ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

κανονικά σήμερα 1 Ιούνη θα έπρεπε να λέμε καλό μήνα και καλό καλοκαίρι ..........
το μόνο παρήγορο 'ειναι αυτή η φωτό απο το Σύνταγμα εχθές το βράδυ .
Κάτι ακούγεται..... κάτι έρχεται ...
πρέπει να βοηθήσουμε και εμείς να έρθει πιό γρηγορα

1η Ιούνη: δεν πληρώνω στο ΕΣΥ

Στις 1 Ιούνη στις 7.30πμ παρεμβαίνουμε στο κρατικό νοσοκομείο της Νίκαιας , ραντεβου στην εισοδο των εξωτερικών ιατρείων ,

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ που μας έκοψαν μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ που με την «εθνικά υπεύθυνη» πολιτική τους έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας στην ανεργία, την ανέχεια και την απόγνωση.

Τώρα η κυβέρνηση των τραπεζιτών αποφάσισε ότι για να «σωθεί» το ΕΣΥ πρέπει οι πολίτες να πληρώνουν «διόδια» για να εξεταστούν στα δημόσια νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας Σε λίγο θα μας πουν ότι για να «σωθούν» τα Ασφαλιστικά Ταμεία πρέπει να κοπούν όλες οι κοινωνικές παροχές, τα επιδόματα, οι εξετάσεις, τα φάρμακα, τα νοσήλια, να κατεδαφιστεί πλήρως ότι έχει μείνει ακόμα όρθιο από το Κοινωνικό Κράτος στη χώρα μας.

Εκεί οδηγεί η λογική της αντιμετώπισης της δημόσιας περίθαλψης ως «περιττό βάρος» για το Κράτος, που πρέπει σταδιακά να μεταφερθεί στις πλάτες των πολιτών. Δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά και χρόνια προβλήματα του ΕΣΥ που σχετίζονται κυρίως με τις ελλείψεις προσωπικού, υποδομών και πόρων. Θέλουν φτηνή και κακής ποιότητας περίθαλψη. Όποιος θέλει καλύτερες υπηρεσίες ας πληρώσει από την τσέπη του! Άλλωστε στη χώρα μας έχουμε ήδη τις πιο ψηλές ιδιωτικές δαπάνες υγείας στην Ευρώπη. Το αν αντέχουν οι πολίτες σε περίοδο κρίσης να επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο για την υγεία τους , δεν τους απασχολεί. Το μοναδικό μέλημα τους είναι να τηρηθούν απαρέγκλιτα οι επαχθείς για την εργασία , τα δικαιώματα και το δημόσιο συμφέρον όροι του Μνημονίου.

Καιρός να βάλουμε ένα τέρμα!

ΟΙ ΜΟΝΟΙ που δεν ευθύνονται για τα χρέη των νοσοκομείων, για την κακοδιαχείριση, τη συναλλαγή, τη σπατάλη και τη διαφθορά είναι οι πολίτες.

Γι’ αυτό και δεν πρέπει να πληρώσουν άλλο. Ούτε τα 5 ευρώ του κ Λοβέρδου, ούτε άλλο χαράτσι. Έχουμε ήδη προπληρώσει για τη Δημόσια Υγεία με τις εισφορές μας στα Ταμεία και με τη φορολογία μας.

Ας καταλάβουν επιτέλους ότι:

•τα Νοσοκομεία και τα ΚΥ δεν είναι επιχειρήσεις.

•η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα

•οι ασθενείς δεν είναι πελάτες που πρέπει να περάσουν από το ταμείο

•Οι περικοπές στο ΕΣΥ κοστίζουν πολύ σοβαρά στην Υγεία

Το «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» συμπυκνώνει την απαίτηση των εργαζομένων να μην πληρώσουν αυτοί, αλλά το κεφάλαιο και το «υπηρετικό» πολιτικό του προσωπικό, την κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

Η δημόσια, δωρεάν περίθαλψη ποιότητας για όλους είναι δικαίωμα και η υπεράσπιση της είναι υπόθεση όλων.

Η αντίσταση στη διάλυση του ΕΣΥ είναι κυριολεκτικά ζήτημα «ζωής ή θανάτου» για τους εργαζόμενους και τους κοινωνικά αδύναμους.

Προτείνουμε την 1η Ιουνίου ως ημέρα κοινής δράσης γιατρών, εργαζομένων στο ΕΣΥ, ασθενών, κοινωνικών φορέων, ενεργών πολιτών και συλλογικοτήτων για την:

•ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ – ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ ΟΣΩΝ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ

•ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΕΝΓΕ)

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ & ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Από ήττα σε ήττα μέχρι την τελική νίκη

το διάβασα εδώ και είπα να το μοιραστούμε





Μετά από πολύμηνη σιγή ασυρμάτου, οι «αναμνήσεις από τον Σύριζα» δεν μπορούν να μην ασχοληθούν με τη νέα περίλαμπρη επιτυχία της καθ' ημάς αριστεράς. Το μαοϊκό απόφθεγμα του τίτλου συνοψίζει άψογα την αριστερή ταχτική ου μην και στρατηγική απέναντι στους Αγανακτισμένους του Συντάγματος.
Γιατί δεν γίνεται ρε φίλε κοτζάμ αριστερά, ρεφορμιστική, επαναστατική ή ερμαφρόδιτη να κωλοχτυπιέται μήνες και να μην μπορεί να φτιάξει μια τέτοια κατάσταση ούτε στο
υποδεκαπλάσιό της. Κι έρχεται και το κάνει ποιος; Το facebook! Ε όχι.
Όπως υπογράμμισε γνωστό στέλεχος της επανάστασης «δεν μπορώ να το πιστέψω. Κάτι άλλο υπάρχει από πίσω». Και καλά, η άτιμη η CIA βάλθηκε να ξεδοντιάσει την στέρεα αξιοπιστία του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Δικαίωμά της.
Αλλά άμα το δούμε από την σκοπιά της διοργάνωσης, ο εργάτης ο σωστός, ο ντούρος, ο πρόστυχος, ο έμπυρος, δεν ενημερώνεται ρε παιδιά από το facebook. Έλεος. Ενημερώνεται από την αφίσα, από την προκήρυξη και από τα κόκκινα συνθήματα στους τοίχους.
Αυτές τις μέρες δεν θα ήθελα να 'μουνα στη θέση του Φίλη. Διότι ο Νίκος το ξέρει από παλιά ότι ο Αλαβάνος είναι φαρμακόγλωσσος. Τρεις στις τέσσερις ατάκες που αμολάει, βγαίνουν αληθινές. Τι τα ήθελε τα περί «Ταχρείων»; Και δώστου δεν είναι Κάιρο η Αθήνα. Και δώστου δεν είναι Ταχρίρ το Σύνταγμα. Και δώστου πόσο επικίνδυνος ο Αλέκος. Και όχι τίποτε άλλο άντε να βγάλουν φτερά οι νεολαίοι του ΣΥΝ που είδαν κόσμο στην πλατεία και μπήκαν, αλλά άμα πει κανείς «ψιτ ο Αλαβάνος» γυρνάνε τρομαγμένοι.
Η πλάκα είναι ότι το Μέτωπο πάσχιζε να φτιάξει την πλατεία για τις 23 Ιούνη κι είχε οργανώσει σύσκεψη για αυτό στις 27 Μάη. Όμως δεν πρόκαμε, διότι η ζωή έχει άλλους ρυθμούς, και η πλατεία γέμισε ένα μήνα πριν, χωρίς πολλά πολλά. Δεν είναι κακό, πολύς κόσμος γλύτωσε το τρέξιμο, τις συσκέψεις, τις αναλύσεις, τις εχτιμήσεις και τις αφισοκολλήσεις. Μπορεί να γλίτωσε και κάνα φράγκο που θα το δινε στον ψυχαναλυτή του.
Μέσα στον γενικό ορυμαγδό, ο Λαφαζάνης έβγαλε τη γραμμή «να δώσουμε αριστερό προσανατολισμό». Προσπερνώ την κακεντρέχεια του ξαδέρφου μου του Φώντα που αναρωτήθηκε πως «άμα ο Παναγιώτης δεν μπορεί να δώσει αριστερό προσανατολισμό στην πλατεία Κουμουνδούρου, πώς θα δώσει αριστερό προσανατολισμό στην πλατεία Συντάγματος;»
Στέκομαι όμως στην αυταρέσκεια, στην αφέλεια και στη συγκινητική αυτοπεποίθηση ότι οι παριστάμενοι περιμένουν έμπλεοι αγωνίας την αριστερά να τους δώσει γραμμή.
Μήνες και μήνες, σύμπασα η αριστερά, από το ΚΚΕ μέχρι την Ανταρσύα και σύμπασα η συνδικαλιστική πρωτοπορία, από το ΠΑΜΕ, μέχρι τον Μητσάρα τον Στρατούλη και τον Συντονισμό Πρωτοβάθμιων, χύναν τόνους σάλιου και ιδρώτα για να πείσουν ότι το να «πάμε Σύνταγμα και να μείνουμε Σύνταγμα» είναι ανέφικτο, τυχοδιωκτικό και άσκοπο. Η σωστή διαδήλωση δεν πάει να μείνει στο Σύνταγμα, δεν επιτρέπει ελληνικές σημαίες, έχει μπροστά τα Πρωτοβάθμια και το Σουμουτου, περνά τρέχοντας το Σύνταγμα διότι πέφτει χημικό με το τσουβάλι και μετά έχει να το λέει για βδομάδες, περιμένοντας την επόμενη γενική απεργία που θα κηρύξουν οι πουλημένοι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ.
Μόλις λοιπόν κυκλοφόρησε στην πιάτσα η συγκέντρωση της Τετάρτης έπεσε ειρωνία. Το καλό βέβαια με το facebook είναι ότι μπορείς να σβήσεις τα σχόλια που έκανες. Κι έτσι τα φαρμακερά σχόλια για τους απολίτικους, ελληναράδες, γηπεδοχουλιγκάνους, αγανακτισμένους ΟΝΝΕΔίτες, φασιστικά αποβράσματα, αλλά και φλώρους της πλατείας Συντάγματος, εξηφανίσθησαν και δώσαν τη θέση τους σε παραινέσεις παρέμβασης και εμπλοκής.
Ο ΣΥΝ στραβοκατάπιε τους Ταχρείους, το Κοκκινοπράσινο κάνει ότι δεν βλέπει τις ελληνικές σημαίες και δεν ακούει το βάρβαρο «και α και ου γαμώ το Δουνουτου», ο Τσίπρας έκανε και φιλική δήλωση διότι σου λέει τι έχω να χάσω; Φασούλι το φασούλι ανεβαίνει το ποσοστό. Κι εκεί που την πρώτη μέρα η ΠΓ του ΣΥΝ μέτραγε πόσες ελληνικές σημαίες κουνιούνται στο Σύνταγμα, ο όγκος των αγανακτισμένων, αλλά και η εξαιρετικά πολιτική συνέλευση της πλατείας, έδωσε το πρόσταγμα: Μετάαααααβολή!
Ο ίδιος ο προσφιλής μου Δημοσθένης αφού προβληματίστηκε από το συμβάν (εδώ μιλάμε πάντα με όρους Μπαντιού), κι αφού βεβαίως γκρίνιαξε διότι οι συγκεντρωμένοι δεν πάνε έξω από το Χρηματιστήριο ή την Τράπεζα της Ελλάδος, απεφάνθη ότι: «Τη διαδικασία αυτή, είτε θα την παρατηρεί κανείς και θα τη σχολιάζει απ'έξω, σαν κάτι εξωτικό και όχι τόσο τέλειο όσο θα όφειλε εξαρχής, είτε θα μπει για να δει -και να επηρεάσει- δυνατότητες και όρια». Οι αναγνώστες του Red Notebook ήταν ήδη τόσο ανατριχιασμένοι με τους αγανακτισμένους που έλουσαν τον Δημοσθένη με χαρακτηρισμούς. Ξεχνούν ότι και ο οπορτουνισμός θέλει την οξυδέρκειά του.
Όμως το ρεσιτάλ της πολιτικής αρχών εδόθη από την επαναστατική αριστερά. Στην αρχή χέσιμο με τη σέσουλα, μετέπειτα ένας κάποιος (ψιλός) προβληματισμός και τέλος κλιμάκωση της παρέμβασης με τη μαζική μπούκα στη Συνέλευση το Σαββατόβραδο. Η οποία ειρήσθω εν παρόδω θύμιζε εισβολή Ούννων σε μια κατά τα λοιπά ανθρώπινη διαδικασία. Περικύκλωσαν το προεδρείο, απαιτούσαν το λόγο πριν τους κοινούς θνητούς μαλάκες, βούτηξαν τα μικρόφωνα και θυμηθήκαμε όλοι την ωραία εποχή της Πισικάπα.
Τα συνδικάταααα ούρλιαζε ο ένας. Γενική απεργίαααα βράχνιαζε ο άλλος. Πολιτικό πλαίσιοοο γκάριζε ο τρίτος. Για καμιά ώρα η πλατεία έμοιαζε με φοιτητική συνέλευση τριανταπεντάρηδων και σαρανταπεντάρηδων.
Συνάδελφοι έλεγε ο ένας νομίζοντας ότι μιλάει στου Γκίνη. Σύντροφοι απαντούσε ο άλλος νομίζοντας ότι μιλάει στην ΟΒα του. Παιδιά ηρεμία ίδρωνε ο συντονιστής νομίζοντας ότι μιλά σε φυσιολογικούς ανθρώπους.
Είχε προηγηθεί ο Συντονισμός των Πρωτοβάθμιων ο οποίος αποφάσισε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κόσμος μαζεμένος και να μην πάει η μαχόμενη κι από τα κάτω συνδικαλιζόμενη αριστερά να δώσει τη σωστή γραμμή. Τι διάολο πρωτοπορία είμαστε άμα αφήνουμε τους απολιτίκ φλώρους του real-democracy να διεξάγουν μια συνέλευση χιλιάδων ανθρώπων;
Να πάμε να τους επηρεάσουμε έλεγε ο ένας. Να πάμε να τους προστατεύσουμε έλεγε ο άλλος. Να πάμε να τους πολιτικοποιήσουμε έλεγε ο τρίτος. Και δεν εβρέθη κανένας θαρραλέος να συνοψίσει την γραμμή σε μια φράση: Να πάμε να τους διώξουμε. Εκεί ήταν το ζουμί.
Τέτοιες ώρες σκέφτεσαι στα σοβαρά: Μήπως αν έλειπε η αριστερά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα;
Κι αναγκαστικά σε πιάνει μια μελαγχολία. Κανένας από την αριστερά δεν μπόρεσε να πετύχει κάτι τέτοιο. Κανένας δεν προβληματίστηκε από αυτή την αδυναμία. Κανένας δεν αναρωτήθηκε για την απαξίωση και τη στοχοποίηση όλου του πολιτικού συστήματος και όλης της Βουλής. Κανένας δεν έμαθε. Κατά πλειοψηφία οι αριστεροί χλεύασαν, απαξίωσαν, κορόιδεψαν. Στην καλύτερη στάθηκαν αμήχανοι και είπαν «έτσι είναι τα αυθόρμητα κινήματα». Και στο τέλος μπούκαραν να δώσουν τη γραμμή.
Δεν θέλει πολύ να καταλάβεις πως όπου δεν σκάει το χημικό του Ματατζή, σκάει η βλακεία του αριστερού.

όλοι μαζί, για όσο χρειαστεί!

ΟΥΣΤ! ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 600μμ

· Είμαστε πάρα πολλοί και είμαστε παντού. Νέοι και μεγαλύτεροι. Εργαζόμενοι και άνεργοι. Συναντηθήκαμε, φωνάξαμε ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ και δεν ήρθαμε για πλάκα. Διαλέξαμε το «μαζί» από τη μοναξιά, την πράξη από την αναμονή, την πλατεία από τον καναπέ, δοκιμάσαμε την ελπίδα αντί του φόβου.

· Είναι πολύ λίγοι και είναι κρυμμένοι. Στη Βουλή και τις Συνόδους τους. Η τρόικα, η κυβέρνηση, όλη η συμμορία που συναινεί για να μας εξοντώσει. Μαζί και οι φίλοι τους. Τα κανάλια που εδώ και μήνες λένε ψέματα. Μα δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.

· Δεν έχουμε άλλο χρόνο. Η χώρα πουλιέται μαζί με τις ζωές και το μέλλον μας. Όσοι λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, μάς προτείνουν το χάος. Όσοι πιστεύουν πως κάποιοι άλλοι «θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα» γελιούνται.

· Δε θέλουμε καμιά σχέση μ’ αυτό το πολιτικό σύστημα, τις αξίες, τους «ανθρώπους» του. Τους ψεύτες και τους κλέφτες. Την ατιμωρησία και την αδικία. Την καταστροφή και τη φτώχεια. Το «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Τον κόσμο των τραπεζών, των χρεών, του ΔΝΤ. Το σύστημα που έχει πολλούς σαν τον Πάγκαλο.

· Να είμαστε μαζί όσοι φωνάζουμε «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από εδώ». Όσοι προσπαθούμε να επιβιώσουμε σ’ αυτή τη χώρα. Όσοι αγωνίζονται με κάθε τρόπο. Ενωμένοι, χωρίς άλλους διαχωρισμούς. Εχθρός μας είναι η Χούντα που κυβερνά. Σύμμαχοί μας οι αγώνες στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Αργεντινή.

· Οι πλατείες μάς ανήκουν. Τις κερδίσαμε ειρηνικά κι έτσι θα συνεχίσουμε. Με τις χιλιάδες φωνές και τα χιλιάδες πρόσωπα. Αυτή είναι η δημοκρατία. Να έχουμε λόγο για τις ζωές μας. Να μην είμαστε στο περιθώριο. Κανείς δεν τολμά να τα βάλει μ’ έναν ολόκληρο λαό, κανείς δε μπορεί να μας αγνοεί.

· Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Τίποτα δε χαρίζεται. Μα τώρα «ξυπνήσαμε». Χαμογελάσαμε και νιώσαμε λίγο πιο δυνατοί. Βήμα-βήμα θα γίνουμε περισσότεροι, πιο αποφασισμένοι, πιο οργανωμένοι. Στις γειτονιές, στη δουλειά μας, τις σχολές μας και όλοι μαζί στις πλατείες.

Αν δε διώξουμε από τη χώρα την Τρόικα, την κυβέρνηση

το Μνημόνιο και όλους αυτούς που χρόνια κάνουν κουμάντο

δεν πρόκειται να ξημερώσουν καλύτερες μέρες

όλοι μαζί, για όσο χρειαστεί!

dikaioma.gr

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

Ο τραμπούκος ελεγκτής, οι αμήχανοι μαθητές και ο από μηχανής θεός

http://www.truerespect.com.c

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο από τον κύριο Α. Λογοθέτη. Είναι μιά απλή καθημερινή ιστορία που έχει ως πρωταγωνιστές τον συντάκτη της, μιά παρέα μαθητών και τον ελεγκτή εισιτηρίων ενός αστικού λεωφορείου. Η ιστορία λέει πάρα πολλά για τους τρέχοντες καταπιεστικούς όρους της κοινωνικής μας συνύπαρξης. Διαβάζοντας μέσα από τις γραμμές, μπορούμε να διακρίνουμε όλους τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που έχει γεννήσει η “από τα πάνω προς τα κάτω” καταπίεση.

Καταμαρτυρά ο κύριος Λογοθέτης:

Χθες το απόγευμα (21/03/2011). Ήμουν επιβάτης στη λεωφοριακή γραμμή 852 που συνδέει το Αιγάλεω με την Νεάπολη της Νίκαιας. Στο ύψος του γενικού κρατικού μπήκε στο λεωφορείο ελεγκτής της εθέλ. Του έδειξα το μηνιαίο εισιτήριο που κατείχα και συνέχισε τον έλεγχο.

Στις πίσω θέσεις του λεωφορείου καθότανε μια παρέα παιδιών, μαθητών λυκείου υποθέτω, οι οποίοι δεν είχαν ακυρώσει εισιτήριο. Η συνέχεια γνωστή: απειλές και λεκτικοί προπηλακισμοί από το ''όργανο'' και τα παιδιά να παρακαλούν να μην κοπεί το πρόστιμο. Σε μια στιγμή απείλησε ότι θα τους πάει στο αστυνομικό τμήμα...

Ως εκεί καλά ... Εγώ ωστόσο περίμενα να πει την μαγική πρόταση: ''οδηγέ, κλείσε τις πόρτες''. Και φυσικά την είπε. Και τότε μίλησα: ''σας ενημερώνω ότι μόλις πράξατε το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης. Το αδίκημα διώκεται αυτεπάγγελτα και όχι μετά από μήνυση. Στο αστυνομικό τμήμα θα έρθω και εγώ μαζί με τα παιδιά για να ζητήσω την ποινική σας δίωξη από τις αρμόδιες αρχές.'' Μου απάντησε: ''δεν είπα να κλείσει τις πόρτες, είπα να κατέβουν οι παραβάτες στην επόμενη στάση και να ειδοποιηθεί η αστυνομία''. Εγώ συνέχισα: ''θα διαπράξετε και το αδίκημα της ψευδούς κατάθεσης, αφού οι επιβάτες θα δηλώσουν απερίφραστα ότι τους εγκλωβίσατε στο λεωφορείο. Προσωπικά θα σας καταθέσω μήνυση για το αδίκημα αυτό και χαλάλι το κατοστάρικο του παραβόλου''.

Για να μην πολυλογώ, τα παιδιά κατέβηκαν από το λεωφορείο και πήγαν στην ευχή του Θεού, χωρίς πρόστιμο. Ο ελεγκτής ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει, αφού αν έκοβε 7 κλήσεις, προς 80 πάνω-κάτω ευρώ η καθεμία, σύνολο 560 ευρώ, βάσει κανονισμού θα καρπωνόταν το 50% του ποσού, ήτοι 280 ευρώ. Έτσι άλλωστε εξηγείται και η μανία του να βεβαιώσει τα πρόστιμα σώνει και καλά.

Είμαι αναπληρωτής εκπαιδευτικός με μεταπτυχιακό και παίρνω 1100 ευρω το μήνα... Είναι ελεγκτής, απόφοιτος δημοτικού που μπήκε με κομματικό βύσμα και παίρνει 2,5 με 3 χιλιάρικα. Και πήγε να βγάλει λεφτά από τους μαθητές ...

Συμμαζευτείτε ''κύριοι''. Θα έρθει η ώρα που θα σας πετάνε από τα λεωφορεία εν κινήσει και καλά θα σας κάνουν. Το κείμενο αυτό το αφιερώνω στον ακατανόμαστο χοντρό ελεγκτή (με φάτσα νταβατζή) που ''συχνάζει'' στις γραμμές 3, 13 και 10 του τρόλλευ στην Κηφισίας, ο οποίος εδώ και κάτι μήνες μου έκοψε πρόστιμο επειδή το εβδομαδιαίο εισιτήριο που κατείχα, είχε λήξει 10 λεπτά πριν τον έλεγχο. Τότε δεν ήξερα τη νομοθεσία και τα περί παράνομης κατακράτησης.

Τώρα όμως ξέρω.

Και τώρα ξέρετε και εσείς

Κόβει το επίδομα πρόνοιας σε 2.363 άτομα στην Ηλεία!

Με πρόσχημα παραβάσεις που διαπίστωσε ο ΣΔΟΕ σε τιμολόγια του Δήμου Πύργου...

Η κυβέρνηση «έκοψε» το επίδομα πρόνοιας σε περίπου 2.500 άτομα που το δικαιούνται (ανάπηροι, τυφλοί, κωφάλαλοι, άλλες κατηγορίες) που ζουν στην Ηλεία, με πρόσχημα παραβάσεις του Δήμου Πύργου που έχουν βεβαιωθεί από το ΣΔΟΕ, μετά από έλεγχο που έγινε για την περίοδο 2002 - 2006. Ετσι, η κυβέρνηση παρακρατά το ποσό που αντιστοιχεί στα προνοιακά επιδόματα (σ.σ. δίνονται μέσω των δήμων) και οι άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη δεν μπορούν να τα πάρουν. Πρόκειται για ποσά από 200 - 450 ευρώ το μήνα. Η κεντρική διοίκηση δεσμεύει, λοιπόν, σε ποσοστό 50% αυτά τα ποσά, κόβει 100 και 200 ευρώ από αυτούς τους ανθρώπους, επικαλούμενη τη σπατάλη του δήμου και οδηγεί στην απόγνωση χιλιάδες δικαιούχους.

Την ίδια στιγμή, η δημοτική αρχή (ΠΑΣΟΚ) το μόνο που κάνει είναι να λέει πόσο άδικο είναι αυτό για τους ανήμπορους του νομού και να αφήνει στο απυρόβλητο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την οποία στο δήμο υλοποιούν από κοινού την αντιλαϊκή πολιτική. Σύμφωνα με το πόρισμα του ΣΔΟΕ, διαπιστώθηκαν παραβάσεις σε τιμολόγια του δήμου (χαρακτηρίζονται ως εικονικά) και επιβλήθηκαν πρόστιμα σε εργολάβους, οι οποίοι δεν είχαν τα ανάλογα παραστατικά για να δικαιολογήσουν το τιμολόγιο που έκοψαν στο δήμο.

Να σημειωθεί πως τη διαδικασία απόδοσης των προνοιακών επιδομάτων για το Νομό Ηλείας - στο πλαίσιο εφαρμογής του «Καλλικράτη» - έχει αναλάβει ο Δήμος Πύργου (μέχρι το 2010 ήταν ευθύνη της Νομαρχίας), ως πρωτεύουσα του νομού, έως ότου οι υπόλοιποι δήμοι του νομού αποκτήσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αναλάβουν αυτήν τη διαδικασία για τους δημότες τους

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

• Σύσκεψη φορέων έγινε χτες στο Ειδικό Σχολείο Κωφών στους Αμπελόκηπους
• Αποφασίστηκε μεγάλη κινητοποίηση για τις 15 Ιούνη

Στιγμιότυπο από τη συζήτηση των εκπροσώπων των φορέων

Πορεία διαμαρτυρίας στη Βουλή την Τετάρτη 15 Ιούνη, με ραντεβού, στις 12.30 το μεσημέρι, στην πλατεία Κλαυθμώνος, αποφάσισε το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα, στη σύσκεψη φορέων που πραγματοποιήθηκε χτες το μεσημέρι, στο χώρο του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κωφών και Βαρήκοων Αθήνας. Τη σύσκεψη, με αφορμή το κλείσιμο του συγκεκριμένου σχολείου, την οργάνωσαν οι: Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), Σύλλογος Κωφών Πειραιώς και Νήσων, Ενωση Κωφαλάλων Ελλάδας, Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑμΕΑ Αττικής και Νήσων, Ενωση Γονέων 7ου Διαμερίσματος, Συλλόγος Γονέων, εργαζόμενοι και εκπαιδευτικοί του σχολείου.

«Η βαρβαρότητα όχι μόνο δε θα μας γίνει τρόπος ζωής, αλλά πρέπει να τους γυρίσει μπούμερανγκ. Η κυβέρνηση συνειδητά με τη στήριξη των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών λένε ψέματα και για το συγκεκριμένο ειδικό σχολείο. Κάθε παιδί πρέπει να έχει το δικό του σχολείο, κοντά στο σπίτι του, στην περιοχή του, και να είναι υψηλών προδιαγραφών. Σήμερα, η κυβέρνηση παρουσιάζει το δικό της έγκλημα ως αυτοφυές αποτέλεσμα και το χρησιμοποιεί σαν πρόσχημα για να το κλείσει. Εκατοντάδες κωφά παιδιά είναι εκτός ειδικής αγωγής, δεκάδες χιλιάδες ΑμΕΑ είναι εκτός εκπαίδευσης. Με τα νέα μέτρα κινδυνεύουν να γίνουν περισσότερα. Χρειάζεται να γίνει υπόθεση κάθε εκπαιδευτικού, γονιού, εργαζόμενου η οργάνωση της πάλης από τα κάτω, να ενοποιήσουμε τον αγώνα μας σε όλους τους χώρους Πρόνοιας και ειδικής αγωγής», υπογράμμισε ο Χάρης Χουρδάκης, εκ μέρους της ΣΕΑΑΝ.

«Σε αυτό το σχολείο έμαθα να γράφω», είπε ο Γιάννης Χριστοδουλάκος, αντιπρόεδρος της Ενωσης Κωφαλάλων Ελλάδας, υπογραμμίζοντας τη σημαντική συνεισφορά του σχολείου και το έργο που έχει προσφέρει στην κοινότητα των κωφών.

«Οι απαντήσεις της υπουργού Παιδείας στη Βουλή είναι λανθασμένες και ελλειμματικές. Θα σταματήσουμε τον αγώνα μας μόνο αν διατηρηθεί η λειτουργία του σχολείου», υπογράμμισε ο Χρυσόστομος Διασίτης, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του ειδικού σχολείου. Για την επιτακτική ανάγκη να μην κλείσει κανένα ειδικό σχολείο μίλησε η Νανά Τσαρουχά, εκ μέρους της Ενωσης Γονέων 7ου Διαμερίσματος, υπογραμμίζοντας ότι «δεν τηρήθηκαν ούτε οι στοιχειώδεις διαδικασίες από τους νόμους που οι ίδιοι ευαγγελίζονται».

José Luis Sampedro

Ο José Luis Sampedro είναι ένας σημαντικός Ισπανός οικονομολόγος, ανθρωπιστής και συγγραφέας γεννημένος το 1917.
Ας ακούσουμε τι λέει και...
σίγουρα δεν θα χάσουμε.

Η Μαδρίτη δεν είναι μακρυά !

Την Πέμπτη 23 Ιούνη συνεδριάζει στις Βρυξέλλες το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναμένεται να καταλήξει στα θέματα των δανείων της Ελλάδας και του «Συμφώνου για ευρώ».

Πιστεύουμε ότι την ίδια ώρα πρέπει να «συνεδριάσει» ο λαός στην Πλατεία Συντάγματος και να δώσει με σαφήνεια την απάντησή του. Όχι στους τοκογλύφους. Όχι στην Τρόικα. Όχι στην Κυβέρνηση Παπανδρέου. Όχι στην ανεργία και την εξαθλίωση.

Γι’ αυτό προτείνουμε και προσκαλούμε, συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα, κινήσεις πολιτών, πολιτιστικές πρωτοβουλίες, έντυπα, blogs και στέκια, να οργανώσουμε με ανοιχτό και δημοκρατικό τρόπο, μια μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση -συνέλευση στο Σύνταγμα στις 23 Ιούνη.

Προτείνουμε μια πρώτη σύσκεψη οργάνωσης της καμπάνιας και ανταλλαγής ιδεών την Παρασκευή 27 Μάη 7μμ στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη)

Η Μαδρίτη δεν είναι μακρυά !

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΣΑΝ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΗ

http://tisannas.blogspot.com

Την βδομάδα που μας πέρασε ήρθε και στο δικό μας σπίτι η κοπελιά που κάνει την απογραφή σην περιοχή μας .
Οταν ακούσαμε γενική απογραφή πληθυσμού θεωρήσαμε ότι σε αυτην την απογραφή ήταν μια ευκαιρεία να καταγραφούν και οι Ανθρωποι με αναπηρίες και διάφορες λεπτομέρειες που θα μας έδιναν , πιό πολύ στο Κράτος δηλαδή , την εικόνα που υπάρχει στούς Ανθρώπους αυτής της κατηγορίας .


Οταν ρωτησε η απογραφέας την μητέρα μου για μένα δεν υπήρχε καμμιά ερώτηση που στην απάντηση της να καταγράφεται η κατασταση μου , 'ετσι για την απογραφή Εγώ είμουνα μια 25χρονη που δεν δούλευα , ίσως γιατί είμουνα τεμπέλα , και δεν καταγραφόντανε πουθενά η πραγματικότητα ότι δηλαδή είμαι ένα άτομο με αναπηρία που βιώνει εδώ και 25 χρόνια την εγκεφαλική παράλυση και τις συνέπειες της σε μένα και στην οικογενειά μου .
Και μ΄'εχρις εδώ καλά με τις ερωτήσεις αλλά στην ερώτηση τι σπουδές έχω κάνει δεν μπορεί .. δεν το δέχομαι να με ΑΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΣΑΝ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΗ.
Το Κράτος που ποτέ δεν φροντισε να δεί τις ανάγκες μας το κράτος που κρατά στο χάος της αμάθειας χιλιάδες Παιδιά με αναπηρίες που δεν θέλει να μάθει πόσοι είμαστε για να έχει έναν μπούσουλα , θα μου πείτε τι να τον κάνει τον μπούσουλα, να ξέρει που παέι μας καταγράφει σαν ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΥΣ ότι δηλαδή ήταν δική μας ευθύνη και τις οικογένειας μου που δεν πήγα ΠΟΤΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ότι δεν υπήρχε καμμιά δομή ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ να με δεχτεί όπως ήταν υποχρεωμένο βάση του Συντάγματος , να κάνει το Κράτος "πρόνειας" .
Και έρχονται τώρα να με ρωτήσουν αυτοί που ευθύνονται για αυτήν την κατάσταση να μας ρωτήσουν τι γραμματικές γνώσεις έχουμε !!
Ερχονται σήμερα να με ρωτήσουν άν εργάζομαι ! και με απογράφουν σαν ΑΝΕΡΓΗ !!
Σε λίγο δηλαδή μπορεί να παρέμβει και ο εισαγγελέας να ζητήσει ευθύνες απο τους Γονείς μου γιατί δεν παρακολούθησα και Εγώ την υποχρεωτική εκπαίδευση όπως απο το νόμο προκύπτει.
Οχι Εγώ δεν το δέχομαι δεν θέλω να με απογράψουν σαν ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΗ θέλω να με απογράψουν σαν άτομο με αναπηρία που ποτέ το Κράτος δεν έδωσε καμμιά σημασία αν ζω πώς ζώ και τι κάνω .

ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ του Κωνσταντίνου και της Ελένης ( με το χέρι του Πατέρα μου να γράφει αυτά που άν μπορούσα θα τα έγραφα Εγώ και σε πιό σκληρή απο αυτήν γλώσσα , γιατί μόνο εμείς μπορούμε να περιγράψουμε , ούτε καν οι Γονείς μας , αυτό που βιώνουμε)

22 Μαΐου 1963 δολοφονήθηκε ο πεζοπόρος της Ειρήνης Γρ. Λαμπράκης

Το μήνυμα του Λαμπράκη για Ειρήνη, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη παραμένει επίκαιρο

http://xpolis.blogspot.com

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Με αφορμή την 22 Μαϊου, ημέρα δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη, μου τηλεφώνησε ένας φίλος, συναγωνιστής, σύντροφος, αγωνιστής της ειρήνης για να κάνουμε κάτι για να τιμήσουμε την μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και να προβάλουμε το διαχρονικό μήνυμα, αλλά που γίνεται επίκαιρο στις μέρες μας, για Ειρήνη - Δημοκρατία - Αλληλεγγύη, για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά.



[Ο Γρηγόρης Λαμπράκης και ο 16χρόνος Ανδρέας Μαμωνάς στην ΠΟΡΕΙΑ - Ο Ανδρέας Μαμωνάς είναι Αιγάλεω_Χαϊδαριώτης]





Διαβάστε ένα εξαιρετικό ιστορικό αρχείο που έχει συντάξει ο Νίκος Σαραντάκος για τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Μεταξύ των άλλων αναφέρει (έχει σχέση με τη φωτογραφία):

...Φτάνοντας στον Μαραθώνα, ο Λαμπράκης αιφνιδιάζει τους πάντες, ανεβαίνει στον Τύμβο, φωνάζει «Ζήτω η ειρήνη», και ξεδιπλώνει το πανό από το Όλντερμάστον, που το είχε κρυμμένο μέσα στο κουμπωμένο σακάκι του. Και ξεκινάει την πορεία μόνος, ενώ οι αστυνομικοί, αμήχανοι (έχει βουλευτική ασυλία, μην ξεχνάμε) τον αφήνουν και απλώς τον παρακολουθούν. Μόνος, αλλά όχι για πολύ. Ο 16χρονος Ανδρέας Μαμωνάς, που έχει ξεγλιστρήσει μέσα από τα καλάμια και απέφυγε τα μπλόκα, τον πλησιάζει. Ο Λαμπράκης του δίνει να κρατήσει τη μιαν άκρη του πανό...
----------------
Επίκαιρο σημείωμα του Πάνου Τριγάζη:
MNHMH ΛΑΜΠΡΑΚΗ: ΕΙΡΗΝΗ-ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, αποτελεί διαρκή πηγή έμπνευσης και πρόσκληση για αγώνες. Η δολοφονία του μαραθωνοδρόμου της ειρήνης και θαρραλέου αγωνιστή της δημοκρατίας, στις 22 Μάη 1963 στη Θεσσαλονίκη, από το φασιστικό παρακράτος σημάδεψε τη μεταπολεμική ελληνική ιστορία. Πυροδότησε ένα γιγάντιο κίνημα για τη δημοκρατική αλλαγή στον τόπο.

Ξεσηκώθηκε ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία, από την επομένη της δολοφονίας. Το σύνθημα «Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΖΕΙ» αντήχησε σ΄όλη την Ελλάδα και πέρασε γρήγορα και τα σύνορά της. Η μεγάλη συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου είχε δηλώσει χαρακτηριστικά για την κηδεία του Γρ. Λαμπράκη: «Η Ελλάδα σύσσωμη είναι στο πόδι, όχι για ταφή μα για ανάσταση».

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης συγκέντρωνε στο πρόσωπό του πολλές ιδιότητες: αγωνιστικής της Εθνικής Αντίστασης, πολυβαλκανιονίκης στους αθλητικούς στίβους, υφηγητής τις Ιατρικής, βουλευτής της αριστεράς, ηγετική μορφή του κινήματος ειρήνης, πεζοπόρος του Μαραθώνα στην πρώτη (απαγορευμένη) πορεία, κήρυκας της Διαβαλκανικής συνεργασίας, πρωτεργάτης της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Η μορφή του Λαμπράκη συνδέει αιτήματα και αγώνες πολλών δεκαετιών του ελληνικού λαού. Χρειαζόμαστε και σήμερα το ανυπότακτο πνεύμα του, την αγωνιστικότητά του και το αλληλέγγυο παράδειγμά του ως δύναμη κινητοποίησης κόντρα στη σύγχρονη ελληνική τραγωδία του μνημονίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την τρόικα. Πολιτική που αφήνει πίσω της κοινωνικά ερείπια, όπου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Καλούμαστε και σήμερα – όπως και στη διάρκεια του «Ελληνικού Μάη» του ΄63 – να διαδηλώσουμε ότι «Ο Λαμπράκης Ζει». Μας προσκαλεί σε νέους αγώνες για την ειρήνη, που ματώνει ξανά στην ταραγμένη Μεσόγειο. Ενώνει τη βροντερή φωνή του με όλη την ανθρωπότητα, απαιτώντας «ΟΧΙ άλλη Χιροσίμα- ΟΧΙ άλλο Τσερνόμπιλ – ΟΧΙ άλλη Φουκουσίμα», «Ποτέ πια πόλεμος – Ποτέ πια φασισμός».

Αυτόπτης: Η δική μου μαρτυρία για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη
Τη νύχτα της 22ας προς την 23η Μαΐου 1963 έλαχε σε μένα η τιμή να κρατήσω στα χέρια μου, για τέσσερις και πλέον ώρες, στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, το σώμα -την κεφαλή- του βαρύτατα τραυματισμένου Γρηγόρη Λαμπράκη, χωρίς -δυστυχώς για εκείνον- να συμβεί, ανυποψίαστος όπως ήμουν, να ψαύσω την πίσω πλευρά του κρανίου του, ώστε να εντοπίσω την κρανιακή κάκωση που, όπως αργότερα έγινε γνωστό, είχε υποστεί από τον σιδερολοστό με τον οποίο ο -εκ των δολοφόνων του, επιβαίνων στην καρότσα του τρικύκλου- Εμμανουηλίδης, του είχε καταφέρει συντριπτικό χτύπημα στο πίσω μέρος του κρανίου του.

.......συνέχεια :http://www.avgi.gr

«Los Indignados» («Οι Αγανακτισμένοι»)

Που πάτε ωρέ Ισπανόπουλα χωρίς το ανάλογο "πλαίσιο" ;

Δεκάδες χιλιάδες Ισπανών διαδηλωτών του κινήματος «Los Indignados» («Οι Αγανακτισμένοι»), αψήφισαν και χθες το βράδυ την κυβερνητική απαγόρευση για τη διεξαγωγή διαδηλώσεων εν όψει των αυριανών τοπικών και περιφερειακών εκλογών και παρέμειναν στις κατασκηνώσεις που έχουν στήσει στην πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ στο κέντρο της Μαδρίτης.

Οι διαδηλωτές εδώ και μια εβδομάδα εκφράζουν με αυτό τον τρόπο την οργή τους για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.

Ωστόσο η εκλογική επιτροπή απαγόρευσε με γραπτή απόφαση, την Πέμπτη, τη διεξαγωγή συγκεντρώσεων σήμερα, όμως καθώς η απόφαση τέθηκε σε ισχύ χθες τα μεσάνυχτα το συγκεντρωμένο πλήθος άρχισε να φωνάζει συνθήματα και η αστυνομία δεν προέβη σε κάποια κίνηση για να τους διαλύσει.

Στη συνέχεια πολλοί από αυτούς προέβησαν σε μια συμβολική κίνηση. Έβγαλαν μια 'σιωπηλή κραυγή" κλείνοντας το στόμα τους για λίγα λεπτά με μονωτική ταινία.

Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν πριν από έξι ημέρες στη Μαδρίτη με μια αυθόρμητη καθιστική διαμαρτυρία των νέων που ανησυχούν για το μέλλον τους καθώς το 45% των νέων είναι στο ταμείο ανεργίας.

Οι διαδηλωτές έφτασαν τους 25.000 στην Μαδρίτη και οι κινητοποιήσεις εξαπλώθηκαν και σε άλλες ισπανικές πόλεις.

Οι διαδηλωτές απαιτούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, εργασία, αλλαγές στη δημοσιονομική πολιτική.

"Θέλουν να μας στερήσουν την πρόσβαση στη δημόσια υγεία, στην δημόσια εκπαίδευση, αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης και οι περισσότεροι νέοι είναι άνεργοι" δήλωσε ένας διαδηλωτής στο BBC.

Αρκετοί από τους διαδηλωτές παραλληλίζουν τις κινητοποιήσεις τους με αυτές στην Αίγυπτο.

Αν και οι διαδηλωτές εξέφραζαν φόβους ότι η αστυνομία θα τους επιτεθεί, ο υπουργός Εσωτερικών προσπάθησε να τους καθησυχάσει λέγοντας πως "ένα πρόβλημα δεν λύνεται με το να δημιουργήσεις ακόμη ένα καινούργιο".

Και ο πρωθυπουργός, Θαπατέρο, εξέφρασε τη συμπάθειά του στους διαδηλωτές εκτιμώντας το ότι διαδηλώνουν ειρηνικά και δηλώνοντας ότι "είναι υποχρέωσή του να τους ακούσει και να προσπαθήσει η κυβέρνηση να τους δώσει μια απάντηση για το πως θα ανακάμψει η οικονομία και να περιοριστεί η ανεργία".

Σημειώνεται ότι η ανεργία ανέρχεται στο 21,3% το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. με 4,9 εκατομμύρια ανθρώπους να είναι άνεργοι οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι νέοι.

«Δεν έχω δουλειά, δεν έχω σπίτι, δεν έχω σύνταξη: Δεν φοβάμαι».

Ο υπότιτλος είναι το σύνθημα που εκφράζει την ψυχολογία που επικρατεί μεταξύ των νεαρών Ισπανών διαδηλωτών, ίσως πολύ περισσότερο από τα ποικίλα πολιτικά συνθήματα που ακούγονται αυτές τις ημέρες στην Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης και σε 57 ακόμη πλατείες και πάρκα ισάριθμων πόλεων της Ισπανίας. Το «Δεν φοβάμαι» δεν απέχει και πολύ από το «Δεν έχω να χάσω τίποτε εκτός από τις αλυσίδες μου» των παλιότερων επαναστατικών εποχών.

Γι’ αυτό και το μένος του συντηρητικού Τύπου που δεν μπορεί να χωνέψει την αυθόρμητη οργή κατά του συστήματος, αντί κατά της «αριστερής» κυβέρνησης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπως γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα El Mundo. «Αριστερής»; Να γιατί μία από τις διεκδικήσεις των νέων είναι να ανακτήσουν ξανά οι λέξεις το πραγματικό τους νόημα, όπως δηλώνουν στο «Μανιφέστο των Πολλών της 18ης Μαΐου»:
«Τα παραδείγματα χειρισμού και ουσιαστικά κατάσχεσης της γλώσσας είναι πολυάριθμα και αποτελούν εργαλεία ελέγχου και παραπληροφόρησης. Η αναξιοπιστία της πολιτικής έφερε μαζί της την κατάσχεση των λέξεων από αυτούς που έχουν την εξουσία. Οφείλουμε να επανακτήσουμε τις λέξεις, να τις επανανοηματοδοτήσουμε για να μην μας χειρίζονται με τη γλώσσα και να μην αφηνόμαστε ως πολίτες ανυπεράσπιστοι και ανίκανοι για δράση με συνοχή. Η Αλήθινή Δημοκρατία σημαίνει να δίνεις τα πραγματικά ονόματα στην αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., οι οίκοι αξιολόγησης όπως η Moody’s και η Standard and Poors, το Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), όμως, υπάρχουν πολλά περισσότερα και είναι υποχρέωσή μας να τα κατονομάσουμε».

το κκε μέσα απο τον ριζοσπάστη έγραψε ότι το κίνημα αυτό ..δεν έχει την παραμικρή ταξική ανάλυση...χωρίς να θίγει στο ελάχιστο τα θεμέλια του καπιταλισμού, την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ετσι, έχει περισσότερο χαρακτήρα εκτόνωσης, χωρίς ουσιαστική πολιτική διέξοδο.

δίκιο δεν έχουνε ; δεν είναι καλλίτερα να κάθεσαι σπίτι σου και να μην κάνεις τίποτα απο το να είσαι σε μια πλατεία χωρίς το ανάλογο "πλαίσιο"

Εδώ και Live κάλυψη των κινητοποιήσεων

19 ΜΑΪΟΥ: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Στη μνήμη των γονιών του πατέρα μου Σαράντη και Αρχοντίας από τα Μεταλλεία Ταύρου.




η οικογένεια του Σαράντη Παπαδόπουλου
απο αριστερά , Γιώργος Παπαδόπουλος ( ο Πατέρας μου ) Σαράντης Παπαδόπουλος , Ιωάννης Παπαδόπουλος ( όρθιος) Βασίλης Παπαδόπουλος , Αρχοντία Παπαδοπούλου , Ηρακλής Παπαδόπουλος.
η φωτογραφία είναι απο το dvd του Αντώνη Παπαδόπουλου " Νίκαια "

Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που θεσπίστηκε μια επίσημη νέα επέτειος, η 19η Μαϊου, ως Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων. Ήταν η κατάληξη ενός ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος που είχε εμφανιστεί στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και είχε ως πρωτεργάτες ανθρώπους που προέρχονταν από δύο πολιτικές τάσεις διαφορετικές και αντιμαχόμενες μέχρι σήμερα: την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και τους «Ιταλούς» του Πασόκ. Το κίνημα αυτό είχε μεγάλη επιτυχία εφόσον υιοθετήθηκε από το σύνολο του οργανωμένου ποντιακού χώρου, δηλαδή πάνω από 400 οργανώσεις στην Ελλάδα -που εκπροσωπούν περισσότερους από ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας- και άλλες 200 στην Ευρώπη, την πρώην Σοβιετική Ένωση, ΗΠΑ-Καναδά, Αυστραλία, Αφρική. Βασικό χαρακτηριστικό του κινήματος αυτού είναι η απόλυτη αυτονομία, η δημοκρατική έκφραση της βάσης και η αυθύπαρκτη επιλογή μιας κοινωνικής ομάδας να ορίσει μόνη της τις αξίες της και τις προτεραιότητές της χωρίς τη διαμεσολάβηση ιδεολογικών και πολιτικών «προστατών».

Αναγνώριση: Από το Κοινοβούλιο έως τη «17 Νοέμβρη»

Το μεγάλο κίνημα των πολιτών, που εμφανίστηκε σε μια εποχή που οι ιστορικές συνθήκες το επέτρεπαν, κατάφερε να πετύχει την πρώτη σημαντική νίκη των πληθυσμών που προήλθαν από τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Οι πρόσφυγες και οι απόγονοί τους, είχαν μέχρι τότε υποστεί μια πολιτική απόλυτης ιδεολογικής αφομοίωσης στο παλαιοελλαδικό μοντέλο και καταστροφής της ιστορικής τους μνήμης. Μιας πολιτικής που προωθούσαν όλες ανεξαιρέτως οι εκδοχές της εξουσίας -όπως και της όποιας αντιπολίτευσης- εφόσον οι πρόσφυγες του ’22 βρέθηκαν για δεκαετίες εκτός συστήματος, μακριά από τη χαμένη πια πατρίδα τους, σ’ ένα άξενο τόπο, που για πολύ καιρό τους αντιμετώπιζε ως «εσωτερικό εχθρό». Η κατάσταση αυτή θα πάψει σχετικά να ισχύει μόνο όταν θα βρεθεί ο νέος «εσωτερικός εχθρός», οι κομμουνιστές.
New Page 1

Έτσι λοιπόν για πρώτη φορά, το 1994 όλες οι κοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις, μέχρι και τη «17 Νοέμβρη», αποδέχονται και αναγνωρίζουν το γεγονός ότι στο χώρο της Ανατολής ο τουρκικός εθνικισμός διέπραξε γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού κατά την πρώτη εικοσιπενταετία του 20ου αιώνα. Δεν θα είχε καμιά σημασία η ανακήρυξη μιας νέας επετείου εάν αυτό δεν σήμαινε επί της ουσίας πλήρη ανατροπή των βασικών ιδεολογικών συνιστωσών του συστήματος –τόσο του κράτους όσο και της αντιπολίτευσής του– όπως αυτές παγιώθηκαν μετά το 1922. Μπορεί οι υπεύθυνοι των κομμάτων που ψήφισαν τη νέα επέτειο να μην κατανοούσαν τη συμβολική σημασία της ψήφου τους, όμως για μας τους ιστορικούς που ασχολούμαστε με τη συγκεκριμένη περίοδο, η εξέλιξη αυτή είχε μεγάλη αξία. Βέβαια, η συνέχεια απέδειξε ότι οι ερμηνείες και τα κυρίαρχα στερεότυπα της ελλαδικής εξουσίας –και όχι μόνο- ήταν πανίσχυρα. Έτσι ερμηνεύεται η αδυναμία κατανόησης της ιδεολογικής ανατροπής που επέφερε η αναγνώριση της 19ης του Μάη ως Ημέρας Μνήμης, η αμηχανία των μηχανισμών να ερμηνεύσουν τη σημασία των κατακτήσεων αυτών, η αντιμετώπισή τους ως ιδιότυπου λαογραφικού γεγονότος με ένα μάλλον εθνικιστικό περιεχόμενο, που καλλιεργείται από επικίνδυνα κέντρα και η προσπάθεια δαιμονοποίησης του ποντιακού κινήματος.

Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη: ΜΑΤ και Ναζί το ίδιο μαγαζί



Στις 2π.μ. ένας 21 ετών μετανάστης από το Μπαγκλαντές δέχθηκε τουλάχιστον 10 μαχαιριές από δύο φασίστες και λίγο αργότερα υπέκυψε. Οι εγκληματίες της γνωστής νεοναζιστικής συμμορίας εδώ και δύο νύχτες μπουκάρουν σε σπίτια μεταναστών, σπάνε τα μαγαζιά τους και ξυλοκοπούν όποιον βλέπουν στο δρόμο τους. Πρόκειται για τρομοκρατική συμμορία που σκοτώνει ανοιχτά και δρα υπό την ανοιχτή κάλυψη της αστυνομίας. Την Τρίτη το βράδυ δεκάδες μηχανές της Δίας μαζί με διμοιρίες ΜΑΤ άνοιγε το δρόμο στους θρασύδειλους φασίστες στην Αχαρνών και τα γύρω στενά για να επιτίθενται τα καθάρματα σε ανύποπτους μετανάστες. Στα σχολεία οι παρατρεχάμενοι οπαδοί του Μιχαλολιάκου έβριζαν χυδαία τις μαθήτριες και τους μικρούς μαθητές από οικογένειες μεταναστών προκαλώντας τον τρόμο στα μικρά παιδιά. Στόχος τους είναι να μετατρέψουν την περιοχή σε άντρο της φασιστικής τρομοκρατίας.

Οι φασίστες χτύπησαν την ώρα που ένας εργάτης χαροπαλεύει ύστερα από τα δολοφονικά χτυπήματα δεκάδων δολοφόνων των ΜΑΤ στη διαδήλωση των συνδικάτων την 11 Μάη. Την ώρα που δεκάδες απεργοί άντρες και γυναίκες μεταφερόντουσαν τραυματισμένοι και πνιγμένοι στα χημικά από την οργανωμένη δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ λίγο μετά τις 2μ.μ. στην Πανεπιστήμιου στην πορεία χιλιάδων εργαζομένων κατά την διάρκεια της γενικής απεργίας σε μια πορεία που μέχρι την επίθεση των ΜΑΤ δεν είχε γίνει το παραμικρό επεισόδιο.

Τα δύο γεγονότα σχετίζονται αναμεταξύ τους. Οι φασίστες αλληλοσυμπληρώνονται με το κράτος. Ο ένας δολοφονεί με μαχαίρια και ο άλλος με γκλομπ. Δρουν από κοινού για να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις που κλιμακώνονται ενάντια στην αντεργατική επίθεση του κεφάλαιου.

Ο αγώνας σήμερα ενάντια στο μνημόνιο και τον εργασιακό μεσαίωνα είναι και αγώνας ενάντια στο φασισμό. Εμείς οι εργάτες, ντόπιοι και μετανάστες, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, άνεργοι, εργαζόμενοι και υποαπασχολούμενοι, μόνο ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε! Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα των αφεντικών είναι ενωμένοι στον κοινό τους στόχο να μας τσακίσουν. Καιρός να ενωθούμε και εμείς!

• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!
• ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ – ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ!
• ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΛΗΣΤΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ!

ΤΟ Δ.Σ.

ΣΥΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΡΕΝΤΗ

ΜΠΙΧΑΚΗ 8 18233 ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗΣ

τηλ. 2104838828 Fax: 2104838832 e-mail: sillogos@cityofrentis.gr