Της
Αγγέλικας Σαπουνά
Με επιστολή της, της 21-04-2010, απευθυνόμενη προς την υπουργό Παιδείας κα Διαμαντοπούλου, τους υφυπουργούς κα Χριστοφιλοπούλου και κ. Πανάρετο, τον Περιφερειακό Δ/ντή κ. Ι. Κουμέντο και κοινοποίηση προς τον Πρόεδρο της Αντιπολίτευσης κ. Α. Σαμαρά, η Διευθύντρια Β’θμιας Εκπ/σης Γ’ Αθήνας κα Λ. Μιχαηλίδου ζητάει, ούτε λίγο ούτε πολύ … την κατάργηση όλων των «διαφοροποιημένων», δημόσιων σχολείων της περιοχής της (ή και της χώρας, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της επιστολής) για λόγους εξοικονόμησης πόρων!
Όπως διαβάζουμε στην επιστολή (οι υπογραμμίσεις από την συντάκτρια της επιστολής): «…τα έξοδα αυτά είναι δυνατόν να περιοριστούν σημαντικά, εάν κάθε Δήμος φροντίσει να έχει το δικό του σχολείο. … Επίσης, … να υπάρχει ένας βασικός κορμός μαθημάτων με πολλά μαθήματα για όλους τους μαθητές, ακόμη και γι’ αυτούς με ειδικές ανάγκες … και με την κατάργηση όλων των άλλων διαφοροποιημένων σχολείων που πραγματικά αφαιμάζουν το δημόσιο ταμείο χωρίς να δίνουν και ίσες ευκαιρίες στα παιδιά μας (μιλώ για τα Μουσικά, Καλλιτεχνικά, ΤΑΔ, Πειραματικά, Τμήματα Ένταξης) … θα εκλείψουν θεσμοί και υποθεσμοί, που εξανεμίζουν το διδακτικό προσωπικό και που πολλές φορές δεν μπορούν να τους στηρίξουν (ΚΕΣΥΠ, ΓΡΑΣΕΠ, ΓΡΑΣΥ, ΕΚΦΕ, ΣΣΝ, Αγωγή Υγείας, Σχολικές Δραστηριότητες, Βιβλιοθήκες».
Στη συνέχεια, η κα Μιχαηλίδου παραθέτει κατάλογο δαπανών των σχετικών σχολείων της περιοχής της, που είναι το Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Ιλίου, το Ειδικό Γυμνάσιο-Λύκειο-ΤΕΕ Ιλίου, το Ειδικό Κέντρο Ειδικής Εκπαίδευσης Αιγάλεω και το αντίστοιχο Κέντρο Εκπαίδευσης Τυφλών-Πολυαναπήρων Αιγάλεω. Τα έξοδα αυτά, που τα κοστολογεί σε 151.000 ευρώ μηνιαίως, αφορούν στη μεταφορά των μαθητών με πούλμαν, δεδομένου ότι τα σχολεία αυτά δέχονται μαθητές από όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, αλλά και επειδή οι μαθητές με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να μετακινηθούν με τα συμβατικά μέσα μεταφοράς.
Η επιστολή αυτή δεν κοινοποιήθηκε στους άμεσα ενδιαφερόμενους, δηλ. τις σχολικές κοινότητες των θιγομένων σχολείων, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς, ούτε και στην ΕΛΜΕ της περιοχής. Όλοι αυτοί ενημερώθηκαν στις αρχές Ιουνίου, καταρχήν από τον αιρετό της Ειδικής Αγωγής κ. Φ. Ανδρεόπουλο, ο οποίος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου μόλις αντελήφθη την εξωφρενική πρωτοβουλία της προϊσταμένης της δημόσιας εκπαίδευσης της Γ’ Αθήνας.
Είχε, όμως, ήδη προλάβει ν’ αντιδράσει … η αξιωματική αντιπολίτευση ή τουλάχιστον η βουλευτής της Ν.Δ. Ελίζα Βόζεμπεργκ, η οποία, σε ερώτησή της με ημ. 1 Ιουνίου 2010, υποστηρίζει το αίτημα της κας Μιχαηλίδου, «επειδή η εθνική μας οικονομία βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση και η περικοπή δαπανών, όπου είναι εφικτή, είναι εξαιρετικά σημαντική».
«Όταν κλείνει ένα σχολείο
ανοίγει μια φυλακή»
Τι λένε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για όλ’ αυτά;
Σε συνάντησή τους, στις 25 Ιουνίου, με την κα Μιχαηλίδου, το ΔΣ της ΕΛΜΕ Γ’ Αθήνας και αντιπροσωπεία των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, των μαθητών και των καθηγητών των ειδικών σχολείων και του Μουσικού Γυμνασίου, διαμαρτυρήθηκαν έντονα και ζήτησαν από την Δ/ντρια τουλάχιστον να τροποποιήσει την πρότασή της, εφόσον όπως η ίδια ισχυρίζεται, δεν αποβλέπει στην εξάλειψη των σχολείων αυτών αλλά σε «ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα», επισημαίνοντας ότι η μεταφορά των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών υπηρεσιών στους δήμους, με την υπάρχουσα (ανύπαρκτη) εκπαιδευτική δομή και οικονομική κατάσταση, μόνον στην εξαφάνιση αυτής της εκπαίδευσης μπορεί να οδηγήσει. Η κα Μιχαηλίδου αρνήθηκε, λέγοντας ότι καταθέτει το όραμά της για μια άλλη εκπαίδευση και δεν την αφορούν οι πρακτικές συνέπειες. Αρνήθηκε επίσης να παρευρεθεί στο Σχολικό Συμβούλιο του Μουσικού Γ/σιου και να συζητήσει με γονείς και καθηγητές.
Από πλευράς γονέων, έχει ήδη κινητοποιηθεί η Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών Σχολείων, που ζητά μεταξύ άλλων την παραίτηση της κας Μιχαηλίδου από τη θέση της Δ/ντριας Β’θμιας Εκπ/σης και την ξεκάθαρη στάση του Υπ. Παιδείας πάνω στην πρωτοβουλία της.
Παράλληλα, με ομόφωνο ψήφισμά του της 28/6/2010, το Σχολικό Συμβούλιο του Μουσικού Γ/σιου Ιλίου, λέει μεταξύ άλλων τα εξής:
Επειδή … (τα σχολεία αυτά), όχι μόνον δεν καταστρατηγούν την αρχή των ίσων ευκαιριών, αλλά προσφέρουν τη μοναδική, στο πλαίσιο του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας, δυνατότητα στα παιδιά όλων των κοινωνικών στρωμάτων, να εκπαιδευτούν δωρεάν και με αποδεδειγμένα υψηλής ποιότητας παροχή εκπ. υπηρεσιών…
Επειδή η λειτουργία των Ειδικών σχολείων είναι αναγκαία για λόγους επιβίωσης για τα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες και η πρόταση για την κατάργησή τους έχει χαρακτήρα κοινωνικά ανήθικο και απάνθρωπο
Επειδή η κατάργηση δημόσιων σχολείων και … εκατοντάδων θέσεων εργασίας εκπαιδευτικών επιδεινώνει την ήδη καταρρακωμένη εικόνα της δημόσιας Παιδείας στη χώρα μας, αλλά και τη ραγδαία αυξανόμενη ανεργία του κλάδου…
Επειδή όταν κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή
Ζητούμε:
•Από το ΥΠΔΒΜ να απαντήσει άμεσα εάν συμμερίζεται τις απόψεις της κας Μιχαηλίδου και εάν όχι να την απαλλάξει από τα καθήκοντά της στη συγκεκριμένη θέση ευθύνης
•Από τους αιρετούς του κλάδου να εκφράσουν αρνητική κρίση για την κα Μιχαηλίδου, σε όλες τις επόμενες κρίσης, με την αιτιολογία της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας της
•Καλούμε το Σεπτέμβριο όλη την εκπαιδευτική κοινότητα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της Δ/νσης Β’θμιας Γ’ Αθήνας
•Ζητούμε την συνυπογραφή του ψηφίσματός μας από την εκπαιδευτική κοινότητα όλων των θιγομένων σχολείων πανελληνίως.
Η σχολική κοινότητα προειδοποιεί οποιονδήποτε επιβουλεύεται τη δωρεάν και δημόσια παιδεία της χώρας μας, τη μόρφωση των παιδιών και την εργασία των εκπαιδευτικών λειτουργών, ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δίκαιη αγανάκτηση και την αποφασιστική αντίδραση όλων μας, μαθητών, γονέων, εκπαιδευτικών».
1 Επίσημος θεσμός για όλα τα δημόσια σχολεία, όπου συμμετέχουν η δ/νση του σχολείου, οι καθηγητές, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, το 15μελές των μαθητών, ο/η σχολικός σύμβουλος που έχει το σχολείο στην ευθύνη του και εκπρόσωπος του δήμου, όπου ανήκει το σχολείο. Στο συγκεκριμένο σχολικό συμβούλιο υπήρχε απαρτία όλων των φορέων.
Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ
Από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, στη βουλή, οι μόνοι που αντέδρασαν ήταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Λ. Αμμανατίδου, Η. Διώτη και Τ. Κουράκης, που με ερώτησή τους στη βουλή την περασμένη εβδομάδα, επισημαίνουν ότι «η κατάργηση των ειδικών σχολείων σηματοδοτεί την υλοποίηση των οδηγιών του ΔΝΤ για συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών, οδηγεί στον αποκλεισμό χιλιάδων μαθητών των φτωχότερων οικογενειών από την ειδική εκπαίδευση, την καλλιτεχνική-μουσική και αθλητική παιδεία, παραδίδει σημαντικό μέρος του εκπαιδευτικού μας συστήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στο κυνήγι των χορηγών και την εμπορευματοποίηση, πρακτικά σημαίνει την απεμπόληση της υποχρέωσης της πολιτείας για στήριξη της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης».
Ποια είναι τα σχολεία αυτά;
Τα Μουσικά Σχολεία, γυμνάσια και λύκεια, με ιδρυτική πράξη του 1988, είναι σήμερα 35 σε όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων τα 4 στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Τα Αθλητικά (ΤΑΔ) και Καλλιτεχνικά, γυμνάσια και λύκεια, ιδρύθηκαν το 2000 και 2003 αντιστοίχως και σήμερα υπάρχουν περίπου 20 πανελληνίως, περισσότερα τα αθλητικά. Τα σχολεία αυτά ακολουθούν το πλήρες πρόγραμμα των υπολοίπων δημοσίων σχολείων της χώρας, με επιπλέον ωράριο για τη διδασκαλία των ειδικών μαθημάτων, που γίνεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη για όλα τα παιδιά, υπό την προϋπόθεση αποδεδειγμένης κλίσης προς το αντικείμενο, δηλαδή μιας μορφής εξετάσεων. Ωστόσο, οι εξετάσεις αυτές δεν απαιτούν υποχρεωτικά προηγούμενη φοίτηση σε ωδεία, συλλόγους, εργαστήρια κ.λ.π., αφού αυτό που διαγιγνώσκεται κυρίως είναι οι δεξιότητες του παιδιού (π.χ. η μουσικότητα, στην περίπτωση των μουσικών). Ο αριθμός των παιδιών που εγγράφονται κάθε φορά, εξαρτάται... προφανώς από την προσφορά εκπαίδευσης, με άλλα λόγια, την υλικοτεχνική υποδομή και τα λεφτά για προσωπικό και συνολική λειτουργία του σχολείου. Υπάρχει σίτιση (κέτερινγκ) το μεσημέρι, λόγω αυξημένου ωραρίου, και πούλμαν για τη μεταφορά, εξαιτίας του γεγονότος ότι σχολεία αυτά εξυπηρετούν μαθητές απ’ όλο το νομό, όπου εδράζονται. Τα έξοδα αυτά καλύπτει δημόσιος φορέας (οι νομαρχίες).
Τα Ειδικά Σχολεία, α’ θμιας εκπαίδευσης για παιδιά με νοητική υστέρηση (αρκετά σε πανελλαδική κλίμακα) και β’θμιας για κωφούς και κινητικά ανάπηρους (4 συνολικά στην Αττική και ένα στη Θεσσαλονίκη) και για παιδιά με νοητική υστέρηση (άλλα 2 στην Αττική), ιδρύθηκαν με νόμο του 2000 και λειτουργούν από το 2002. Τα σχολεία αυτά, μακράν του να καταργηθούν, είναι απολύτως αναγκαία για τις κατηγορίες παιδιών στα οποία απευθύνονται και έχουν ανάγκη ενίσχυσης με εξειδικευμένο προσωπικό, πολλαπλάσιο του υπάρχοντος. Εντούτοις, και στη σημερινή τους μορφή, είναι σχολεία που, πλαισιωμένα από εκπαιδευτικούς με υψηλό αίσθημα ευθύνης, έχουν αγκαλιαστεί θερμά από γονείς και μαθητές, οι οποίοι, όπως χαρακτηριστικά μας είπε η Έφη Γερανίου, κοινωνική λειτουργός, από το Ειδικό Λύκειο Ιλίου, «κλαίνε όταν τελειώνει το σχολείο και δεν θέλουν να το αφήσουν». Μια ματιά στις δραστηριότητες και στο διάλογο που έχει αναπτυχθεί μέσα από την ιστοσελίδα του Ειδικού Γυμνασίου-Λυκείου Ιλίου, στο Facebook, αρκεί για να πείσει και τον πλέον κακόπιστο!
