

Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,
πουλάκι τῆς φτωχιᾶς αὐλής, ἀνθέ τῆς ἐρημιᾶς μου,
Ποῦ πέταξε τ' ἀγόρι μου, ποῦ πῆγε; ποῦ μ' ἀφήνει;
Χωρίς πουλάκι τὸ κλουβί, χωρίς νερό ἡ κρήνη.
Πῶς κλεῖσαν τὰ ματάκια σου καὶ δεν θωρεῖς πού κλαίω
καὶ δέ σαλεύεις, δέ γροικᾶς τὰ πού πικρά σοῦ λέω;
Ποῦ πέταξε τ' ἀγόρι μου; πού πήγε; πού μ' ἀφήνει;
Χωρίς πουλάκι τὸ κλουβί, χωρίς νερό ἡ κρήνη.
Γιέ μου, ποιά Μοίρα στὄγραφε καὶ ποιά μοῦ τὄχε γράψει
τέτοιον καημό, τέτοια φωτιά στά στήθεια μου ν’ ἀνάψει;
Γλυκέ μου, ἐσύ δέ χάθηκες, μέσα στίς φλέβες μου εἶσαι.
Γιέ μου, στίς φλέβες ὁλουνῶν, ἔμπα βαθιά καὶ ζῆσε.
1 σχόλιο:
Βλέπεις Κώστα, η επίκληση για την επικείμενη Ανάσταση υπάρχει μέσα από το Ποίημα του Ρίτσου.
Η μάνα μοιρολογάει το γιο της στο κύριο μέρος του ποιήματος, στον ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΘΡΗΝΟ.
Λέει: ......και κει που σε καμάρωνα,πλατάνι παλικάρι,έτρεμα μη πνοή αγεριού στον ουρανό σε πάρει"...."η έρμη ντρέπουμε γιόκα μου εσύ να λείπεις κι΄ακόμα εγώ νάχω φωνή....
Λίγο πριν την "Ανάσταση" και μετά το μοιρολόι,περνάει σε ένα μεταβατικό στάδιο και λέει:
.....λίγο ψωμάκι ζήτησες και σου δωκαν μαχαίρι"....κόσμος περνά και με σκουντά ..........χιλιάδες γιους ξανοίγω"
Και πια μπαίνει στην Ανάσταση για να τελειώσει σε αυτήν :
"Δεν είναι ξόδι τούτο εδώ,πιότερο γάμος μοιάζει"......"ξύπνα να δεις να πεις να το χαρείς ακέριο τ΄όνειρό σου"
Γιε μου εσύ δεν χάθηκες μέσα στις φλέβες μου είσαι"...στ΄αδέρφια σου σμίγω την οργή μου,σου πήρα το ντουφέκι σου κομήσου εσύ πουλί μου"
Καλή μας Ανάσταση λοιπόν.
Δημοσίευση σχολίου