Έκκληση για βοήθεια

Έκκληση για βοήθεια

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΔΗΣ (28 ετών από την Νίκαια), παλεύει μήνες με την λευχαιμία και χρειάζεται να μεταβεί εντός της εβδομάδος στο Ισραήλ για μεταμόσχευση μυελού των οστών. Οι γιατροί εδώ δεν αναλαμβάνουν την εγχείριση. Ο χρόνος που περνά είναι κρίσιμος για την υγεία του. 

Ζητάμε από όλους τους πολίτες που έχουν την δυνατότητα, να δείξουν την αλληλεγγύη τους και να βοηθήσουν οικονομικά την προσπάθεια του νεαρού παιδιού να κρατηθεί στη ζωή, καταθέτοντας χρήματα στον λογαριασμό της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ IBAN 8701100490000004975436975 

 Ο Γιώργος Προκοπίδης, που από χθες έγινε «μέλος» της οικογένειάς μου και φίλος των φίλων μου που μαζί με εμένα προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Eίναι ένα παλικάρι 28 χρονών, που στις 12 Σεπτέμβριου του 2011 ήρθε αντιμέτωπος με τη λευχαιμία, τη μέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των εξετάσεών του από τους γιατρούς, οι οποίοι του ανακοίνωσαν ότι πάσχει από Οξεία Μυελογενή Διφαινοτυπική Λευχαιμία. Κι άρχισε να παλεύει από εκείνη τη μέρα νοσηλευόμενος, χωρίς διακοπή, στο Λαϊκό Νοσοκομείο.  Και τώρα τον Απρίλιο του 2012 βλέπει τη διαδρομή του να τελειώνει, ανήμπορος πια να αναμετρηθεί με την αρρώστια του. Η μόνη του ελπίδα είναι να ταξιδέψει στο Ισραήλ μαζί με την αδελφή του Άννα Μαρία, η οποία έχει κριθεί από τους γιατρούς ως δότης (στο 100%)  και να προβεί σε διαδικασία μεταμόσχευσης μυελού των οστών, στην κλινική Hadassah από τον γιατρό Michael Shapira. Και έπρεπε ήδη να είναι εκεί!
Η πολιτική του υπουργείου όμως που αδιαφορεί για τέτοιου είδους ζητήματα , μια και η πολιτική τους είναι να τα διαλύσουν όλα έφερε τον Γιώργο σ  αυτήν την κατάσταση.
 Δεν υπάρχει χρόνος πια!
Δυστυχώς η σωτηρία του μετριέται σε ευρώ, όπως όλων μας.

Kάνουμε τα λόγια για αλληλεγγύη πράξη βοηθάμε όσοι μπορούμε τον Γιώργο που "παλεύει" να κρατηθεί στη Ζωή. Γιατί κάποιοι συμπολίτες μας δε μπορούν να περιμένουν να ανατρέψουμε εμείς το κωλοσύστημα και μετά........ζήσε Μάη μου 

Γιώργο κράτα θα κάνουμε αυτό που πρέπει.

Μας τρομοκρατούν...

                                         φωτό: 6Μάη 2010 συγκέντρωβση στην Αθήνα ενάντια στην ψήφιση του μνημόνιου .

Μας τρομοκρατούν από το πρωί ως το βράδυ ότι αν αρνηθούμε να συνεχίσουμε την αποπληρωμή του χρέους,  θα κοπούν τα δάνεια,  και δεν θα υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις.  Είναι ψέμα. Τα δάνεια που μάς δίνουν πάνε κατευθείαν για την αποπληρωμή των τόκων των προηγούμενων δανείων. Δεν πάει δεκάρα για μισθούς και συντάξεις. 

Υπάρχει άλλος δρόμος. Να αλλάξουμε ρότα, να μπει μπροστά  η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Βέβαια δεν θα είναι εύκολος δρόμος αυτός. Θα χρειαστεί να κινητοποιήσει όλες του τις δυνάμεις ο εργαζόμενος λαός.  Γιατί οι πολιτικές που επί δεκαετίες ακολούθησαν αυτοί που κυβέρνησαν, αφήνουν πίσω τους ερείπια. Οδήγησαν τη χώρα στη αποβιομηχάνιση,  αφανίζοντας μια σειρά κλάδους. Μας κατάντησαν μ΄ αυτά που συμφωνήσανε για να μπούμε στην ΕΕ και μετά στην ευρωζώνη,  να εισάγουμε  βασικά αγροτικά προϊόντα  απαξιώνοντας την αγροτική μας παραγωγή.  Κατασπατάλησαν τα διαθέσιμα κεφάλαια,  στην κατασκευή φαραωνικών έργων,  στο μπετόν  και στις ρεμούλες των εργολάβων με τα Ολυμπιακά έργα. Μετά οι τράπεζες. Το κράτος δανείζεται διαρκώς  για να κρατάει στη ζωή την τωρινή ιδιοκτησία τους, τους έχει δώσει πάνω από 100 δις ευρώ, ποσό πολλαπλάσιο της σημερινής τους αξίας.  Γι’ αυτό οι τράπεζες πρέπει να εθνικοποιηθούν και να μπουν υπό τον έλεγχο της κοινωνίας. 

Να πληρώσουν επιτέλους  οι πλούσιοι, το μεγάλο κεφάλαιο, οι εφοπλιστές και η εκκλησία, αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ. Να σταματήσουμε να πληρώνουμε μυθώδη ποσά για να αγοράζουμε τα όπλα τους. Έτσι, μπορούν άμεσα να υπάρξουν μέτρα για την επιβίωση και τη στοιχειώδη ανακούφιση των μισθωτών και των συνταξιούχων. 

Γιατί Δάσκαλε; Σάββας Μετοικίδης Πάντα ΠΑΡΟΝ

 Με σεβασμό στην αυτοδιάθεση του καθενός .

Ποια λόγια μπορούν να αποτυπώσουν το χαμό  ενός ανθρώπου, του Σάββα μας, του Σάββα Μετοικίδη δάσκαλου που έφυγε από κοντά μας, θέτοντας τέλος στη ζωή του, σήμερα Σάββατο 21 Απρίλη;

Ο Σάββας 44 χρονών από την Ξάνθη, πάντα μπροστά στους αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το σχολείο, για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για το δάσκαλο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το μετανάστη, για ένα άλλο αύριο.

Και όταν έσβηναν τα φώτα των μεγάλων αγώνων, δίπλα στα παιδιά που τόσο αγάπησε, ως δάσκαλος ειδικής αγωγής, ως δάσκαλος εκμάθησης ελληνικής γλώσσας των μεταναστών.

Ευαίσθητος, κοινωνικά ανήσυχος, ανοιχτός στους ανθρώπους, δίπλα σε όποιον/α είχε ανάγκη, δεν λογάριασε ποτέ προσωπικό κόστος, κούραση, κίνδυνο. Με το δίκιο και την αλήθεια, ταξιδιώτης του ανοιχτού ορίζοντα, πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε  «σπαθί».

Σύντροφέ μας, καλό ταξίδι, μας αφήνεις σε δύσκολες μέρες, σε δύσκολες εποχές. Ξέρουμε όμως, ότι σε αυτό το ταξίδι που όλοι μαζί χαράξαμε, δε θα λείπεις. Θα μας συντροφεύεις με το πείραγμά σου, τη γνώμη σου, το γέλιο σου, την  αποφασιστικότητα σου.

Σου υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε στους ίδιους δρόμους που μαζί διαβήκαμε, στους δρόμους που ακόμα δεν ανοίξαμε, αλλά ονειρευτήκαμε μαζί, στη διαδήλωση, στον αγώνα, στο σχολείο.

Αλλά με την στάση ζωής ότι θα παλαίψουμε μέχρι θανάτου για να επικρατήσει η ΖΩΗ 

45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΥΝΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

 Με αφορμή τη συμπλήρωση των 45 χρόνων από το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει:
Η φετινή επέτειος μας βρίσκει αντιμέτωπους με την πιο αντιλαϊκή πολιτική που έχει γνωρίσει η χώρα στη μεταπολίτευση, που δημιουργεί έναν ολοένα και πιο ασφυκτικό κλοιό στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, αλλά και στην ίδια τη δημοκρατία.
Το σημερινό μήνυμα αντίστασης είναι ενάντια στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης, ενάντια στο μνημόνιο και τη σημερινή οικοδόμηση της ΕΕ ,ενάντια στον αυταρχισμό , την καταστολή και στον δραστικό περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας που έχουν υπονομεύσει την δημοκρατία.  Είναι ένα μήνυμα αντίστασης και αφύπνισης όλων μας για την υπεράσπιση αυτών που κατακτήσαμε με αγώνες,.
Είναι ένα μήνυμα αλληλεγγύης, ένα μήνυμα αξιοπρέπειας, μια υπενθύμιση των αγώνων του ελληνικού λαού για δημοκρατία και ανεξαρτησία. Τη δημοκρατία που πολέμησαν και πολεμούν  και σήμερα οι νοσταλγοί του φασισμού και του ναζισμού, η Χρυσή Αυγή και όσοι προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον λαό.
Οι αγώνες εκείνης της εποχής μας δίνουν τη δύναμη για να αγωνιστούμε πιο μαζικά και ενωτικά σε κάθε προσπάθεια περιορισμού της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων μας, γνωρίζοντας ότι η αλλαγή των συσχετισμών περνά μέσα από την οργανωμένη πάλη και τους συλλογικούς αγώνες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τιμούμε, τα μέλη και στελέχη της Αριστεράς που πρωταγωνίστησαν στον επτάχρονο αντιδικτατορικό αγώνα καθώς και όλους τους αγωνιστές της δημοκρατίας, που υπερασπίστηκαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία και την ελευθερία απέναντι στην αμερικανοκίνητη χούντα.
Οι αγώνες τους μας δίνουν δύναμη και σήμερα. Ο αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία είναι πάντα επίκαιρος και άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα για το σοσιαλισμό.



Σήμερα 
Το υπηρετικό προσωπικό της τρόικας αναγκάστηκε να προσφύγει σε εκλογές. Μέσα σε συνθήκες βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης, μέσα σε κλίμα λαϊκής κατακραυγής και απονομιμοποίησης του μνημονιακού καθεστώτος. Αναγκάστηκαν, μετά από ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις, να προκηρύξουν εκλογές κάτω από το βάρος αυτής της απονομιμοποίησης αλλά και των εσωτερικών τους αντιθέσεων και επιδιώξεων.
Δεν μπορούσαν άλλο να πορεύονται παριστάνοντας ότι έχουν κάποια δήθεν λαϊκή εντολή, τη στιγμή που απροκάλυπτα αγνόησαν, διέστρεψαν και ποδοπάτησαν τη γνώμη, τη θέληση και τους πόθους του λαού. Φοβόντουσαν και φοβούνται τις εκλογές. Η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία σε κάθε ευκαιρία έκφρασε την αντίθεση και την οργή της απέναντι στο σάπιο πολιτικό σύστημα, την τρόικα και τα μνημόνια. Στις διαδηλώσεις, τις πλατείες, τις παρελάσεις, αλλά και μέσα από το καθημερινό βουητό της κοινωνίας απέναντι σε όλους αυτούς που πουλάνε τη χώρα και καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια.
Ετοιμάζουν εκλογές μέσα σε κλίμα εκβιασμών, εξαγοράς, ψέματος και τρομοκρατικών διλημμάτων. Θα απειλήσουν ότι έρχεται χάος και καταστροφή αν ο λαός σταματήσει αυτή την πορεία. Η τρόικα θα είναι παρούσα, και ήδη οι εκπρόσωποι των διεθνών τοκογλύφων, του ΔΝΤ και της γερμανικής Ευρώπης με δηλώσεις, άρθρα και απειλές παρεμβαίνουν ωμά και διεξάγουν τη δική τους προεκλογική καμπάνια, καλώντας να στηριχτούν οι ντόπιοι υπάλληλοί τους. Ετοιμάζουν προκλήσεις και δοκιμές εκτροπών. Επιτίθενται στην Αριστερά και σε κάθε δύναμη αντίστασης. Φοβούνται ότι ο λαός θα χρησιμοποιήσει και τις εκλογές για να τους τιμωρήσει. Φοβούνται ότι, παρ’ όλα αυτά που ετοιμάζουν, δεν θα καταφέρουν να αποσπάσουν μια, έστω οριακή και νοθευμένη, νομιμοποίηση.
Αυτό είναι που καθορίζει τον ειδικό χαρακτήρα αυτών των εκλογών. Θα αποσπάσουν αυτή τη «νομιμοποίηση» ώστε την επόμενη μέρα να μην αφήσουν τίποτα όρθιο; Ή θα τιμωρηθούν βαριά και θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα κατάσταση σοβαρών προβλημάτων και αδυναμίας να προχωρήσουν το καταστροφικό έργο τους; Αυτή είναι η αγωνία τους, και η αγωνία αυτή τους καθιστά ευάλωτους αλλά και επικίνδυνους. Στο χέρι μας είναι αυτή την αγωνία να την επιτείνουμε, να την αξιοποιήσουμε και να την επιβεβαιώσουμε, στέλνοντας μήνυμα ανατροπής και διεξόδου, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη πορεία της χώρας, που μπορεί να επιβληθεί μόνο με το λαό στο προσκήνιο.

μέρα ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ

.....Κάποια ξημερώματα σε μακρύ τραπέζι
θάρτουν να καθίσουνε μάννες και παιδιά
μέρα αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει
τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 

Μην ξεχνάτε ότι και σήμερα υπάρχουν Ανθρωποι που έχουν ανάγκες .

ΜΑΝΝΑ ......ΠΑΝΑΓΙΑ

Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,
πουλάκι τῆς φτωχιᾶς αὐλής, ἀνθέ τῆς ἐρημιᾶς μου,

Ποῦ πέταξε τ' ἀγόρι μου, ποῦ πῆγε; ποῦ μ' ἀφήνει;
Χωρίς πουλάκι τὸ κλουβί, χωρίς νερό ἡ κρήνη.

Πῶς κλεῖσαν τὰ ματάκια σου καὶ δεν θωρεῖς πού κλαίω
καὶ δέ σαλεύεις, δέ γροικᾶς τὰ πού πικρά σοῦ λέω;

Ποῦ πέταξε τ' ἀγόρι μου; πού πήγε; πού μ' ἀφήνει;
Χωρίς πουλάκι τὸ κλουβί, χωρίς νερό ἡ κρήνη.

Γιέ μου, ποιά Μοίρα στὄγραφε καὶ ποιά μοῦ τὄχε γράψει
τέτοιον καημό, τέτοια φωτιά στά στήθεια μου ν’ ἀνάψει;

Γλυκέ μου, ἐσύ δέ χάθηκες, μέσα στίς φλέβες μου εἶσαι.
Γιέ μου, στίς φλέβες ὁλουνῶν, ἔμπα βαθιά καὶ ζῆσε.

Ανθρώπινα Δικαιώματα vs Μνημόνιο(α)

Ανθρώπινα Δικαιώματα vs Μνημόνιο(α)

Τελευταία γίνεται πολύς λόγος για την υποχρέωση που έχουν οι μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις για την τήρηση των μνημονίων και του συμφώνου (από-) σταθερότητας. Και όπως είναι αναμενόμενο, οι φωνές αυτές θα πληθαίνουν όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, λέγοντας δικαιολογίες του στυλ: το ελληνικό κράτος έχει συνέχεια, πρέπει να τηρεί τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τις υπογραφείσες συμφωνίες για να θεωρούμαστε αξιόπιστοι εταίροι, έχουμε υποχρέωση έναντι των δανειστών μας κλπ.

Αυτό που δεν ακούγεται πουθενά όμως, είναι ότι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, εκτός των οικονομικών συμφωνιών και των μνημονίων, είχαν υπογράψει και συμφωνίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα (πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κα).

Η πιο σημαντική είναι η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ,που εγκρίθηκε από της ΓΣ του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948 (η Ελλάδα είχε δώσει θετική ψήφο) και αποτελεί το σημείο αναφοράς για μια σειρά διεθνών συμφωνιών, όπως το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα (Ν. 1532/1985, ΦΕΚ Α’ 45) και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Ν 2462/1997, ΦΕΚ Α’ 25).

Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι αναφέρουν ορισμένα επιλεκτικά άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης και τι ισχύει στην Ελλάδα του μνημονίου. Για παράδειγμα, στο άρθρο 4 αναφέρεται ότι «Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται». Η υποταγή στις ορέξεις της τρόικας, οι ξένοι επιτηρητές-επίτροποι που εγκαθίσταται στην Ελλάδα για να ελέγχουν τα δημοσιονομικά μας και να εγκρίνουν τις πολιτικές μας ή ακόμα και πιο ειδικά, η υπενοικίαση εργαζομένων μέσω των νέων μορφών εργασίας που προωθούν, δεν εμπίπτουν άραγε στον ορισμό της δουλείας; 

Άρθρο 22: «Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας». Στις μέρες βέβαια που ζούμε, έχουμε ξεφύγει από την έννοια του κράτους πρόνοιας και έχουμε πάει στο κράτος τραπεζιτών. Κοινωνικά επιδόματα και παροχές ψαλιδίζονται ή καταργούνται, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την αποπληρωμή των τόκων και των δανείων, από τα οποία φυσικά δεν είχε κανένα όφελος ο λαός.

Άρθρο 23, παρ 1: «Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργία». Το ότι το ¼ περίπου του ενεργού πληθυσμού της Ελλάδας έχει ήδη οδηγηθεί στην ανεργία (και έπονται κι άλλοι), μάλλον θεωρείται «παράπλευρη απώλεια» της οικονομικής σωτηρίας της χώρας!

Άρθρο23, παρ 3: «Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας». Κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει ότι οι μισθοί των 500€, η ελαστική ή η εκ περιτροπής μορφή εργασίας σαφώς και δεν εξασφαλίζουν όχι μόνο αξιοπρεπείς αλλά ούτε καν συνθήκες ζωής. 

Άρθρο 25, παρ 1: «Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Έχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του». Η πραγματικότητα σήμερα; Συνάνθρωποι μας ψάχνουν στα σκουπίδια, οι άστεγοι και οι οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξάνονται, παιδιά λιποθυμούν από την πείνα, υπάρχουν ελλείψεις στα φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις κόβονται ή πρέπει να τις πληρώνουμε εξολοκλήρου από την τσέπη μας παρόλο που συνεχίζουμε να καταβάλουμε εισφορές στα ταμεία, οι συντάξεις περικόπτονται και η «ευημερία» μετριέται με ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονιών. 

Άρθρο 26: «Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους»… Αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται να μπαίνουν ιδιώτες στα δημόσια σχολεία ως σπόνσορες, πρέπει να δίνονται δωρεάν βιβλία και όχι να τα αγοράζουν οι γονείς επειδή πχ δεν έγινε έγκαιρα ο διαγωνισμός για το χαρτί και πρέπει να παρθούν μέτρα ώστε τα παιδιά να μην εγκαταλείπουν το σχολείο εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών και όχι να τους ανοίγουμε την πόρτα της εξόδου.

Η εύλογη λοιπόν απορία που προκύπτει από τα παραπάνω είναι πώς αποφασίζουν ορισμένοι ότι πρέπει να τηρήσουμε πάση θυσία τα μνημόνια, εφόσον αυτά αντικρούουν σε άλλα διεθνή σύμφωνα; Και επειδή μάλλον πρόκειται για μια αυθαίρετη απόφαση, γιατί δεν μπορούμε με την ίδια λογική να τηρήσουμε την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα υπόλοιπα σχετικά σύμφωνα που έχει κυρώσει το ελληνικό κοινοβούλιο και να ακυρώσουμε το μνημόνιο; Εμείς, ο λαός, δεν επιλέγουμε;

Εξάλλου το άρθρο 21, παρ 3, ορίζει ότι «Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας»!

Και η δεύτερη ερώτηση είναι γιατί αυτοί που χαράσσουν πολιτικές σε τοπικό επίπεδο, δείχνουν τόση μεγάλη προθυμία στην εφαρμογή του μνημονίου, αλλά κωλυσιεργούν στις αποφάσεις για κοινωνικά ζητήματα; Η επιλεκτική εφαρμογή νόμων και διεθνών κανονισμών, δεν θεωρείται παρανομία; 

Ραδαίου Ιωάννα

Μέλος της Κίνησης Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη «κόντρα στο ρεύμα»

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Support to Greece people from 15M movement of Malaga on April 5th 2012 due to Dimitris Christoulas´death
Apoyo hecho por el movimiento 15M de Malaga al pueblo griego el 5 de Abril 2012 con motivo de la muerte de Dimitris Christoulas

Επείγον μήνυμα για χαλυβουργό

Διαδίδουμε το ακόλουθο μήνυμα :


ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ για τον απεργό χαλυβουργό Αντώνη Αβραδή του οποίου το παιδί αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας και θα χρειαστεί εγχείρηση μετά το Πάσχα με μεγάλο οικονομικό κόστος. Όσοι μπορούν να βοηθήσουν τον απεργό έχει ανοιχθεί λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα με αριθμό: 194/343271-85

"η δίκη των τυράνων είναι η ΕΞΕΓΕΡΣΗ"

"Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό, θα κατεβαίνω όταν θέλω να γελάσω... 

 

κύριε Δημήτρη καλή αντάμωση" 

 

 

 

Δεν είναι αυτοκτονία, είναι δολοφονία

Ο Δημήτρης Χριστούλας ένας συνάνθρωπός μας, είπε με τα λόγια και την πράξη του αυτό που προσπαθούν να κρύψουν. Είναι νέα «κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου» η κυβέρνηση της τρόικας. Οδηγεί τους νέους, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους στην απόγνωση και τη χώρα στην καταστροφή.

Θέλουμε μια Ελλάδα που οι νέοι δεν θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στην ανεργία και τη μετανάστευση. Που οι ηλικιωμένοι δεν θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στην εξαθλίωση και την αυτοκτονία. Αυτή η Ελλάδα θα υπάρξει μόνο με το λαό στο προσκήνιο. Μόνο με ξεσηκωμό για να διώξουμε την κυβέρνηση, την τρόικα και το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Οι «νέοι χωρίς μέλλον», στους οποίους αναφέρεται το σημείωμα που άφησε ο 77χρονος, θα τον τιμήσουν όπως αυτοί ξέρουν: Σε όλες τις πλατείες και τους δρόμους της χώρας με τον μαζικό και ανυποχώρητο αγώνα τους.

1 χρόνος συνέπειας

                    ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
               Απολογισμός 1 χρόνου παρουσίας στην πόλη
     Τετάρτη, 4 Απριλίου 2012, στις 7:00μμ στο Δημαρχείο της 

                       Νίκαιας (Π.Τσαλδάρη 10)