Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι




Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι
σαράντα με το λάδι και το ξύδι
Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε
...
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί
Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι
Οι αγώνες που' χεις κάνει δεν 'φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάν
ε

1 σχόλιο:

Κόκορας βαρβάτος είπε...

οι κότες δεν μπορεί να γίνουν κοκορια ποτέ , κότες θα παραμείνουν για πάντα , μέχρι να τις σφάξουνε στο γόνατο. Για ποιό ζωνάρι μιλάει ο ποιητής ; μέχρι και αυτό αν είναι απο δέρμα θα φάμε σε λίγο.