Κυριακή 17 Απριλίου 2011

το κόκκινο μαντήλι








κανένας πιά δεν τραγουδά ...κανένας δεν χορεύει ..........
φεύγουν Ενας Ενας και μας αφήνουν με τα creek idol

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

nikola megale oti kai na poume gia sena einai ligo..ayto pou den tha ksexasw pote einai to 1994 an thymamai kala, sto katrakeio pou pidiksame tis mantres gia na se doume epeidi imastan afragkoi kai thelame ta lefta na ta pioume mesa se mpires..imastan 18 xronon tote..mas piasane oi sekioyritades to parakolouthouses esy ayto kai pas kai tous les afiste ta paidia na mpoune.,panw ap ola eisai anthrwpos..mazi sou megalwsame kai se agapame..

takis είπε...

Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι

κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί

για να μου πεις να μη φοβάμαι

Ανώνυμος είπε...

Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό

μα 'γω θα αναστηθώ....... ποτε δεν θα φυγεις Νικολα παντα εδω ........!

George είπε...

έχεις δίκιο πατέρα ...φεύγουν και μας αφήνουν με τα σκατά !!

Ανώνυμος είπε...

Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τον Νίκο Παπάζολγου





Ο Νίκος Παπάζογλου τον πίστεψε τον Μανώλη Ρασούλη – που μαζί του όπως και με τον Νίκο Ξυδάκη πήραν εκδίκηση από το μεταδικτατορικό πολιτικό τραγούδι της εποχής, το 1978, με την «Εκδίκηση της γυφτιάς» - και μετά λίγες μέρες τον ακολούθησε στο μεγάλο ταξίδι. «Τη ζωή σαν αχθοφόρος/ όπου βρω την κουβαλάω...Δίχως τέλος κι ως το τέλος/ θέλω να την σεργιανάω/ κι αν στον Άδη πει να πάω/ σύμφωνος κι ετοιμασμένος». Οικείος, διαγενεακός, σεμνός, με το σπάσιμο της φωνής να σε κάνει να αισθάνεσαι κλάμα και σε στιγμές χαράς, πάντα ζωντανός ως ξεχωριστή μουσική παρουσία