σε ξεχασω δεν γινετε ....... μαλλον εμεις που το εχουμε πρεπει να το παμε πιο μακρυα
αργουμε και βολευομαστε στην φυσιολογικοτητα μας
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ << ΓΚΑΖΩΣΟΥΜΕ >>
ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΟ ΣΤΟ << ΣΧΟΛΙΚΟ>> καπου στην πετρου ραλλη
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
επικηδειος του Αλεξη Τσιπρα στην κηδεια της ΕΛΛΗΣ ΠΑΠΠΑ
Είμαστε όλοι και όλες εδώ Έλλη.
Δεν ήρθαμε να αποχαιρετίσουμε τον αιώνα σου.
Ήρθαμε να δεσμευτούμε για τα επόμενα χρόνια.
Δεν ήρθαμε να δούμε την τελευταία σελίδα που έγραψες.
Ήρθαμε να σου υποσχεθούμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, πως πολλές σελίδες ανυπομονούν να γραφτούν.
Γιατί, για να γεμίσουν οι σελίδες τα χρόνια που έρχονται Έλλη χρειάζεται έμπνευση.
Χρειάζεται, δηλαδή, ο κόσμος μας, προσωπικότητες σαν εσένα.
Ήσουν, είσαι και θα παραμείνεις η έμπνευσή μας.
Η ζωή, το έργο σου, η προσωπικότητα σου, οι αγώνες σου Έλλη.
Είναι η μνήμη μας.
Είναι η έμπνευσή μας.
Έζησες τον αιώνα σου και είναι σαν να έζησες πολλές ζωές μαζί.
Η προσφυγιά, η κατοχή, η αντίσταση, οι σπουδές σου δημιούργησαν ένα φως που όλα αυτά τα χρόνια φώτισε τα σκοτάδια της πολιτικής και της διανόησης.
Συντρόφισσά μας.
Είμαστε όλοι εδώ με ένα χαμόγελο και ένα δάκρυ.
Γιατί η ζωή σου είναι η ιστορία της Αριστεράς.
Η Έλλη Παππά είναι η γυναίκα που δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της κι όμως ήταν η πιο καλλιεργημένη.
Είναι η γυναίκα που εργάστηκε και πέτυχε την χειραφέτησή της.
Είναι η δημοσιογράφος που λάτρεψε την ελληνική γλώσσα.
Είναι η αγωνίστρια που οργανώθηκε σε καιρούς δύσκολους χωρίς να φοβηθεί κατοχικά στρατεύματα και στρατοδικεία.
Είναι η σύντροφος που φώναξε «Θέλω να έχω την ίδια τύχη με τον Μπελογιάννη».
Είναι η μάνα που γέννησε στην φυλακή και από εκεί έγραφε παραμύθια για τον γιο της.
Είναι η συγγραφέας και η ιστορικός που άφησε την δική της σφραγίδα.
Είναι η φυλακισμένη και εξόριστη για χρόνια, που κράτησε όρθιο το ανάστημα της και το φρόνημα των συγκρατούμενων της.
Είναι το κομματικό μέλος που δεν δίστασε να πάει κόντρα στον κομματικό μηχανισμό.
Είναι το ανήσυχο πνεύμα που ήθελε την κάθαρση της μαρξιστικής σκέψης από τις σταλινικές στρεβλώσεις.
Έλλη είμαστε όλοι και όλες εδώ.
Θυμόμαστε τις πατημασιές σου.
Από την Σμύρνη, στην Κοκκινιά. Από το Γυμνάσιο, στο ΕΑΜ. Από τον εμφύλιο, στην σύλληψη και στα κρατητήρια. Από την θανατική ποινή, στην γέννηση του παιδιού σου στην φυλακή.
Από την αποφυλάκιση στη δημοσιογραφία και στο συγγραφικό έργο. Από την Γυάρο στην άρνησή σου να φιλοξενηθείς στην Σοβιετική Ένωση.
Από την μεταπολίτευση, στην αφοσίωσή σου στη γλώσσα, στην δημιουργία και την αξιοπρέπεια.
Όλα αυτά τα χνάρια ακολουθούμε και τα κρατάμε μέσα μας, οδηγό και πολύτιμο σύντροφό μας.
Είμαστε όλοι και όλες εδώ Έλλη.
Για να σε δούμε πάλι δίπλα στον Νίκο Μπελογιάννη. Για να σας αφήσουμε, επιτέλους, μαζί και μόνους. Για να σας τιμήσουμε για τις θυσίες σας. Για να αποχαιρετήσει επιτέλους αυτός ο τόπος, με 57 χρόνια καθυστέρηση, και τον Νίκο Μπελογιάννη. Και αυτό προσπάθησε να σου στερήσει το εκδικητικό μετεμφυλιακό κράτος συντρόφισσά μας. Την ευκαιρία να αποχαιρετίσεις με αξιοπρέπεια τον σύντροφό σου, τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο, τον αγωνιστή που ήθελες να πας μαζί του στην εκτέλεση.
O Μπελογιάννης, όμως νίκησε, συντρόφισσα Έλλη. Είναι ο ηθικός νικητής του εμφυλίου πολέμου.
Δεν τον κέρδισε με τα όπλα, αλλά ενσαρκώνοντας μπροστά στο δικαστήριο το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Της Αριστεράς, των κοινωνικών αγώνων και της εθνικής αντίστασης.
Υπερασπίστηκε την ανάγκη να λήξει ο εμφύλιος και να υπάρξει ειρήνη και συνεννόηση. Και αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο εκτελέστηκε.
Και ο Μπελογιάννης είναι και θα παραμείνει για πολλές γενιές ένα από τα κορυφαία σύμβολα της Αριστεράς.
Έγινε τραγούδι, έγινε αφίσα στα εφηβικά δωμάτια, έγινε σκίτσο από τα χέρια του Πικάσο.
Δεν θα γεράσει ποτέ. Θα ζήσει για πάντα δίπλα στον Τσε, δίπλα στους ήρωες των εφηβικών χρόνων για κάθε γενιά, αφού η εικόνα του θα γεννά σε κάθε γενιά τις δικές της ξεχωριστές μνήμες αντίστασης, αγώνα και αξιοπρέπειας.
Γιατί ο Μπελογιάννης ήταν, είναι και θα είναι παρόν σε όλες τις μεγάλες αναμετρήσεις της νέας γενιάς με την ιστορία.
Για τη γενιά των Λαμπράκηδων, ήταν παρόν στις μεγάλες διαδηλώσεις για τη δημοκρατία, ήταν εκεί στη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα.
Για τη γενιά του Πολυτεχνείου, ήταν παρόν στο Νοέμβρη, σκαρφαλωμένος στα κάγκελα, τραγουδούσε μαζί με τους φοιτητές συνθήματα για την ελευθερία.
Για τη γενιά της μεταπολίτευσης ήταν παρόν, ήταν τραγούδι στα χείλη του πλήθους που πίστευε ότι είναι κοντά ο κόσμος που ονειρεύτηκε.
Για τη δική μου γενιά ήταν παρόν στις μαθητικές καταλήψεις του ΄90, στη δολοφονία του Τεμπονέρα, στον άδικο χαμό του Κάρλος Τζουλιάνι στη Γένοβα.
Για τους σημερινούς 16άρηδες, ήταν κι αυτός εκεί, στις οργισμένες μέρες του περασμένου Δεκέμβρη. Σα να’ δινε το γαρύφαλλο που για πάντα κρατά στα χέρια του, στους συμμαθητές του Αλέξανδρου για να το προσφέρουν στους αστυνομικούς.
Συντρόφισσα Έλλη, εσύ και ο σύντροφός σου ο Νίκος είστε η περιουσία μας.
Εδώ, σήμερα, μπροστά σας όλες οι γενιές υποκλίνονται.
Κρατάμε τη στάση ζωής, τη σκέψη σου, το κριτικό σου πνεύμα.
Και υποσχόμαστε να βουτήξουμε κι εμείς βαθιά στα νερά.
Σε μία από τις τελευταίες σου συνεντεύξεις, σε ρώτησε η δημοσιογράφος «υπάρχει κάτι όπου μπορούμε να προσβλέπουμε;». Κι εσύ απάντησες: «Εγώ το μόνο, όπου προσβλέπω, όπου μπορώ να δω μια ελπίδα, είναι η νέα γενιά. Βιάζεσαι, μου λένε μερικοί, αλλά το πιστεύω, ακούγοντας τα ίδια τα νέα παιδιά που έρχονται εδώ, χωρίς να τα ξέρω, για να μιλήσουν μαζί μου. Και διαπιστώνω ότι αρνούνται αυτόν τον κόσμο, δεν τον θέλουν. Αυτό είναι το μόνο που με γαληνεύει στην Ελλάδα σήμερα».
Μείνε ήσυχη και γαλήνια συντρόφισσά μας. Η ελπίδα σου θα παραμείνει ζωντανή.
Καλό σου ταξίδι.
31/10/2009
Είμαστε όλοι και όλες εδώ Έλλη.
Δεν ήρθαμε να αποχαιρετίσουμε τον αιώνα σου.
Ήρθαμε να δεσμευτούμε για τα επόμενα χρόνια.
Δεν ήρθαμε να δούμε την τελευταία σελίδα που έγραψες.
Ήρθαμε να σου υποσχεθούμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, πως πολλές σελίδες ανυπομονούν να γραφτούν.
Γιατί, για να γεμίσουν οι σελίδες τα χρόνια που έρχονται Έλλη χρειάζεται έμπνευση.
Χρειάζεται, δηλαδή, ο κόσμος μας, προσωπικότητες σαν εσένα.
Ήσουν, είσαι και θα παραμείνεις η έμπνευσή μας.
Η ζωή, το έργο σου, η προσωπικότητα σου, οι αγώνες σου Έλλη.
Είναι η μνήμη μας.
Είναι η έμπνευσή μας.
Έζησες τον αιώνα σου και είναι σαν να έζησες πολλές ζωές μαζί.
Η προσφυγιά, η κατοχή, η αντίσταση, οι σπουδές σου δημιούργησαν ένα φως που όλα αυτά τα χρόνια φώτισε τα σκοτάδια της πολιτικής και της διανόησης.
Συντρόφισσά μας.
Είμαστε όλοι εδώ με ένα χαμόγελο και ένα δάκρυ.
Γιατί η ζωή σου είναι η ιστορία της Αριστεράς.
Η Έλλη Παππά είναι η γυναίκα που δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της κι όμως ήταν η πιο καλλιεργημένη.
Είναι η γυναίκα που εργάστηκε και πέτυχε την χειραφέτησή της.
Είναι η δημοσιογράφος που λάτρεψε την ελληνική γλώσσα.
Είναι η αγωνίστρια που οργανώθηκε σε καιρούς δύσκολους χωρίς να φοβηθεί κατοχικά στρατεύματα και στρατοδικεία.
Είναι η σύντροφος που φώναξε «Θέλω να έχω την ίδια τύχη με τον Μπελογιάννη».
Είναι η μάνα που γέννησε στην φυλακή και από εκεί έγραφε παραμύθια για τον γιο της.
Είναι η συγγραφέας και η ιστορικός που άφησε την δική της σφραγίδα.
Είναι η φυλακισμένη και εξόριστη για χρόνια, που κράτησε όρθιο το ανάστημα της και το φρόνημα των συγκρατούμενων της.
Είναι το κομματικό μέλος που δεν δίστασε να πάει κόντρα στον κομματικό μηχανισμό.
Είναι το ανήσυχο πνεύμα που ήθελε την κάθαρση της μαρξιστικής σκέψης από τις σταλινικές στρεβλώσεις.
Έλλη είμαστε όλοι και όλες εδώ.
Θυμόμαστε τις πατημασιές σου.
Από την Σμύρνη, στην Κοκκινιά. Από το Γυμνάσιο, στο ΕΑΜ. Από τον εμφύλιο, στην σύλληψη και στα κρατητήρια. Από την θανατική ποινή, στην γέννηση του παιδιού σου στην φυλακή.
Από την αποφυλάκιση στη δημοσιογραφία και στο συγγραφικό έργο. Από την Γυάρο στην άρνησή σου να φιλοξενηθείς στην Σοβιετική Ένωση.
Από την μεταπολίτευση, στην αφοσίωσή σου στη γλώσσα, στην δημιουργία και την αξιοπρέπεια.
Όλα αυτά τα χνάρια ακολουθούμε και τα κρατάμε μέσα μας, οδηγό και πολύτιμο σύντροφό μας.
Είμαστε όλοι και όλες εδώ Έλλη.
Για να σε δούμε πάλι δίπλα στον Νίκο Μπελογιάννη. Για να σας αφήσουμε, επιτέλους, μαζί και μόνους. Για να σας τιμήσουμε για τις θυσίες σας. Για να αποχαιρετήσει επιτέλους αυτός ο τόπος, με 57 χρόνια καθυστέρηση, και τον Νίκο Μπελογιάννη. Και αυτό προσπάθησε να σου στερήσει το εκδικητικό μετεμφυλιακό κράτος συντρόφισσά μας. Την ευκαιρία να αποχαιρετίσεις με αξιοπρέπεια τον σύντροφό σου, τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο, τον αγωνιστή που ήθελες να πας μαζί του στην εκτέλεση.
O Μπελογιάννης, όμως νίκησε, συντρόφισσα Έλλη. Είναι ο ηθικός νικητής του εμφυλίου πολέμου.
Δεν τον κέρδισε με τα όπλα, αλλά ενσαρκώνοντας μπροστά στο δικαστήριο το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Της Αριστεράς, των κοινωνικών αγώνων και της εθνικής αντίστασης.
Υπερασπίστηκε την ανάγκη να λήξει ο εμφύλιος και να υπάρξει ειρήνη και συνεννόηση. Και αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο εκτελέστηκε.
Και ο Μπελογιάννης είναι και θα παραμείνει για πολλές γενιές ένα από τα κορυφαία σύμβολα της Αριστεράς.
Έγινε τραγούδι, έγινε αφίσα στα εφηβικά δωμάτια, έγινε σκίτσο από τα χέρια του Πικάσο.
Δεν θα γεράσει ποτέ. Θα ζήσει για πάντα δίπλα στον Τσε, δίπλα στους ήρωες των εφηβικών χρόνων για κάθε γενιά, αφού η εικόνα του θα γεννά σε κάθε γενιά τις δικές της ξεχωριστές μνήμες αντίστασης, αγώνα και αξιοπρέπειας.
Γιατί ο Μπελογιάννης ήταν, είναι και θα είναι παρόν σε όλες τις μεγάλες αναμετρήσεις της νέας γενιάς με την ιστορία.
Για τη γενιά των Λαμπράκηδων, ήταν παρόν στις μεγάλες διαδηλώσεις για τη δημοκρατία, ήταν εκεί στη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα.
Για τη γενιά του Πολυτεχνείου, ήταν παρόν στο Νοέμβρη, σκαρφαλωμένος στα κάγκελα, τραγουδούσε μαζί με τους φοιτητές συνθήματα για την ελευθερία.
Για τη γενιά της μεταπολίτευσης ήταν παρόν, ήταν τραγούδι στα χείλη του πλήθους που πίστευε ότι είναι κοντά ο κόσμος που ονειρεύτηκε.
Για τη δική μου γενιά ήταν παρόν στις μαθητικές καταλήψεις του ΄90, στη δολοφονία του Τεμπονέρα, στον άδικο χαμό του Κάρλος Τζουλιάνι στη Γένοβα.
Για τους σημερινούς 16άρηδες, ήταν κι αυτός εκεί, στις οργισμένες μέρες του περασμένου Δεκέμβρη. Σα να’ δινε το γαρύφαλλο που για πάντα κρατά στα χέρια του, στους συμμαθητές του Αλέξανδρου για να το προσφέρουν στους αστυνομικούς.
Συντρόφισσα Έλλη, εσύ και ο σύντροφός σου ο Νίκος είστε η περιουσία μας.
Εδώ, σήμερα, μπροστά σας όλες οι γενιές υποκλίνονται.
Κρατάμε τη στάση ζωής, τη σκέψη σου, το κριτικό σου πνεύμα.
Και υποσχόμαστε να βουτήξουμε κι εμείς βαθιά στα νερά.
Σε μία από τις τελευταίες σου συνεντεύξεις, σε ρώτησε η δημοσιογράφος «υπάρχει κάτι όπου μπορούμε να προσβλέπουμε;». Κι εσύ απάντησες: «Εγώ το μόνο, όπου προσβλέπω, όπου μπορώ να δω μια ελπίδα, είναι η νέα γενιά. Βιάζεσαι, μου λένε μερικοί, αλλά το πιστεύω, ακούγοντας τα ίδια τα νέα παιδιά που έρχονται εδώ, χωρίς να τα ξέρω, για να μιλήσουν μαζί μου. Και διαπιστώνω ότι αρνούνται αυτόν τον κόσμο, δεν τον θέλουν. Αυτό είναι το μόνο που με γαληνεύει στην Ελλάδα σήμερα».
Μείνε ήσυχη και γαλήνια συντρόφισσά μας. Η ελπίδα σου θα παραμείνει ζωντανή.
Καλό σου ταξίδι.
31/10/2009
Τρίτη, 20 Οκτωβρίου 2009
Γενική Συνέλευση του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών την Κυριακή 1/11/2009 8μμ.
ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
«ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ»
(Αριθ. Έγκρισης Καταστατικού Πρωτοδικείου Πειραιά: 3928/11-10-06)
«ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ»
(Αριθ. Έγκρισης Καταστατικού Πρωτοδικείου Πειραιά: 3928/11-10-06)
Πειραιάς 18 Οκτωβρίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά πραγματοποιεί Γενική Συνέλευση την Κυριακή 1/11/2009, στις 8.00 μ.μ., στις εγκαταστάσεις του 14ου και 15ου Γυμνασίου Πειραιά, Κω και Αγίων Αναργύρων στην Παλιά Κοκκινιά(πίσω από την εκκλησία Αγία Σωτήρα), με θέματα:
• Διοικητικός και Οικονομικός Απολογισμός απερχόμενου Δ.Σ. του Σχολείου.
• Εκλογή νέου Δ.Σ.
Δυνατότητα για υποψηφιότητα έχουν όλα τα μέλη του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά.
Πληροφορίες για κατάθεση υποψηφιοτήτων στο τηλέφωνο και e-mail του σχολείου που αναγράφονται παρακάτω.
Από το Προεδρείο
Διεύθυνση:Αγίων Αναργύρων και Κω- Παλιά Κοκκινιά -Τ.Κ.: 18542
Πληροφορίες: κ. Αχιλλέα Λεφάκη,
Tηλ.: 6974495863, E-mail: asmpir@gmail.com
Όλοι οι φίλοι που θέλουν να βοηθήσουν μπορούν την ημέρα της συνέλευσης να γραφτούν μέλη μας με 10 ευρώ συνδρομή για όλο το χρόνο.Με αυτό τον τρόπο βοηθούν οικονομικά και δυναμώνουν τον σύλλογο.Ας το διαδώσουν και στα δικά τους μπλόγκ όλοι αυτοί οι καλοί φίλοι που μας στηρίζουν με τα σχόλια τους.
......... << της χρωσταμε >>...........
«της χρωστάμε κάτι παραπάνω από την ανάγνωση του Πλάτωνα, του Λένιν, του Χέγκελ και του Μαρξ. Της χρωστάμε το δίδαγμα του πώς κρατιέται κανείς ορθός χωρίς να παραπαίει ή να παραιτείται, πώς περισώζει την αξιοπρέπειά του και πώς λαξεύει την αυτοσυνειδησία του, παρά τα συνεχή κυνηγητά και τις ανηλεείς διώξεις, τα στρατοδικεία, τις φυλακές και τις εξορίες, τις επώδυνες διαψεύσεις των ελπίδων και τις χρεωκοπίες των ιδεολογιών στις οποίες είχε επενδύσει τα ιδανικά του. Πώς προστατεύει την πίστη του στο βαθύτερο νόημα του ανθρωπισμού, προφυλάσσοντας ταυτόχρονα τον ορθολογισμό του από τις μαγγανείες των μεταφυσικών παρεκκλίσεων και τις θεωρητικές προκλήσεις των πραγματιστών του θετικισμού».
Εκατοντάδες κόσμου έσπευσαν στο 3ο Νεκροταφείο Νικαίας για να συνοδεύσουν την αγωνίστρια, δημοσιογράφο και συγγραφέα, Έλλη Παπά στην τελευταία της κατοικία, στο κοινό της τάφο με τον σύντροφο της ζωής της Νίκο Μπελογιάννη
.
«της χρωστάμε κάτι παραπάνω από την ανάγνωση του Πλάτωνα, του Λένιν, του Χέγκελ και του Μαρξ. Της χρωστάμε το δίδαγμα του πώς κρατιέται κανείς ορθός χωρίς να παραπαίει ή να παραιτείται, πώς περισώζει την αξιοπρέπειά του και πώς λαξεύει την αυτοσυνειδησία του, παρά τα συνεχή κυνηγητά και τις ανηλεείς διώξεις, τα στρατοδικεία, τις φυλακές και τις εξορίες, τις επώδυνες διαψεύσεις των ελπίδων και τις χρεωκοπίες των ιδεολογιών στις οποίες είχε επενδύσει τα ιδανικά του. Πώς προστατεύει την πίστη του στο βαθύτερο νόημα του ανθρωπισμού, προφυλάσσοντας ταυτόχρονα τον ορθολογισμό του από τις μαγγανείες των μεταφυσικών παρεκκλίσεων και τις θεωρητικές προκλήσεις των πραγματιστών του θετικισμού».
Εκατοντάδες κόσμου έσπευσαν στο 3ο Νεκροταφείο Νικαίας για να συνοδεύσουν την αγωνίστρια, δημοσιογράφο και συγγραφέα, Έλλη Παπά στην τελευταία της κατοικία, στο κοινό της τάφο με τον σύντροφο της ζωής της Νίκο Μπελογιάννη
.
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
πεθανε η ΕΛΛΗ ΠΑΠΠΑ
καλο της ταξιδι
Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα η Έλλη Παππά, σε ηλικία 89 ετών. Η κηδεία της θα είναι πολιτική και θα γίνει στο Γ΄ Νεκροταφείο, όπου εκεί και θα ταφεί, δίπλα στον σύντροφο της ζωής της, Νίκο Μπελογιάννη. Η Έλλη Ιωαννίδη της ιστορίας, η Έλλη Παππά, δημοσιογράφος και συγγραφέας, η μαχήτρια της Αριστεράς, αντιπροσωπεύει έναν ολόκληρο κόσμο που «βούτηξε βαθιά στα νερά» του 20ου αιώνα. Αποχαιρέτησε τον αιώνα της, για να συναντήσει τον 21ο, με την ίδια κριτική συγκροτημένη σκέψη που την χαρακτήριζε και την διαφοροποιούσε από πολλούς της γενιάς της. Στόχος της , όπως η ίδια έλεγε, «η κάθαρση της μαρξιστικής σκέψης από τις σταλινικές στρεβλώσεις». Πραγματοποίησε μελέτες για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, όπως «Ο Πλάτωνας στην εποχή μας» και η «Σπουδή στο θέμα της Ελευθερίας - Η έννοια της ελευθερίας στον προσωκρατικό υλισμό», και μελέτες για τον μαρξισμό και τον λενινισμό, όπως ο «Μύθος και ιδεολογία στη ρωσική επανάσταση -οδοιπορικό από το ρωσικό αγροτικό λαϊκισμό στο λαϊκισμό του Στάλιν» και «Ο Λένιν χωρίς λογοκρισία και εκτός μαυσωλείου».
Οι μαρτυρίες της σε χειρόγραφα από τη φυλακή, διηγήματα και θεατρικά που επίσης έγραψε έγκλειστη στις φυλακές Αβέρωφ πάνω από μια δεκαετία, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα άρθρα της στον παράνομο Τύπο του ΚΚΕ, στις εφημερίδες και στα περιοδικά της μεταπολίτευσης όπου εργάστηκε, αναδεικνύουν το ανήσυχο πνεύμα της. Ο μύθος της προσωπικής της ιστορίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1920. Μεγάλωσε στον Πειραιά, τέλειωσε το γυμνάσιο της Κοκκινιάς, σπούδασε φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στην Γαλλική Ακαδημία της Αθήνας. «Γεννήθηκα στην Σμύρνη, παραμονή της καταστροφής, πέμπτο παιδί, αθέλητο και παραπεταμένο», γράφει αυτοβιογραφούμενη. «Η μάνα μου αρνήθηκε να με θρέψει», δήλωσε. «Δεν ήμουν παιδί, ήμουν άλλο πράμα και με πέταξε. Επέζησα χάρη στη μεγαλύτερη αδελφή της μητέρας μου. Η καταστροφή έφερε την οικογένεια στον Πειραιά. Την υγεία μου την ανέλαβε η θάλασσα του Πειραιά και την αγωγή μου τα αλητάκια του Πειραιά.
Όλα έδειχναν ότι η προλεταριακή μου συνείδηση ήταν εξασφαλισμένη. Τότε μπήκαν στη ζωή μου τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας, ο Γιώργος, που έγινε ασυρματιστής, και ο «άγγελος της ζωής μου», η Διδώ (Σωτηρίου), που ζούσε με την πλούσια αντιδραστική θεία, αδελφή του πατέρα μας. Από τη σκληρή δουλειά του ο Γιώργος, από μια έμφυτη συνείδηση η Διδώ, από κοντά κι η μάνα μας, είχαν γίνει και οι τρεις κομμουνιστές». Η Ελλη Παππά ήταν ήδη από τα γυμνασιακά της χρόνια οργανωμένη σε αντιδικτατορική ομάδα και μετά, στην κατοχή, προσχώρησε στο ΕΑΜ και στο Κ.Κ.Ε. Διέτρεξε όλo τον εμφύλιο και έως τη σύλληψή της, το 1950, δούλεψε για τα παράνομα έντυπα, σε στενή συνεργασία με διαπρεπείς αριστερούς διανοούμενους και κυρίως, στους παράνομους μηχανισμούς του Κ.Κ.Ε. Καταδικάστηκε κι εκείνη σε θάνατο, στη δίκη Μπελογιάννη, αλλά η ποινή της δεν εκτελέστηκε, γιατί ο γιος που απέκτησε από τον Νίκο Μπελογιάννη, και που είχε στο μεταξύ γεννηθεί στη φυλακή, ήταν μόλις επτά μηνών. «Απελευθέρωση, Δεκεμβριανά, προσπάθειες ανασυγκρότησης της Αριστεράς και της Δημοκρατίας, οι πρώτες εκλογές, ο ερχομός του Μπελογιάννη και του μεγάλου έρωτα», έγραψε η ίδια.
Αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Αβέρωφ το 1963, δούλεψε στη σύνταξη της «Δημοκρατικής Αλλαγής» και σε τέσσερα χρόνια η απριλιανή χούντα την εξόρισε στη Γυάρο. Αποφυλακίστηκε σε ενάμιση χρόνο, γιατί είχε αρρωστήσει σοβαρά. Η Σοβιετική Ένωση την προσκαλεί να τη φιλοξενήσει με τον γιο της, αλλά η ίδια αρνείται γιατί είχε διαφωνήσει με την εισβολή των στρατιωτικών τανκς στην, τότε, Τσεχοσλοβακία. Μέχρι την πτώση της δικτατορίας δεν εργάστηκε σε εφημερίδες της εποχής, αλλά σε εγκυκλοπαίδειες και περιοδικά και αργότερα στην εφημερίδα «Μακεδονία», με ψευδώνυμο. Στη μεταπολίτευση, η Έλλη Παππά συνοψίζει την επανασύνδεσή της με το ΚΚΕ, ως εξής: «η επανένωση της Αριστεράς ξεκίνησε με καλούς οιωνούς και είχε οικτρό τέλος. Απεχώρησα από το ΚΚΕ, πράγμα που και η ηγεσία του επιθυμούσε». Επαγγελματικά δούλεψε στις
εφημερίδες «Έθνος», «Μακεδονία» και στο περιοδικό «Γυναίκα» έως το 1990, οπότε και αφιερώθηκε αποκλειστικά στο συγγραφικό της έργο. Τα τελευταία πολιτικά βιβλία της είναι «Αποχαιρετισμός στον αιώνα μου» (εκδόσεις Κέδρος) και «Μακιαβέλι ή Μαρξ» (εκδόσεις Αγρα), κυκλοφόρησαν το 2006. Το αρχείο της Έλλης Παππά φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α).
© 2009 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Eνα άρθρο της στο Πολιτικό Καφενείο
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=7101
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
οποιος δεν θελει να ζημωσει δεκα μερες κοσκινιζει>>
παροιμια απο το σοφο ΛΑΟ
οταν μου το ελεγε η μαννα μου δεν το καταλαβενα στην αρχη , τι κοσκινιζει?,
της ελεγα κανοντας οτι τα ξερουμε ολα ....
το ποσο δικιο ειχε το καταλαβα πολλη μετα οταν αρχισα να βλεπω οτι πραγματι ειναι πολλοι αυτοι που <<κοσκινιζουν >> .
Οταν πριν απο μια βδομαδα εβαλα ζητημα στο δημοτικο συμβουλιο του Δημου της Νικαιας το θεμα του θανατου του Πακιστανου μεταναστη , και ζητησα απο τον Δημαρχο και το Δημοτικο συμβουλιο να τοποθετηθουν πανω σε αυτο το παρα πολλη σοβαρο ζητημα , ολοι << κοσκινιζαν>>
εκτος <απο την συμβουλο της κας Μοσχου την κα Μπουτση, που κατηγγειλε οτι την ενοχλουν οι Πακιστανοι και αλλα πολλα ωραια>>, αληθεια ηθελα να μαθω ολα αυτα που ειπε η παραταξη της και η επικεφαλης της παραταξης της τα υιοθετουν?
Οι υπολοιποι της αντιπολιτευσης εκαναν οτι δεν ηξεραν ..........
οι πιο πολλοι δεν ειχαν ακουσει τιποτα !!!!!!!!!!!!!
οι αλλοι εκαναν τις<< παπιες >>
Ο Δημαρχος ειπε οτι δεν εχει καλη πληροφορηση και οτι θα φροντισει να μαθει να ενημερωθει απο το αστυνομικο τμημα και θα μας πει..........
ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 10 ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
την κυριακη που εγινε η συγκεντωση και πορεια απο το σπιτι του ατυχου μεταναστη στο αστυνομικο τμημα δεν την πηραν ειδηση , ηταν απογευμα Κυριακης αλλωστε και ξεκουραζοντουσαν, μετα την αλλη μερα τιποτα .
Μην γινομαστε μιζεροι θα μαθενε και θα μας ελεγε ...
φαινετε οτι θα πηγαινε να ενημερωθει το Σαββατο το πρωι στο αστυνομικο τμημα της Νικαιας και φροντισε απο το πρωι του Σαββατου να στειλει εργαζομενους του Δημου με το ανοιχτο φορτηγακι να βαλουν οδοφραγματα , σιδερενια καγκελα , για να μην τους ενοχλουν , οταν παει κανεις .
Οσοι λενε οτι τα πηγαν εκει γιατι το Σαββατο ειχαν συγκεντρωση στο περιβολακι της Νικαιας αντιεξουσιαστες για να διαμαρτυρηθουν για τη δολοφονια ,κατ αυτους, του πακιστανουν ειναι κακεντρεχης και τους εχει βαλει ο συριζα.............
η φωτογραφια απο την οδο κυπρου μπροστα απο την εισοδο του κηπου το σαββατο κατα την διαρκεια της πορειας .... εχετε ξαναδει στην πολη μας αυτο το θεαμα
Σημερα ολα τα ειδησιογραφικα μεσα το εχουν στις πρωτες ειδησεις .
Ο υπουργος εδωσε εντολη και εστειλε την υποθεση στο εισαγγελεα .
ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΘΟΡΥΒΗΘΕΙ ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ
τωρα στο επομενο δημοτικο συμβουλιο ολοι θα βγαζουν κορωνες για της δημοκρατικες ελευθεριες και διαφορα ....
Ο Δημαρχος με ανακοινωση του το Σαββατοτο βραδυ με το δημαρχειο υπο καταληψη εβγαζε ανακοινωση που στο τελος κατεληγε οτι καλουσε το λαο της πολης σε επαγρυπνηση....
ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΕ Η ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΑΥΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΘΑ <<ΚΟΣΚΙΝΙΖΕΙ >>ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ
οταν μου το ελεγε η μαννα μου δεν το καταλαβενα στην αρχη , τι κοσκινιζει?,
της ελεγα κανοντας οτι τα ξερουμε ολα ....
το ποσο δικιο ειχε το καταλαβα πολλη μετα οταν αρχισα να βλεπω οτι πραγματι ειναι πολλοι αυτοι που <<κοσκινιζουν >> .
Οταν πριν απο μια βδομαδα εβαλα ζητημα στο δημοτικο συμβουλιο του Δημου της Νικαιας το θεμα του θανατου του Πακιστανου μεταναστη , και ζητησα απο τον Δημαρχο και το Δημοτικο συμβουλιο να τοποθετηθουν πανω σε αυτο το παρα πολλη σοβαρο ζητημα , ολοι << κοσκινιζαν>>
εκτος <απο την συμβουλο της κας Μοσχου την κα Μπουτση, που κατηγγειλε οτι την ενοχλουν οι Πακιστανοι και αλλα πολλα ωραια>>, αληθεια ηθελα να μαθω ολα αυτα που ειπε η παραταξη της και η επικεφαλης της παραταξης της τα υιοθετουν?
Οι υπολοιποι της αντιπολιτευσης εκαναν οτι δεν ηξεραν ..........
οι πιο πολλοι δεν ειχαν ακουσει τιποτα !!!!!!!!!!!!!
οι αλλοι εκαναν τις<< παπιες >>
Ο Δημαρχος ειπε οτι δεν εχει καλη πληροφορηση και οτι θα φροντισει να μαθει να ενημερωθει απο το αστυνομικο τμημα και θα μας πει..........
ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 10 ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
την κυριακη που εγινε η συγκεντωση και πορεια απο το σπιτι του ατυχου μεταναστη στο αστυνομικο τμημα δεν την πηραν ειδηση , ηταν απογευμα Κυριακης αλλωστε και ξεκουραζοντουσαν, μετα την αλλη μερα τιποτα .
Μην γινομαστε μιζεροι θα μαθενε και θα μας ελεγε ...
φαινετε οτι θα πηγαινε να ενημερωθει το Σαββατο το πρωι στο αστυνομικο τμημα της Νικαιας και φροντισε απο το πρωι του Σαββατου να στειλει εργαζομενους του Δημου με το ανοιχτο φορτηγακι να βαλουν οδοφραγματα , σιδερενια καγκελα , για να μην τους ενοχλουν , οταν παει κανεις .
Οσοι λενε οτι τα πηγαν εκει γιατι το Σαββατο ειχαν συγκεντρωση στο περιβολακι της Νικαιας αντιεξουσιαστες για να διαμαρτυρηθουν για τη δολοφονια ,κατ αυτους, του πακιστανουν ειναι κακεντρεχης και τους εχει βαλει ο συριζα.............
η φωτογραφια απο την οδο κυπρου μπροστα απο την εισοδο του κηπου το σαββατο κατα την διαρκεια της πορειας .... εχετε ξαναδει στην πολη μας αυτο το θεαμα
Σημερα ολα τα ειδησιογραφικα μεσα το εχουν στις πρωτες ειδησεις .
Ο υπουργος εδωσε εντολη και εστειλε την υποθεση στο εισαγγελεα .
ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΘΟΡΥΒΗΘΕΙ ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ
τωρα στο επομενο δημοτικο συμβουλιο ολοι θα βγαζουν κορωνες για της δημοκρατικες ελευθεριες και διαφορα ....
Ο Δημαρχος με ανακοινωση του το Σαββατοτο βραδυ με το δημαρχειο υπο καταληψη εβγαζε ανακοινωση που στο τελος κατεληγε οτι καλουσε το λαο της πολης σε επαγρυπνηση....
ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΕ Η ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΑΥΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΘΑ <<ΚΟΣΚΙΝΙΖΕΙ >>ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ απο tvx αναδημοσιευση
Αρνήθηκαν να παραδώσουν νεογέννητο βρέφος στη 18χρονη Σομαλή μητέρα του στο μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου», για περίπου μια εβδομάδα, επειδή η νεαρή γυναίκα δεν είχε τα χρήματα για να πληρώσει τα έξοδα τοκετού. Το tvxs επισκέφτηκε το μαιευτήριο όπου κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη για την αδιανόητη πράξη, αποδίδοντάς την στην... κακή συνεννόηση.
Η Σομαλή μετανάστρια Φαρτούμ Μ. προσπαθούσε να παραλάβει μάταια από την 1η Οκτώβρη το νεογέννητο βρέφος της από το Περιφερειακό γενικό Νοσοκομείο – Μαιευτήριο – «Έλενα Βενιζέλου», όπου γέννησε πριν από μία εβδομάδα.
Η νεαρή γυναίκα έφτασε στην Ελλάδα το Μάιο του 2008 χωρίς χαρτιά, κρατήθηκε στην Παγανή της Λέσβου, αλλά δεν απελάθηκε επειδή ήταν 8 μηνών έγκυος. Της χορηγήθηκε το έγγραφο που επιτρέπει στις εγκύους να παραμένουν στη χώρα έως και τρεις μήνες μετά το τοκετό. Η κοπέλα γέννησε και πέρυσι στο «Έλενα», όμως δεν έχει στα χέρια της κάποιο έγγραφο που να νομιμοποιεί την παραμονή της στην Ελλάδα.
Χθες, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο με την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνεργάτιδα του διαδικτυακού περιοδικού για μετανάστες «Διαβατήριο», όπου βρεθήκαμε μπροστά σε σοβαρό οργανωτικό έλλειμμα σε σχέση με τη διαχείριση προβλημάτων που άπτονται των μεταναστών -παρόλο που είναι πάρα πολλά τα περιστατικά που προσομοιάζουν σε αυτό της Φαρτούμ.
Η 18χρονη κοπέλα στεκόταν μπροστά από την αίθουσα στην οποία νοσηλεύονται τα βρέφη που αντιμετωπίζουν ελαφρά προβλήματα υγείας, καθώς και αυτά που δεν τα έχουν παραλάβει οι γονείς τους για διάφορους λόγους. Όμως, η κοπέλα ήθελε να πάρει το νεογέννητο και το ζητούσε με την εκεί παρουσία της.
Ενώ αρχικά πληροφορηθήκαμε ότι το νεογνό είχε κάποια προβλήματα υγείας, στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι οι γιατροί είχαν υπογράψει εξιτήριο από την 1η Οκτώβρη και ότι δεν μπορούσε να φύγει λόγω κολλήματος με το λογιστήριο. Το βασικό αίτιο, απ’ ό,τι μάθαμε μέσω των οικονομικών υπηρεσιών, είναι ότι η 18χρονη δεν είχε να πληρώσει τα έξοδα νοσηλείας που ανέρχονται στο ποσό των 600 ευρώ για το νεογνό και των περίπου 300 ευρώ για την λεχούσα. Επίσης, βασίστηκαν στο γεγονός ότι η κοπέλα είναι παράνομα στη χώρα μας και κατά συνέπεια δεν είχε τα απαραίτητα χαρτιά που χρειάζονται για να απολαύει δωρεάν περίθαλψη.
Επειδή θεωρήσαμε ότι οι υπάλληλοι του νοσοκομείου δεν έχουν την ευθύνη για την μεταχείριση της κοπέλας, απευθυνθήκαμε στην διοίκηση έτσι ώστε να πληροφορηθούμε για την πολιτική του νοσοκομείου αλλά και για το γενικό νομικό καθεστώς. Η κ. Μπιτσάκη, διευθύντρια του Τμήματος Διοίκησης, μας είπε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχε πέσει καθόλου στην αντίληψή της. Ως κύρια αιτία του συμβάντος κατονόμασε την έλλειψη συνεννόησης μεταξύ του διοικητικού προσωπικού, του λογιστηρίου καθώς και της επικοινωνιακής δυσχέρειας από μέρους της μητέρας. Μας είπε ακόμη ότι σε καμιά περίπτωση δεν είναι πολιτική του νοσοκομείου η κράτηση των παιδιών όταν οι γονείς δεν καταβάλλουν τα νοσηλεία και ότι φεύγουν πάρα πολλές φορές αλλοδαποί χωρίς να πληρώνουν ακόμη και όταν είναι νόμιμοι. Επίσης, πρόσθεσε ότι αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν ελλείμματα στον προϋπολογισμό του νοσοκομείου και ότι θα έπρεπε το κράτος να δίνει κάποια επιχορήγηση για την περίθαλψη των μεταναστών.
Η πραγματικότητα είναι ότι κανείς δεν απάντησε στο ερώτημα αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείται, αν και το πιθανότερο είναι ότι, καταρχάς, γίνεται σε πολλές περιπτώσεις μία προσπάθεια να καταβληθούν τα έξοδα. Τελικά, το παιδί βγήκε χθες από το νοσοκομείο - για να ξεκινήσουν από εδώ και πέρα τα πραγματικά προβλήματά του.
Ρεπορτάζ: Μαρίνα Τομαρά
Η Σομαλή μετανάστρια Φαρτούμ Μ. προσπαθούσε να παραλάβει μάταια από την 1η Οκτώβρη το νεογέννητο βρέφος της από το Περιφερειακό γενικό Νοσοκομείο – Μαιευτήριο – «Έλενα Βενιζέλου», όπου γέννησε πριν από μία εβδομάδα.
Η νεαρή γυναίκα έφτασε στην Ελλάδα το Μάιο του 2008 χωρίς χαρτιά, κρατήθηκε στην Παγανή της Λέσβου, αλλά δεν απελάθηκε επειδή ήταν 8 μηνών έγκυος. Της χορηγήθηκε το έγγραφο που επιτρέπει στις εγκύους να παραμένουν στη χώρα έως και τρεις μήνες μετά το τοκετό. Η κοπέλα γέννησε και πέρυσι στο «Έλενα», όμως δεν έχει στα χέρια της κάποιο έγγραφο που να νομιμοποιεί την παραμονή της στην Ελλάδα.
Χθες, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο με την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνεργάτιδα του διαδικτυακού περιοδικού για μετανάστες «Διαβατήριο», όπου βρεθήκαμε μπροστά σε σοβαρό οργανωτικό έλλειμμα σε σχέση με τη διαχείριση προβλημάτων που άπτονται των μεταναστών -παρόλο που είναι πάρα πολλά τα περιστατικά που προσομοιάζουν σε αυτό της Φαρτούμ.
Η 18χρονη κοπέλα στεκόταν μπροστά από την αίθουσα στην οποία νοσηλεύονται τα βρέφη που αντιμετωπίζουν ελαφρά προβλήματα υγείας, καθώς και αυτά που δεν τα έχουν παραλάβει οι γονείς τους για διάφορους λόγους. Όμως, η κοπέλα ήθελε να πάρει το νεογέννητο και το ζητούσε με την εκεί παρουσία της.
Ενώ αρχικά πληροφορηθήκαμε ότι το νεογνό είχε κάποια προβλήματα υγείας, στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι οι γιατροί είχαν υπογράψει εξιτήριο από την 1η Οκτώβρη και ότι δεν μπορούσε να φύγει λόγω κολλήματος με το λογιστήριο. Το βασικό αίτιο, απ’ ό,τι μάθαμε μέσω των οικονομικών υπηρεσιών, είναι ότι η 18χρονη δεν είχε να πληρώσει τα έξοδα νοσηλείας που ανέρχονται στο ποσό των 600 ευρώ για το νεογνό και των περίπου 300 ευρώ για την λεχούσα. Επίσης, βασίστηκαν στο γεγονός ότι η κοπέλα είναι παράνομα στη χώρα μας και κατά συνέπεια δεν είχε τα απαραίτητα χαρτιά που χρειάζονται για να απολαύει δωρεάν περίθαλψη.
Επειδή θεωρήσαμε ότι οι υπάλληλοι του νοσοκομείου δεν έχουν την ευθύνη για την μεταχείριση της κοπέλας, απευθυνθήκαμε στην διοίκηση έτσι ώστε να πληροφορηθούμε για την πολιτική του νοσοκομείου αλλά και για το γενικό νομικό καθεστώς. Η κ. Μπιτσάκη, διευθύντρια του Τμήματος Διοίκησης, μας είπε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχε πέσει καθόλου στην αντίληψή της. Ως κύρια αιτία του συμβάντος κατονόμασε την έλλειψη συνεννόησης μεταξύ του διοικητικού προσωπικού, του λογιστηρίου καθώς και της επικοινωνιακής δυσχέρειας από μέρους της μητέρας. Μας είπε ακόμη ότι σε καμιά περίπτωση δεν είναι πολιτική του νοσοκομείου η κράτηση των παιδιών όταν οι γονείς δεν καταβάλλουν τα νοσηλεία και ότι φεύγουν πάρα πολλές φορές αλλοδαποί χωρίς να πληρώνουν ακόμη και όταν είναι νόμιμοι. Επίσης, πρόσθεσε ότι αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν ελλείμματα στον προϋπολογισμό του νοσοκομείου και ότι θα έπρεπε το κράτος να δίνει κάποια επιχορήγηση για την περίθαλψη των μεταναστών.
Η πραγματικότητα είναι ότι κανείς δεν απάντησε στο ερώτημα αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείται, αν και το πιθανότερο είναι ότι, καταρχάς, γίνεται σε πολλές περιπτώσεις μία προσπάθεια να καταβληθούν τα έξοδα. Τελικά, το παιδί βγήκε χθες από το νοσοκομείο - για να ξεκινήσουν από εδώ και πέρα τα πραγματικά προβλήματά του.
Ρεπορτάζ: Μαρίνα Τομαρά
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
specialisterne
Aπαξιωμένοι ως «ανίκανοι να προσφέρουν» και «ακατάλληλοι για πρόσληψη», οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτισμό «ξεχωρίζουν» στις περισσότερες χώρες του κόσμου μόνο για τις ειδικές τους ανάγκες (οι οποίες τους στέλνουν αυτόματα στο περιθώριο) αλλά όχι για τις ειδικές δεξιότητες (οι οποίες, εφόσον επιλέξει κάποιος να τις αξιοποιήσει, μπορούν να αποβούν εξαιρετικά ωφέλιμες).Ενδεικτικά, σύμφωνα με τον οργανισμό Autism Europe, άνεργο φέρεται να είναι το 62% των αυτιστικών ενηλίκων της Γηραιάς Ηπείρου.
Η εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τα εν λόγω άτομα να φυτοζωούν έρχεται από τη Δανία. Εκεί εδρεύει η Specialisterne («οι σπεσιαλίστες» ελληνιστί), μια πολυβραβευμένη εταιρεία πληροφορικής, το 75% των υπαλλήλων της οποίας πάσχει από Σύνδρομο Αsperger και άλλες ήπιες αυτιστικές διαταραχές.
Η Specialisterne συστάθηκε το 2004 από τον Θόρκιλ Σόνε. Βετεράνος των τηλεπικοινωνιών, από τη μία, και πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού, από την άλλη, ο Δανός αποφάσισε να δημιουργήσει μια εταιρεία με ανθρώπινο δυναμικό διαφορετικό από αυτό των υπολοίπων. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η Specialisterne τζιράρει περισσότερα από δύο εκατ. ευρώ ετησίως και προσφέρει τις υπηρεσίες της στο δανέζικο κράτος καθώς και σε κολοσσούς όπως οι Microsoft, Cisco Systems κ.ά.Ανθρωποι-κομπιούτερ. Ολα τούτα δεν θα τα είχε καταφέρει, βέβαια, χωρίς τους 45 αυτιστικούς υπαλλήλους της. Αν και προβληματικοί στην επικοινωνία, οι εργαζόμενοι αυτοί, ακριβώς εξαιτίας της νευροβιολογικής διαταραχής τους, χαρακτηρίζονται από «υπεράνθρωπη» οπτική μνήμη, «απτόητη συγκέντρωση» και εντυπωσιακή προσοχή στη λεπτομέρεια, εφόδια τα οποία τους καθιστούν «γεννημένους μηχανικούς λογισμικού».
Οταν οι άλλοι, «μουδιασμένοι» έπειτα από ώρες μονότονων εργασιών, χάνουν μέρος της αυτοσυγκέντρωσής τους, τα άτομα με Σύνδρομο Αsperger, στοχοπροσηλωμένα σε βαθμό συγκλονιστικό, συνεχίζουν να δουλεύουν με καθαρό μυαλό, χωρίς να κάνουν λάθη. «Το δικό μας ποσοστό λάθους κυμαίνεται στο 0,5%, τη στιγμή που των άλλων εταιρειών κυμαίνεται στο 5%», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Σόνε στην «Independent».Καινοτομία… φραντσάιζΕγινε παράδειγμα για άλλες εταιρείες
Εχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις αυτιστικών που μαθαίνουν ξένες γλώσσες μέσα σε διάστημα μόλις μίας εβδομάδας, που ζωγραφίζουν λεπτομερώς τοπία τα οποία έχουν δει μόνο μία φορά και που εντοπίζουν αυτόματα, στην πρώτη ανάγνωση, τις ανακολουθίες στα περιεχόμενα πολυσέλιδων τεχνικών εγχειριδίων.
Σταθερό περιβάλλονΤα μόνα που χρειάζονται, προκειμένου να κάνουν όλα τα παραπάνω «θαύματα», είναι ένα επαγγελματικό περιβάλλον το οποίο θα χαρακτηρίζεται από ησυχία και τάξη καθώς και ένα σταθερό, καθημερινό πρόγραμμα εργασιών.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι (εξαιτίας του αυτιστικού γιου του) τις εν λόγω ανάγκες, ο Σόνε φρόντισε να παράσχει στους υπαλλήλους του ό,τι χρειάζονταν ώστε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους προς όφελος τόσο των ιδίων (καθώς μέσω της εργασίας αποκτούν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, αυτοσυντηρούνται και κοινωνικοποιούνται) όσο και της Specialisterne.
Αντλώντας έμπνευση από το δανέζικο μοντέλο απασχόλησης, παρόμοιες εταιρείες έχουν ήδη ξεπηδήσει ή βρίσκονται στα σκαριά σε Σουηδία, Ελβετία, Νορβηγία, Ισλανδία, Ολλανδία και Βέλγιο, ενώ σύντομα πρόκειται να αρχίσει να λειτουργεί και το πρώτο εκτός Δανίας παράρτημα της Spe¬cia¬li¬sterne στη Γλασκόβη.Στόχος του Σόνε, τον οποίο έχουν προσεγγίσει οργανισμοί περισσοτέρων από 50 χωρών (μεταξύ αυτών, τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και MIT), είναι να βρει άμεσα ή έμμεσα «σοβαρή δουλειά» σε εκατομμύρια ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.
Πού μπορούν να απορροφηθούν;
Σχεδόν παντού, «σε κάθε επιχείρηση, ποσοστό 1% με 5% των καθηκόντων μπορεί να αναληφθεί με απόλυτη επιτυχία από άτομα με αυτιστικές διαταραχές».
Μένει να τους δώσει κάποιος την ευκαιρία.
Δήμητρα Ράγια dimitra@pegasus.gr http://www.ethnos.gr
Aπαξιωμένοι ως «ανίκανοι να προσφέρουν» και «ακατάλληλοι για πρόσληψη», οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτισμό «ξεχωρίζουν» στις περισσότερες χώρες του κόσμου μόνο για τις ειδικές τους ανάγκες (οι οποίες τους στέλνουν αυτόματα στο περιθώριο) αλλά όχι για τις ειδικές δεξιότητες (οι οποίες, εφόσον επιλέξει κάποιος να τις αξιοποιήσει, μπορούν να αποβούν εξαιρετικά ωφέλιμες).Ενδεικτικά, σύμφωνα με τον οργανισμό Autism Europe, άνεργο φέρεται να είναι το 62% των αυτιστικών ενηλίκων της Γηραιάς Ηπείρου.
Η εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τα εν λόγω άτομα να φυτοζωούν έρχεται από τη Δανία. Εκεί εδρεύει η Specialisterne («οι σπεσιαλίστες» ελληνιστί), μια πολυβραβευμένη εταιρεία πληροφορικής, το 75% των υπαλλήλων της οποίας πάσχει από Σύνδρομο Αsperger και άλλες ήπιες αυτιστικές διαταραχές.
Η Specialisterne συστάθηκε το 2004 από τον Θόρκιλ Σόνε. Βετεράνος των τηλεπικοινωνιών, από τη μία, και πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού, από την άλλη, ο Δανός αποφάσισε να δημιουργήσει μια εταιρεία με ανθρώπινο δυναμικό διαφορετικό από αυτό των υπολοίπων. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η Specialisterne τζιράρει περισσότερα από δύο εκατ. ευρώ ετησίως και προσφέρει τις υπηρεσίες της στο δανέζικο κράτος καθώς και σε κολοσσούς όπως οι Microsoft, Cisco Systems κ.ά.Ανθρωποι-κομπιούτερ. Ολα τούτα δεν θα τα είχε καταφέρει, βέβαια, χωρίς τους 45 αυτιστικούς υπαλλήλους της. Αν και προβληματικοί στην επικοινωνία, οι εργαζόμενοι αυτοί, ακριβώς εξαιτίας της νευροβιολογικής διαταραχής τους, χαρακτηρίζονται από «υπεράνθρωπη» οπτική μνήμη, «απτόητη συγκέντρωση» και εντυπωσιακή προσοχή στη λεπτομέρεια, εφόδια τα οποία τους καθιστούν «γεννημένους μηχανικούς λογισμικού».
Οταν οι άλλοι, «μουδιασμένοι» έπειτα από ώρες μονότονων εργασιών, χάνουν μέρος της αυτοσυγκέντρωσής τους, τα άτομα με Σύνδρομο Αsperger, στοχοπροσηλωμένα σε βαθμό συγκλονιστικό, συνεχίζουν να δουλεύουν με καθαρό μυαλό, χωρίς να κάνουν λάθη. «Το δικό μας ποσοστό λάθους κυμαίνεται στο 0,5%, τη στιγμή που των άλλων εταιρειών κυμαίνεται στο 5%», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Σόνε στην «Independent».Καινοτομία… φραντσάιζΕγινε παράδειγμα για άλλες εταιρείες
Εχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις αυτιστικών που μαθαίνουν ξένες γλώσσες μέσα σε διάστημα μόλις μίας εβδομάδας, που ζωγραφίζουν λεπτομερώς τοπία τα οποία έχουν δει μόνο μία φορά και που εντοπίζουν αυτόματα, στην πρώτη ανάγνωση, τις ανακολουθίες στα περιεχόμενα πολυσέλιδων τεχνικών εγχειριδίων.
Σταθερό περιβάλλονΤα μόνα που χρειάζονται, προκειμένου να κάνουν όλα τα παραπάνω «θαύματα», είναι ένα επαγγελματικό περιβάλλον το οποίο θα χαρακτηρίζεται από ησυχία και τάξη καθώς και ένα σταθερό, καθημερινό πρόγραμμα εργασιών.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι (εξαιτίας του αυτιστικού γιου του) τις εν λόγω ανάγκες, ο Σόνε φρόντισε να παράσχει στους υπαλλήλους του ό,τι χρειάζονταν ώστε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους προς όφελος τόσο των ιδίων (καθώς μέσω της εργασίας αποκτούν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, αυτοσυντηρούνται και κοινωνικοποιούνται) όσο και της Specialisterne.
Αντλώντας έμπνευση από το δανέζικο μοντέλο απασχόλησης, παρόμοιες εταιρείες έχουν ήδη ξεπηδήσει ή βρίσκονται στα σκαριά σε Σουηδία, Ελβετία, Νορβηγία, Ισλανδία, Ολλανδία και Βέλγιο, ενώ σύντομα πρόκειται να αρχίσει να λειτουργεί και το πρώτο εκτός Δανίας παράρτημα της Spe¬cia¬li¬sterne στη Γλασκόβη.Στόχος του Σόνε, τον οποίο έχουν προσεγγίσει οργανισμοί περισσοτέρων από 50 χωρών (μεταξύ αυτών, τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και MIT), είναι να βρει άμεσα ή έμμεσα «σοβαρή δουλειά» σε εκατομμύρια ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.
Πού μπορούν να απορροφηθούν;
Σχεδόν παντού, «σε κάθε επιχείρηση, ποσοστό 1% με 5% των καθηκόντων μπορεί να αναληφθεί με απόλυτη επιτυχία από άτομα με αυτιστικές διαταραχές».
Μένει να τους δώσει κάποιος την ευκαιρία.
Δήμητρα Ράγια dimitra@pegasus.gr http://www.ethnos.gr
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009
9:34 μμ Αναρτήθηκε από Simple Man
Παραλίγο να σιωπήσω. Η συνήθεια του να μην μιλάς για την αδικία που σε πνίγει παραλίγο να με κάνει απάνθρωπο. Με τις κομματικές ιαχές να ηχούν ακόμη στα αφτιά μου και με τα μάτια στραμμένα για το πόσο το νέο φορολογικό νομοσχέδιο θα επηρεάσει το πορτοφόλι μου, ξέχασα να είμαι άνθρωπος.
Σκοτώσαν τον Μοχάμεντ. Τον «έφαγαν» λέει σε ένα υπόγειο υπάλληλοι του κράτους που εγώ πληρώνω. Σκοτώσαν τον Μοχάμεντ και εμείς καθόμαστε να κοιτάμε τα e mail μας και να αλληλοδιαβαζόμαστε σαν να είναι μία συνηθισμένη είδηση ο θάνατος από βασανιστήρια. Σχεδόν μήνα κλείνει νεκρός και δεν έμαθα από καμία επίσημη επώνυμη δημοσιογραφική πηγή αν ιατροδικαστής τον εξέτασε και αν οι συμπατριώτες του είχαν λεφτά για κάσα. Πρώτη είδηση έχουν τα μπούτια της ξανθής βουλευτού αλλά τα αιματώματα από τα ηλεκτροσόκ δεν τα είδα πουθενά. Όχι, δεν είμαι αιμοσταγής, αλλά θέλω να δω πόσες πληγές μπορεί να χωρέσει ένα κορμί αλλόθρησκου. Να δω αν τα μάτια του ήταν κλειστά ή η φρίκη ξεθώριασε και την τελευταία του ευτυχισμένη ανάμνηση από την ξένη χώρα που ήρθε. Να δω αν το δέρμα του είναι λευκό και καθαρό ή σκούρο και άπλυτο όπως τόσων ξένων που τριγυρίζουν «αυθαίρετα» ανάμεσα μας. Να διαπιστώσω ότι ο μελλοντικός θάνατός μου είναι ίδιος με τον παρελθόντα δικό του.
Σκοτώσαν τον Μοχάμεντ από το Πακιστάν Έλληνες πολίτες με τις ευλογίες όλων μας. Και μην ακούσω τώρα αντιδράσεις από κανένα πολιτικό χώρο και από κανέναν πολίτη συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου. Την βλέπαμε την ιστορία που θα πάει. Την είχαμε και σε λέξεις και σε εικόνα και εμείς σιωπούσαμε. Βλέπουμε κάθε λεπτό πως αυτή η χώρα που στηρίχθηκε στους άγραφους νόμους της ελευθερίας και της ανθρωπιάς να μεταλλάσσεται στο ακριβώς το αντίθετο.
Εφόσον λοιπόν θεωρούμε δεδομένο ότι ο βασανισμός μέχρι θανάτου ενός ανθρώπου είναι είδηση για ψιλά γράμματα, τότε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι στα ίδια καλώδια που έβαλαν την καρδιά του Μοχάμεντ να βάλουν και την δική μας.
απο εναν "απλο ανθρωπο" τοσο απλα και ομως τοσο δυσκολα να τα χωνεψεις..........
ετσι ειναι διπλα μας στην πολη μας στη πολη που εχει φτιαχτει απο προσφυγες .......τωρα τους βασανιζουν..........και τους σκοτωνουν και εμεις απλα διαμαρτυρομαστε.
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
απο τον συλλογο συνδρομου DOWN
μια ακομη καλη προσπαθεια
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - ΜΑΖΙ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ!
μια ακομη καλη προσπαθεια
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - ΜΑΖΙ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ!
Με χρωματιστά χαρτιά, πινέλα και μπογιές, γυαλί, χάντρες, ψηφίδες, ξύλο, μέταλλο ή ό,τι άλλο τους εμπνέει όλοι οι φίλοι μας έφτιαξαν για μας καράβια, βάρκες, ιστιοφόρα και έργα γεμάτα εικόνες της θάλασσας. Θα τα παρουσιάσουμε, από τις 12 Οκτωβρίου και για μια εβδομάδα, στο Εκθεσιακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς στην οδό Κατούνη και την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009, σε μια χαρούμενη γιορτή που θα ξεκινήσει στις 7 το απόγευμα, θα πουληθούν, σε συμβολικές τιμές.
Τα έσοδα θα διατεθούν για τη δημιουργία Μονάδας Αυτόνομης Διαβίωσης και Εργαστηρίων Δημιουργικής Απασχόλησης του
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ DOWN.
Θα σας περιμένουμε!
Ο Πρόεδρος του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ DOWN ΕΛΛΑΔΟΣ Θεοδόσης Γεωργιάδης
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ Γκέλη Δούμπη
ΟΜΑΔΑ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN
Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009
ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
Στις 15 Οκτωβρίου, κάθε χρόνο, είναι η παγκόσμια ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού:
Το λευκό μπαστούνι, είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους, στην προσπάθεια τους να κινούνται μόνοι, ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.
Δεν βλέπω, βλέπεις όμως εσύ: Θέλεις να με βοηθήσεις;;; Τότε, διάβασε τα παρακάτω και να ξέρεις πως αν κάτι θυμάσαι απ’αυτά όταν κάπου, κάποτε, τυχαία ή για κάποιο λόγο με συναντήσεις, θα με κάνεις να νιώσω άνετα, δίνοντας μου αυτό ακριβώς που χρειάζομαι…
-----------------------
Όταν με συναντήσεις μπορείς να με βοηθήσεις αν θυμηθείς τα παρακάτω:
1. μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή να ζητιανεύουμε.
2. είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αλλά τυφλός. Μη με .........
μεταχειρίζεσαι σαν παιδάκι. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω, «σερφάρω», κάνω chat,…,όπως ΕΣΥ!
3. πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το σκύλο μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ’το μπράτσο. άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο: Έτσι θα νιώθω (=θα ξέρω) πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις.
4. Μη ρωτάς τον συνοδό μου: «Πώς τον λένε;», «Τι θέλει να ψωνίσει;», «Ποιο φαγητό του αρέσει;», «Που θέλει να πάει;», «Πώς γράφει και διαβάζει;», «Πώς μπορεί;»,… Ρώτησε εμένα, ξέρω και εγώ να σου απαντήσω! Χρησιμοποίησε τον κανονικό τόνο της φωνής σου, όπως μιλάς στους άλλους μίλα και σε εμένα.
5. Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός» κλπ., τις μεταχειρίζομαι και εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου: βλέπω για μένα= αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι…
6. Σύστησε με στους άλλους, ακόμη και στα παιδιά. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησε μου όταν μπαίνεις. Πες μου πως φεύγεις: με φέρνεις σε μεγάλη αμηχανία αν μ’αφήνεις να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου…
7. Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα στο δωμάτιο, το αποχωρητήριο, το παράθυρο κλπ. Και αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα. Δε θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.
8. Βοήθησε με διακριτικά στο τραπέζι και πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και πες μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου, π.χ «Το κρέας σου είναι στο Έξι».
Κοίτα το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πες μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι, για να το…»δω» και εγώ όταν το χρειαστώ.
9. Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάς να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας/περιγράφοντας μου όσα δεν μπορώ να δω.
10. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισε με στους καλεσμένους σου.
11. Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι βοήθησε με. Δε θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας…
12. Αν είσαι περίεργος θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημα μου αλλά όχι μόνο γι’αυτό, γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως και εσύ!
Δώσε τώρα άλλα δύο λεπτά απ’τον χρόνο σου και προώθησε αυτό το email στους γνωστούς σου, στους φίλους σου.
Σε δύο λεπτά, ενημερώνεις σωστά, για μια ζωή!!!
Για παραπάνω πληροφορίες, απορίες, σχόλια, κουβέντα, στείλε μου ένα email στο evavgoul@otenet.gr και πες μου, ότι θες. Μη διστάσεις, μη ντραπείς και ας μην γνωριζόμαστε… Αν μάθεις κάνεις την αρχή! Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!!!
Βαγγέλης Αυγουλάς
4οετής Φοιτητής της Νομικής Σχολής Αθηνών,
Μέλος της Διεθνούς οργάνωσης για νέους με προβλήματα όρασης VIEWS (Visually Impaired Education and Work Support)
Μέλος της Επιτροπής Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών
απο το " ανεργοι δημοσιογραφοι"
Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009
καλη αρχη
με ανακοινωση του το υπουργειο παιδειας και η νεα υπουργος η κα Σεγκολεν με συγχωρητε η Αννα Διαμαντοπουλου
<<αναστελουν>> τη λειτουργεια της προσθετης διδακτικης στηριξης στη δευτεροβαθμια εκπαιδευση, δηλαδη τα δωρεαν φροντηστηριακα τμηματα που λειτουργουσαν μετα το τελος του κανονικου ωραριου του σχολειου
εξυπηρετουσαν μαθητες που οι οικογενειες τους δεν ειχαν τη δυνατοτητα να τα στυειλουν η δεν ηθελαν στα ιδιωτικα φροντηστηρια.
σαν γονεις ειχαμε στηριξη και καθε χρονο καναμε ιδιαιτερες προσπαθειες για να λειτουργησουν αμεσα μετα την εναρξη της σχολικης χρονιας τα τμηματα , γιατι πιστευαμε οτι ειχαν ιδιαιτερο ρολο να παιξουν ιδιως στις λαικες συνοικιες που ζουμε .
σαν δικαιολογια προβαλουν οτι δεν εχουν βρει χρηματοδοτηση !!!!!!!!!
προεκλογικα βεβαια δηλωναν οτι θα δοσουν ιδιαιτερη εμφαση στην παιδεια και θα δωσει και ενα μεγαλο ποσο για τις πρωτες 100 μερες
δεν ειχαμε αυταπατες .... δεν μασησαμε απο τα μεγαλα λογια ....
δεν κανουμε πισω δεν θα αφησουμε να χαθουν τα κεκτημενα
για αλλη μια φορα και με << σοσιαλιστικη κυβερνηση>>
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
με ανακοινωση του το υπουργειο παιδειας και η νεα υπουργος η κα Σεγκολεν με συγχωρητε η Αννα Διαμαντοπουλου
<<αναστελουν>> τη λειτουργεια της προσθετης διδακτικης στηριξης στη δευτεροβαθμια εκπαιδευση, δηλαδη τα δωρεαν φροντηστηριακα τμηματα που λειτουργουσαν μετα το τελος του κανονικου ωραριου του σχολειου
εξυπηρετουσαν μαθητες που οι οικογενειες τους δεν ειχαν τη δυνατοτητα να τα στυειλουν η δεν ηθελαν στα ιδιωτικα φροντηστηρια.
σαν γονεις ειχαμε στηριξη και καθε χρονο καναμε ιδιαιτερες προσπαθειες για να λειτουργησουν αμεσα μετα την εναρξη της σχολικης χρονιας τα τμηματα , γιατι πιστευαμε οτι ειχαν ιδιαιτερο ρολο να παιξουν ιδιως στις λαικες συνοικιες που ζουμε .
σαν δικαιολογια προβαλουν οτι δεν εχουν βρει χρηματοδοτηση !!!!!!!!!
προεκλογικα βεβαια δηλωναν οτι θα δοσουν ιδιαιτερη εμφαση στην παιδεια και θα δωσει και ενα μεγαλο ποσο για τις πρωτες 100 μερες
δεν ειχαμε αυταπατες .... δεν μασησαμε απο τα μεγαλα λογια ....
δεν κανουμε πισω δεν θα αφησουμε να χαθουν τα κεκτημενα
για αλλη μια φορα και με << σοσιαλιστικη κυβερνηση>>
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ενα γραμμα προς τους << υπευθυνους>> απο μια δασκαλα ειδικης αγωγης
Αγαπητό Ελληνικό κράτος,
Δεν θέλησα να πολιτευτώ γιατί δεν είναι καλή στα λόγια, αλλά στις πράξεις.. Όνειρό μου ήταν να γίνω Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής. Και ναι! Τα κατάφερα! Διάβασα στο σχολείο, έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην πολυπόθητη σχολή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής). Πέρασαν 4 χρόνια και πήρα το πτυχίο μου. Όλοι μου μιλούσαν για άμεση επαγγελματική αποκατάσταση και διορισμό. Και, όντως, με το που τελείωσα έπιασα δουλειά 700 χιλιόμετρα από τον τόπο μου. Δεν με πείραξε καθόλου η απόσταση. Με τον καιρό συνήθισα.
Πέρασε μια σχολική χρονιά σαν νεράκι. Ήρθε το καλοκαίρι και μαζί του η αναμονή και η αγωνία. Πότε με το καλό θα βγει η προκήρυξη; Μετά από καθυστέρηση αρκετών ημερών βγήκε. Ακολούθησε η αναμονή για τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών. Βγήκε μετά από 1 μήνα και κάτι. Μετά έφτασε η πρώτη φάση πρόσληψης αναπληρωτών ειδικής αγωγής. Τζίφος! Έμεινα εκτός και χωρίς ύπνο…
Πέρασε περίπου ένας μήνας, ήρθε η νέα κυβέρνηση και η αναμονή για την Β πλέον φάση καλά κρατεί. Οι αδικίες και οι παρανομίες όσον αφορά στις τοποθετήσεις συνεχίζονται.
Τα κενά πάρα πολλά. Οι ανάγκες μεγάλες. Κάποια ειδικά σχολεία δεν λειτουργούν, όπως και τμήματα ένταξης και κάποια υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού ή λόγω τοποθέτησης ανειδίκευτου προσωπικού.
Και σε αυτό το σημείο, αγαπητό μου ελληνικό κράτος, έρχονται οι απορίες μου:
1. Γιατί πρέπει να δουλεύω μόνο σαν αναπληρώτρια με σύμβαση αορίστου χρόνου;
2. Ως πότε θα παραμένω εσωτερική μετανάστης στην ίδια μου τη χώρα πηγαίνοντας από την μία άκρη της Ελλάδος στην άλλη;
3. Πότε επιτέλους θα καταφέρω να έχω σταθερότητα στη ζωή μου και να κάνω άφοβα τον οικογενειακό προγραμματισμό μου;
4. Πώς μπορείς και δίνεις χιλιάδες πιστώσεις για δασκάλους γενικής παιδείας, οι οποίοι τοποθετούνται είτε σε γραφεία πρωτοβάθμιας είτε σε ΣΜΕΑΕ, και δυσκολεύεσαι να δώσεις περίπου 175 για ΠΕ71 και περίπου 100 για ΠΕ61;
5. Πότε θα μάθεις τι σημαίνει ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ και δεν θα κάνεις προσλήψεις με βάση το ποιος έχει «βύσμα» ή «Μπάρμπα» ή «δόντι» ή «μέσον»;
6. Πότε θα διεξάγεις διαγωνισμό ΑΣΕΠ για τη δική μας ειδικότητα;
7. Γιατί, αγαπητό μου κράτος, όποτε σε συμφέρει είμαστε εκπαιδευτικοί και όποτε δεν σε συμφέρει δεν είμαστε;
8. Γιατί εγκρίνεις σεμινάρια Ειδικής Αγωγής των 2000 και 3000 ευρώ, και όχι μόνο τα εγκρίνεις αλλά τα έχεις σε πλεονεκτικότερη θέση με αποτέλεσμα να περιθωριοποιείς τα δικά μας δημόσια πτυχία; Δηλαδή, πρέπει να τα «στάξω» για να ανέβω στον πίνακα αναπληρωτών;
9. Γιατί δεν τηρείς τους νόμους που εσύ ψηφίζεις;
10. ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ;
Όταν με το καλό αποφασίσεις να μου δώσεις ειλικρινείς απαντήσεις, εδώ θα είμαι και θα είμαι όλη αυτιά.
Πρέπει να σε αφήσω τώρα γιατί ψάχνω για δουλειά. Δεν μπορώ, βλέπεις, να ζητώ «επίδομα ανεργίας» από τους γονείς μου… φτάνουν αυτά που μου έχουν προσφέρει μέχρι τώρα για φροντιστήρια και σπουδές. Έχω, βλέπεις, κάτι που προς μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω, δεν έχεις εσύ: ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Αδιόριστη Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής
Αγαπητό Ελληνικό κράτος,
Δεν θέλησα να πολιτευτώ γιατί δεν είναι καλή στα λόγια, αλλά στις πράξεις.. Όνειρό μου ήταν να γίνω Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής. Και ναι! Τα κατάφερα! Διάβασα στο σχολείο, έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην πολυπόθητη σχολή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής). Πέρασαν 4 χρόνια και πήρα το πτυχίο μου. Όλοι μου μιλούσαν για άμεση επαγγελματική αποκατάσταση και διορισμό. Και, όντως, με το που τελείωσα έπιασα δουλειά 700 χιλιόμετρα από τον τόπο μου. Δεν με πείραξε καθόλου η απόσταση. Με τον καιρό συνήθισα.
Πέρασε μια σχολική χρονιά σαν νεράκι. Ήρθε το καλοκαίρι και μαζί του η αναμονή και η αγωνία. Πότε με το καλό θα βγει η προκήρυξη; Μετά από καθυστέρηση αρκετών ημερών βγήκε. Ακολούθησε η αναμονή για τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών. Βγήκε μετά από 1 μήνα και κάτι. Μετά έφτασε η πρώτη φάση πρόσληψης αναπληρωτών ειδικής αγωγής. Τζίφος! Έμεινα εκτός και χωρίς ύπνο…
Πέρασε περίπου ένας μήνας, ήρθε η νέα κυβέρνηση και η αναμονή για την Β πλέον φάση καλά κρατεί. Οι αδικίες και οι παρανομίες όσον αφορά στις τοποθετήσεις συνεχίζονται.
Τα κενά πάρα πολλά. Οι ανάγκες μεγάλες. Κάποια ειδικά σχολεία δεν λειτουργούν, όπως και τμήματα ένταξης και κάποια υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού ή λόγω τοποθέτησης ανειδίκευτου προσωπικού.
Και σε αυτό το σημείο, αγαπητό μου ελληνικό κράτος, έρχονται οι απορίες μου:
1. Γιατί πρέπει να δουλεύω μόνο σαν αναπληρώτρια με σύμβαση αορίστου χρόνου;
2. Ως πότε θα παραμένω εσωτερική μετανάστης στην ίδια μου τη χώρα πηγαίνοντας από την μία άκρη της Ελλάδος στην άλλη;
3. Πότε επιτέλους θα καταφέρω να έχω σταθερότητα στη ζωή μου και να κάνω άφοβα τον οικογενειακό προγραμματισμό μου;
4. Πώς μπορείς και δίνεις χιλιάδες πιστώσεις για δασκάλους γενικής παιδείας, οι οποίοι τοποθετούνται είτε σε γραφεία πρωτοβάθμιας είτε σε ΣΜΕΑΕ, και δυσκολεύεσαι να δώσεις περίπου 175 για ΠΕ71 και περίπου 100 για ΠΕ61;
5. Πότε θα μάθεις τι σημαίνει ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ και δεν θα κάνεις προσλήψεις με βάση το ποιος έχει «βύσμα» ή «Μπάρμπα» ή «δόντι» ή «μέσον»;
6. Πότε θα διεξάγεις διαγωνισμό ΑΣΕΠ για τη δική μας ειδικότητα;
7. Γιατί, αγαπητό μου κράτος, όποτε σε συμφέρει είμαστε εκπαιδευτικοί και όποτε δεν σε συμφέρει δεν είμαστε;
8. Γιατί εγκρίνεις σεμινάρια Ειδικής Αγωγής των 2000 και 3000 ευρώ, και όχι μόνο τα εγκρίνεις αλλά τα έχεις σε πλεονεκτικότερη θέση με αποτέλεσμα να περιθωριοποιείς τα δικά μας δημόσια πτυχία; Δηλαδή, πρέπει να τα «στάξω» για να ανέβω στον πίνακα αναπληρωτών;
9. Γιατί δεν τηρείς τους νόμους που εσύ ψηφίζεις;
10. ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ;
Όταν με το καλό αποφασίσεις να μου δώσεις ειλικρινείς απαντήσεις, εδώ θα είμαι και θα είμαι όλη αυτιά.
Πρέπει να σε αφήσω τώρα γιατί ψάχνω για δουλειά. Δεν μπορώ, βλέπεις, να ζητώ «επίδομα ανεργίας» από τους γονείς μου… φτάνουν αυτά που μου έχουν προσφέρει μέχρι τώρα για φροντιστήρια και σπουδές. Έχω, βλέπεις, κάτι που προς μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω, δεν έχεις εσύ: ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Αδιόριστη Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
ξεκινα σημερα την νεα σχολικη χρονια το ανοιχτο σχολειο μεταναστων πειραια
τους ευχομαστε καλα κουραγια
ειμαστε διπλα τους στην καθημερινοτητα και στους αγωνες τους
Ξεκινάμε με εγγραφές... Καλή μας Χρονιά!!!!
.
Τα μαθήματα του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά ξεκινούν την Κυριακή 20/9/2009, στις 17.00.
Οι εγγραφές καινούργιων μαθητών, όμως, θα ξεκινήσουν από τις 13/9/2009, 17.00-19.00. Την ίδια μέρα 13/9, στις 19.00, θα πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση των διδασκόντων του σχολείου με θέμα τον προγραμματισμό εν όψη της έναρξης των μαθημάτων.
Το Δ.Σ.
Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009
μπα τι μας λετε τωρα καλε !!!!!!!
ανακαλυψατε οτι στη ελλαδα μας τα πραγματα στο τομεα αυτο ειναι ετσι οπως μας περιγραφετε........μπα!!!!!!
Συνθήκες άλλης εποχής αντίκρισε ο Συνήγορος του Παιδιού σε επισκέψεις του στα ιδρύματα Σκαραμαγκά και Λεχαινών, όπου η εξαιρετικά ελλιπής στελέχωση τους οδηγεί αναγκαστικά τους λιγοστούς εργαζόμενους σε αυτά να κάνουν χρήση μεθόδων κάθε άλλο παρά σύγχρονων και ανθρώπινων.
Στα κρατικά κέντρα περίθαλψης και χρόνιων παθήσεων κατά κανόνα φιλοξενούνται παιδιά –πολλές περιπτώσεις και εφ όρου ζωής- που πάσχουν από νοητική υστέρηση και σωματικές αναπηρίες καθώς και άτομα που παρουσιάζουν διαταραχές του αυτιστικού φάσματος.
Ο Συνήγορος του Παιδιού, Γιώργος Μόσχος, με συνεργάτες του από τον Συνήγορο του Παιδιού αλλά και τη σύζυγο του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Μαίη Παπούλια, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Κέντρο Χρονίων Παθήσεων Παίδων Αθηνών στον Σκαραμαγκά και στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων Λεχαινών Ηλείας και αποκαλύπτει τα προβλήματα που επικρατούν σε αυτά.
Σύμφωνα με τον κ. Μόσχο, οι τεράστιες ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό που παρουσιάζουν τα συγκεκριμένα κέντρα οδηγούν τους εργαζόμενους στο να υιοθετούν, παρά τη θέλησή τους, «σκληρά» μέτρα προκειμένου να ελέγξουν την κατάσταση. Πρόκειται για πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, όπως το δέσιμο στο κρεβάτι, αλλά ακόμα και ο περιορισμός σε ξύλινα κουβούκλια ώστε να αποφεύγεται η πιθανότητα αυτοτραυματισμού τους. Πολύ κοινή είναι επίσης η χρήση κάμερας στους θαλάμους, καθώς το ελάχιστο νοσηλευτικό προσωπικό αδυνατεί να παρακολουθεί επαρκώς τους «φιλοξενούμενους».
Στο κέντρο των Λεχαινών, για παράδειγμα, εργάζονται 8 βοηθοί νοσηλευτές από τους οποίους κανένας δεν είναι επιστημονικά εξειδικευμένος σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ. Οι 8 αυτοί νοσηλευτές είναι επιφορτισμένοι με την παρακολούθηση των 77 νοσηλευόμενων ενώ, όπως επισημαίνει ο κ. Μόσχος, θα έπρεπε να αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής σε κάθε έναν ή δύο φιλοξενούμενους. Αυτή τη στιγμή, κανένας φυσιοθεραπευτής δεν απασχολείται στο κέντρο, ενώ τις υπηρεσίες της προσφέρει μόνο μια εργοθεραπεύτρια. Παρόλα αυτά, στα χαρτιά εμφανίζονται 80 εργαζόμενοι στο Ίδρυμα: 17 υπάλληλοι καθαριότητας, 4 φύλακες, 12 εργάτες, 2 υδραυλικοί, 2 ηλεκτρολόγοι , 21 άτομα βοηθητικό προσωπικό και άλλοι διοικητικοί υπάλληλοι.
Ως αποτέλεσμα αυτών των συνθηκών, τα παιδιά που εισέρχονται στο ίδρυμα για να προστατευτούν και να βελτιώσουν την υγεία τους, όχι μόνο δεν λαμβάνουν την κατάλληλη στήριξη και προστασία αλλά βρίσκονται και εκτεθειμένα σε ατυχήματα και σε τραγικές συνθήκες διαβίωσης.
Παρέμβαση του κ. Γ. Μόσχου, Συνήγορου του Παιδιού
«Θα πρέπει οπωσδήποτε παιδιά και ενήλικοι με τόσο σοβαρές παθήσεις να πάψουν να βρίσκονται στον κοινωνικό αποκλεισμό. Να μη διακινδυνεύεται η ζωή και η αξιοπρέπειά τους συνεχώς και να μην απουσιάζει η προσωπική φροντίδα για την κάλυψη των αναγκών τους. Θα πρέπει οπωσδήποτε η χώρα μας να βρει τρόπους να φροντίζει περισσότερο και ιδιαίτερα τα άτομα με αναπηρίες και όχι να τα παραμελεί και να τα αποκρύπτει από την υπόλοιπη κοινωνία.
Οι εργαζόμενοι στα κέντρα περίθαλψης είναι άνθρωποι πολύ καλών προθέσεων που παλεύουν όσο μπορούν, αισθάνονται όμως και οι ίδιοι περιθωριοποιημένοι, έχουν χάσει το ηθικό τους εξαιτίας της εγκατάλειψης. Εκείνοι δίνουν τον αγώνα τους, το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς που είμαστε απ έξω. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές, πολιτικές αλλά και κοινωνικές. Αφορούν και όλους μας τους πολίτες» τονίζει ο κ. Μόσχος.
Ο Συνήγορος του Παιδιού συνεχίζει τις επισκέψεις του σε αντίστοιχα κέντρα (10 συνολικά για παιδιά) προκειμένου να διατυπώσει σε πόρισμα τα συμπεράσματα και τις προτάσεις του για την επίλυση του σοβαρού κοινωνικού προβλήματος.
ολα αυτα γινονται με αποκλειστικη ευθυνη του κρατους και των τοπικων "αρχοντων " εχετε δει κανενα τους να διαμαρτυρετε για τις συνθηκες ου επικρατουν στα γκετο αυτα που ειναι στιος πολεις τους ......ολοι αλλου κοιτανε αδιαφορα , αν ομως ειχαν φροντισει και υπηρχαν υποδομες , ειδικα σχολεια , κεντρα ημερησιας φροντιδας , καπου τελως παντων οπου μια μανα που εχει αναπηρο παιδι θα μπορουσε να παει να το αφησει μια ωρα , για να παει στο γιατρο η οπου αλλου θελει τετοια φαινομενα εγκαταληψεις παιδιων σε γκετο αυτου του τυπου θα ηταν περιορισμενα .
μια προταση ολοι οι υποψηφιοι δημαρχοι να υποχρεονονται πριν να καταθεσουν την υποψηφιοτητα τους να πανε να περασουν μια μερα σε ενα τετοιο κολαστηριοκαι μετα θα τα πουμε γιατι οσο γαιδουρι και να εισαι ( και να με συγχωρεσουν τα γαιδουρακια ) κατι θα κανει μεσα σου
ανακαλυψατε οτι στη ελλαδα μας τα πραγματα στο τομεα αυτο ειναι ετσι οπως μας περιγραφετε........μπα!!!!!!
| Μεσαίωνας στα ελληνικά ιδρύματα για παιδιά με αναπηρίες | |||
| |||
Συνθήκες άλλης εποχής αντίκρισε ο Συνήγορος του Παιδιού σε επισκέψεις του στα ιδρύματα Σκαραμαγκά και Λεχαινών, όπου η εξαιρετικά ελλιπής στελέχωση τους οδηγεί αναγκαστικά τους λιγοστούς εργαζόμενους σε αυτά να κάνουν χρήση μεθόδων κάθε άλλο παρά σύγχρονων και ανθρώπινων.
Στα κρατικά κέντρα περίθαλψης και χρόνιων παθήσεων κατά κανόνα φιλοξενούνται παιδιά –πολλές περιπτώσεις και εφ όρου ζωής- που πάσχουν από νοητική υστέρηση και σωματικές αναπηρίες καθώς και άτομα που παρουσιάζουν διαταραχές του αυτιστικού φάσματος.
Ο Συνήγορος του Παιδιού, Γιώργος Μόσχος, με συνεργάτες του από τον Συνήγορο του Παιδιού αλλά και τη σύζυγο του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Μαίη Παπούλια, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Κέντρο Χρονίων Παθήσεων Παίδων Αθηνών στον Σκαραμαγκά και στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων Λεχαινών Ηλείας και αποκαλύπτει τα προβλήματα που επικρατούν σε αυτά.
Σύμφωνα με τον κ. Μόσχο, οι τεράστιες ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό που παρουσιάζουν τα συγκεκριμένα κέντρα οδηγούν τους εργαζόμενους στο να υιοθετούν, παρά τη θέλησή τους, «σκληρά» μέτρα προκειμένου να ελέγξουν την κατάσταση. Πρόκειται για πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, όπως το δέσιμο στο κρεβάτι, αλλά ακόμα και ο περιορισμός σε ξύλινα κουβούκλια ώστε να αποφεύγεται η πιθανότητα αυτοτραυματισμού τους. Πολύ κοινή είναι επίσης η χρήση κάμερας στους θαλάμους, καθώς το ελάχιστο νοσηλευτικό προσωπικό αδυνατεί να παρακολουθεί επαρκώς τους «φιλοξενούμενους».
Στο κέντρο των Λεχαινών, για παράδειγμα, εργάζονται 8 βοηθοί νοσηλευτές από τους οποίους κανένας δεν είναι επιστημονικά εξειδικευμένος σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ. Οι 8 αυτοί νοσηλευτές είναι επιφορτισμένοι με την παρακολούθηση των 77 νοσηλευόμενων ενώ, όπως επισημαίνει ο κ. Μόσχος, θα έπρεπε να αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής σε κάθε έναν ή δύο φιλοξενούμενους. Αυτή τη στιγμή, κανένας φυσιοθεραπευτής δεν απασχολείται στο κέντρο, ενώ τις υπηρεσίες της προσφέρει μόνο μια εργοθεραπεύτρια. Παρόλα αυτά, στα χαρτιά εμφανίζονται 80 εργαζόμενοι στο Ίδρυμα: 17 υπάλληλοι καθαριότητας, 4 φύλακες, 12 εργάτες, 2 υδραυλικοί, 2 ηλεκτρολόγοι , 21 άτομα βοηθητικό προσωπικό και άλλοι διοικητικοί υπάλληλοι.
Ως αποτέλεσμα αυτών των συνθηκών, τα παιδιά που εισέρχονται στο ίδρυμα για να προστατευτούν και να βελτιώσουν την υγεία τους, όχι μόνο δεν λαμβάνουν την κατάλληλη στήριξη και προστασία αλλά βρίσκονται και εκτεθειμένα σε ατυχήματα και σε τραγικές συνθήκες διαβίωσης.
Παρέμβαση του κ. Γ. Μόσχου, Συνήγορου του Παιδιού
«Θα πρέπει οπωσδήποτε παιδιά και ενήλικοι με τόσο σοβαρές παθήσεις να πάψουν να βρίσκονται στον κοινωνικό αποκλεισμό. Να μη διακινδυνεύεται η ζωή και η αξιοπρέπειά τους συνεχώς και να μην απουσιάζει η προσωπική φροντίδα για την κάλυψη των αναγκών τους. Θα πρέπει οπωσδήποτε η χώρα μας να βρει τρόπους να φροντίζει περισσότερο και ιδιαίτερα τα άτομα με αναπηρίες και όχι να τα παραμελεί και να τα αποκρύπτει από την υπόλοιπη κοινωνία.
Οι εργαζόμενοι στα κέντρα περίθαλψης είναι άνθρωποι πολύ καλών προθέσεων που παλεύουν όσο μπορούν, αισθάνονται όμως και οι ίδιοι περιθωριοποιημένοι, έχουν χάσει το ηθικό τους εξαιτίας της εγκατάλειψης. Εκείνοι δίνουν τον αγώνα τους, το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς που είμαστε απ έξω. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές, πολιτικές αλλά και κοινωνικές. Αφορούν και όλους μας τους πολίτες» τονίζει ο κ. Μόσχος.
Ο Συνήγορος του Παιδιού συνεχίζει τις επισκέψεις του σε αντίστοιχα κέντρα (10 συνολικά για παιδιά) προκειμένου να διατυπώσει σε πόρισμα τα συμπεράσματα και τις προτάσεις του για την επίλυση του σοβαρού κοινωνικού προβλήματος.
ολα αυτα γινονται με αποκλειστικη ευθυνη του κρατους και των τοπικων "αρχοντων " εχετε δει κανενα τους να διαμαρτυρετε για τις συνθηκες ου επικρατουν στα γκετο αυτα που ειναι στιος πολεις τους ......ολοι αλλου κοιτανε αδιαφορα , αν ομως ειχαν φροντισει και υπηρχαν υποδομες , ειδικα σχολεια , κεντρα ημερησιας φροντιδας , καπου τελως παντων οπου μια μανα που εχει αναπηρο παιδι θα μπορουσε να παει να το αφησει μια ωρα , για να παει στο γιατρο η οπου αλλου θελει τετοια φαινομενα εγκαταληψεις παιδιων σε γκετο αυτου του τυπου θα ηταν περιορισμενα .
μια προταση ολοι οι υποψηφιοι δημαρχοι να υποχρεονονται πριν να καταθεσουν την υποψηφιοτητα τους να πανε να περασουν μια μερα σε ενα τετοιο κολαστηριοκαι μετα θα τα πουμε γιατι οσο γαιδουρι και να εισαι ( και να με συγχωρεσουν τα γαιδουρακια ) κατι θα κανει μεσα σου
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009
με ανακοινωση της η Ε.Σ.Α.με.Α για την εναρξη της νεας σχολικης χρονιας βαζει ζητηματα για τον αποκλεισμο των αναπηρων παιδιων απο την εκπαιδευση
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Όχι στον αποκλεισμό και την άνιση μεταχείριση στην εκπαίδευση»
Συνεχίζεται η εκστρατεία της Ε.Σ.Α.μεΑ. για την έναρξη της σχολικής χρονιάς χωρίς προβλήματα για τους μαθητές με αναπηρία
Λίγες ημέρες πριν χτυπήσει το κουδούνι, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία συνεχίζει δυναμικά την εκστρατεία της προκειμένου να μην μείνει κανένα παιδί με αναπηρία εκτός σχολικής αίθουσας τη νέα σχολική χρονιά που ξεκινά στις 11 Σεπτεμβρίου 2009.
Μετά από μια σειρά δυναμικών παρεμβάσεων στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η συνάντηση με τους Διευθυντές Ειδικών Σχολείων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών, παρουσία και του Νομάρχη κ. Σγουρού, η κατάθεση προτάσεων επί του Σχεδίου Νόμου ‘Ρύθμιση θεμάτων του Πανεπιστημιακού και Τεχνολογικού Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις’ αναφορικά με το ζήτημα των μετακινήσεων των μαθητών με αναπηρία, τις μετεγγραφές των φοιτητών και της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των ατόμων που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, η επιστολή στο Συνήγορο του Πολίτη για τις ελλείψεις που καταστρατηγούν τη θεσμικά κατοχυρωμένη υποχρεωτικότητα της Εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία, η επιστολή στους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης της χώρας για τις ενέργειες που έχουν πραγματοποιήσει προς αυτή την κατεύθυνση, η συμμετοχή στις συναντήσεις του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Συστήματος και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η Συνομοσπονδία καλεί για μια ακόμα φορά όλους τους φορείς – μέλη της και τα μέλη αυτών να συνεχίσουν την άσκηση πίεσης, ώστε να ευοδωθούν οι στόχοι της σημαντικής αυτής εκστρατείας.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητεί από κάθε φορέα, να αναδείξει στην εκάστοτε Περιφέρεια, Νομό, Δήμο τα προβλήματα αναφορικά με την λειτουργία των Ειδικών Σχολείων, των Τμημάτων Ένταξης και των σχολείων του γενικού πληθυσμού στα οποία φοιτούν μαθητές με αναπηρία, μέσω της αποστολής Δελτίων Τύπου στα Τοπικά ΜΜΕ και της διεξαγωγής Συνεντεύξεων Τύπου, καθώς επίσης και μέσω της πραγματοποίησης κινητοποιήσεων κατά το δέον.
Επιπλέον, ζητεί, να υποβληθούν τα τυχόν προβλήματα που θα εντοπιστούν στους Περιφερειακούς Διευθυντές Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στις Δ/νσεις των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, στους Δημάρχους και στους Διευθυντές των Ειδικών Σχολείων, καθώς επίσης και στην Ε.Σ.Α.μεΑ, αλλά και να καταγραφούν όλα τα παιδιά με αναπηρία που δεν εγγράφηκαν στα Ειδικά Σχολεία.
Το αναπηρικό κίνημα της χώρας λέει ένα ηχηρό «όχι» στον αποκλεισμό και στην άνιση μεταχείριση στην εκπαίδευση.
Η σχολική χρονιά πρέπει και θα αρχίσει την ίδια μέρα για όλους τους μαθητές.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Πρόεδρο της Ε.Σ.ΑμεΑ, κ. Ιωάννη Βαρδακαστάνη στο κινητό τηλέφωνο 6937 157193
θελουμε και εμπρακτα να δουμε τη στηριξη με ανακοινωσεις μονο δεν κανουμε δουλεια
επιμενουμε και συνεχιζουμε
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Όχι στον αποκλεισμό και την άνιση μεταχείριση στην εκπαίδευση»
Συνεχίζεται η εκστρατεία της Ε.Σ.Α.μεΑ. για την έναρξη της σχολικής χρονιάς χωρίς προβλήματα για τους μαθητές με αναπηρία
Λίγες ημέρες πριν χτυπήσει το κουδούνι, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία συνεχίζει δυναμικά την εκστρατεία της προκειμένου να μην μείνει κανένα παιδί με αναπηρία εκτός σχολικής αίθουσας τη νέα σχολική χρονιά που ξεκινά στις 11 Σεπτεμβρίου 2009.
Μετά από μια σειρά δυναμικών παρεμβάσεων στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η συνάντηση με τους Διευθυντές Ειδικών Σχολείων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών, παρουσία και του Νομάρχη κ. Σγουρού, η κατάθεση προτάσεων επί του Σχεδίου Νόμου ‘Ρύθμιση θεμάτων του Πανεπιστημιακού και Τεχνολογικού Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις’ αναφορικά με το ζήτημα των μετακινήσεων των μαθητών με αναπηρία, τις μετεγγραφές των φοιτητών και της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των ατόμων που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, η επιστολή στο Συνήγορο του Πολίτη για τις ελλείψεις που καταστρατηγούν τη θεσμικά κατοχυρωμένη υποχρεωτικότητα της Εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία, η επιστολή στους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης της χώρας για τις ενέργειες που έχουν πραγματοποιήσει προς αυτή την κατεύθυνση, η συμμετοχή στις συναντήσεις του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Συστήματος και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η Συνομοσπονδία καλεί για μια ακόμα φορά όλους τους φορείς – μέλη της και τα μέλη αυτών να συνεχίσουν την άσκηση πίεσης, ώστε να ευοδωθούν οι στόχοι της σημαντικής αυτής εκστρατείας.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητεί από κάθε φορέα, να αναδείξει στην εκάστοτε Περιφέρεια, Νομό, Δήμο τα προβλήματα αναφορικά με την λειτουργία των Ειδικών Σχολείων, των Τμημάτων Ένταξης και των σχολείων του γενικού πληθυσμού στα οποία φοιτούν μαθητές με αναπηρία, μέσω της αποστολής Δελτίων Τύπου στα Τοπικά ΜΜΕ και της διεξαγωγής Συνεντεύξεων Τύπου, καθώς επίσης και μέσω της πραγματοποίησης κινητοποιήσεων κατά το δέον.
Επιπλέον, ζητεί, να υποβληθούν τα τυχόν προβλήματα που θα εντοπιστούν στους Περιφερειακούς Διευθυντές Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στις Δ/νσεις των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, στους Δημάρχους και στους Διευθυντές των Ειδικών Σχολείων, καθώς επίσης και στην Ε.Σ.Α.μεΑ, αλλά και να καταγραφούν όλα τα παιδιά με αναπηρία που δεν εγγράφηκαν στα Ειδικά Σχολεία.
Το αναπηρικό κίνημα της χώρας λέει ένα ηχηρό «όχι» στον αποκλεισμό και στην άνιση μεταχείριση στην εκπαίδευση.
Η σχολική χρονιά πρέπει και θα αρχίσει την ίδια μέρα για όλους τους μαθητές.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Πρόεδρο της Ε.Σ.ΑμεΑ, κ. Ιωάννη Βαρδακαστάνη στο κινητό τηλέφωνο 6937 157193
θελουμε και εμπρακτα να δουμε τη στηριξη με ανακοινωσεις μονο δεν κανουμε δουλεια
επιμενουμε και συνεχιζουμε
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)