σε ποιά εποχή ζούμε; σε τι αιώνα ;

σε ποιά εποχή ζούμε; σε τι αιώνα ;

ειναι παράλογο να ζητάμε το αυτονόητο ;

Δεν είμαστε αλλού .
Έχουμε πλήρη συναίσθηση του οικονομικού αδιεξόδου που έχει περιέλεθει η χώρα μας .

Όταν :
----Κινδυνεύουν από μήνα σε μήνα να μείνουν απλήρωτοι εργαζόμενοι στο δημόσιο και Ν.Π.Δ.Δ.

-----Ακόμη και ο μεγάλος Δήμος του Πειραιά κάνει στάση πληρωμών και σήμερα κυκλοφόρησε μεταξύ των εργαζομένων η πληροφορία ότι …θα κλείσει ο Δήμος από 13-30 Αυγούστου .

------ Όταν οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία έχουν να λαβαίνουν δεν ξέρω και γω πόσα δεδουλευμένα .
Ίσως ακούγεται οξύμωρο από την πλευρά μας να διεκδικούμε την διάθεση κονδυλίων εδώ και τώρα για την μέριμνα των Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες . Ανάγκες ανελαστικές και ιδιαίτερα αυξημένες

Αλλά το έλλειμμα της Πολιτείας δεν περιορίζεται δυστυχώς μόνο στην έλλειψη χρημάτων Η εγκατάλειψη δημόσιων μονάδων ψυχικής Υγείας και Ιδρυμάτων για άρρωστα παιδιά που ατύχησαν να γεννηθούν στην Ελλάδα είναι τρομακτική και ανησυχητική για το επίπεδο των ανθρώπων που έχουν την ευθύνη της λειτουργίας τους.

Ο Μεσαίωνας ωχριά μπροστά στην σημερινή πραγματικότητα που ζουν τα παιδάκια στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλίας. Και δεν μιλάει πάλι κανείς. Σκάσανε όλοι που να μας πάρει και να μας σηκώσει να φύγουμε από δώ.
Δεν αντέχεται αυτή η είδηση ,δεν υποφέρεται αυτός ο πόνος του γονιού.
Δεν μπορεί να θάβεται ζωντανή η ζωή μικρών ανυπεράσπιστων παιδιών και να μην επεμβαίνει ο Θεός, η κοινωνία των ανθρώπων , ο Δήμος । αλλά πρωτίστως ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Παιδάκια δεμένα με ιμάντες πάνω σε κρεβάτια κοιμούνται επί ώρες υπό την επήρεια κατασταλτικών φαρμάκων. Εικόνες ανείπωτης ντροπής και προβληματισμού για την πολιτισμένη κοινωνία του 2010 και για τις υπηρεσίας του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας. Εικόνες που αποδεικνύουν για πολλοστή φορά την υποκριτική στάση της Πολιτείας απέναντι στα παιδιά με ειδικές ανάγκες και στην πολυσυζητημένη τα τελευταία χρόνια «αποθήκη παιδικών ψυχών» του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας.

Στο ίδρυμα όπου μία νοσηλεύτρια εποπτεύεται είκοσι περίπου παιδιά. Εκεί όπου η ακριβοπληρωμένη θέση του διοικητή προσέλκυσε κατά το παρελθόν όπως το μέλι... «αμφιλεγόμενα πρόσωπα - κομματικά στελέχη», τα οποία - όπως φαίνεται και εκ του αποτελέσματος - δεν έκαναν τίποτα επί της ουσίας για τη λύση των σοβαρών προβλημάτων του ιδρύματος.

Συγκλονισμένος ο πρόεδρος του νομαρχιακού συλλόγου γονέων - κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία στον νομό Ηλίας, Γιάννης Παπαδάτος, πλαισιωμένος από όλα τα μέλη του Δ.Σ., με μια συνέντευξή του «γροθιά» στο στομάχι των αρμοδίων, κατήγγειλε χθες δημόσια τις απαράδεχτες και άθλιες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών με βαριά μορφή αναπηρίας που φιλοξενούνται στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών.

«Δύο από τα παιδάκια που νοσηλεύονται στο ίδρυμα και που έπειτα από μεγάλες προσπάθειες καταφέραμε να τα εντάξουμε στο ειδικό σχολείο Λεχαινών, διαπιστώσαμε με οργή ότι βρίσκονται κλεισμένα σαν τα πουλιά μέσα σε ξύλινα κλουβιά. Είναι ένα κοριτσάκι κι ένα αγοράκι 7 και 8 ετών αντίστοιχα που βρίσκονται φυλακισμένα χωρίς να παρουσιάζουν καμιά επιθετική τάση» λέει με οργή στην «Ε» ο κ. Παπαδάτος.

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ένας 31 ετών άνδρας, άτομο με ειδικές ανάγκες, βρέθηκε νεκρός την Κυριακή, στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας όπου νοσηλευόταν τα τελευταία χρόνια σοβαρότατα νοητικά και κινητικά προβλήματα, ενώ τη νύχτα εκείνη δεν βρισκόταν καν γιατρός στο ίδρυμα, λόγω των τεράστιων ελλείψεων που αντιμετωπίζει σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

απο το tvxs

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ http://www.synigoros.gr/