Φεύγουν από κοντά μας οι Καλλίτεροι και μας αφήνουν με τα σκουπίδια .
Ο "Καλός μας Ανθρωπος "Θανάσης Βέγγος έφυγε σήμερα το πρωί .
ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ.
Τράβηξα κουπί στην ζωή μου...
Της Ευάννας Βενάρδου
Έχοντας εδώ και χρόνια προσωπικό σύνδεσμο μαζί του, ο Γιάννης Σολδάτος, εκδότης του «Αιγόκερου» και ιστορικός κινηματογράφου, επιχείρησε τελικά το μεγάλο βήμα: να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για το «σύμβολο του κατατρεγμένου Ελληνα», που τόσο γενναιόδωρα σκόρπισε και σκορπίζει το γέλιο, αλλα τόσο πεισματικά αρνείται να μιλήσει δημόσια για τον εαυτό του.
Συνήθως άλλοι μιλούν γι' αυτόν. Οπως στο «Ενας άνθρωπος παντός καιρού» του Σολδάτου, που θα κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (15-21/3), πριν βγει στις αίθουσες και κυκλοφορήσει σε DVD: μιλάει ο γιος του Βασίλης, συμπρωταγωνίστριες, συνεργάτες και φίλοι του: από τον Βούλγαρη και τον Αγγελόπουλο μέχρι τον Κατσουρίδη και τον Αβδελιώδη (που τώρα ετοιμάζει μαζί του ταινία, το «Πρόβα στην τρικυμία»). Μεταξύ άλλων και ο Σπαθάρης που στήνει στην ταινία μια παράσταση με τον Βέγγο ήρωα του Καραγκιόζη!
Το μεγαλύτερο όμως δέλεαρ αυτού του ντοκιμαντέρ είναι ότι εδώ μιλάει και ο ίδιος. «Δεν θα καθόταν ποτέ να μιλήσει στην κάμερα», διευκρινίζει ο σκηνοθέτης. «Τον είχα όμως τραβήξει παλιότερα σε διάφορες φάσεις, καθώς συνομιλούσε με τον Αβδελιώδη, με φίλους...». Σαν να στήνει η κάμερα αυτί σε κουβέντες του, καθώς κάθεται στο σαλόνι του σπιτιού του, και τα λέει με φίλους του.
Παρακολουθώντας την ταινία, αισθάνεσαι πως ο Βέγγος είναι ένας σεμνός και χαμηλών τόνων άνθρωπος που διακατέχεται από μια βαθιά μελαγχολία. Εκφραστικότατος στις περιγραφές του, τις διανθίζει με απίστευτες κινήσεις των χεριών, τα οποία, συχνά, με έμφαση, ακουμπά στο κεφάλι του. Ομως δεν γελά σχεδόν ποτέ -το δάκρυ μάλλον του 'ρχεται ευκολότερα. Τα μάτια του, έξυπνα, θλιμμένα και σοβαρά, κοιτούν με ένταση... «Μακελάρισμα...» είναι μια λέξη που επαναλαμβάνει συχνά, με ευδιάκριτη πίκρα, αναφερόμενος στην οικονομική καταστροφή που υπέστη η εταιρεία του «ΘΒ-ταινίες γέλιου» πριν από χρόνια.
3 σχόλια:
ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Θ. ΒΕΓΓΟΥ
Μακρονησιώτης έφηβος, νέος ανειδίκευτος εργάτης, μαζικός στις πρώτες του εμφανίσεις, όπως στη «Μαγική Πόλη» του Κούνδουρου, για δεκαετίες εθνικός ήρωας του θεάματος όπως ο Καραγκιόζης, ώριμος και δραματικός πρωταγωνιστής στα στερνά του ο Θανάσης Βέγγος έφυγε. Έφυγε άκακος και πράος , όπως ο τύπος που συμβόλιζε σχεδόν πάντα, κι άφησε πίσω του την Ελλάδα όπως τη συμβόλιζε πάντα : τη χώρα όπου ο αθώος λαός, που δεν φταίει σε τίποτε, ενοχοποιείται και την πληρώνει άγρια πάντα. «Η χώρα της σφαλιάρας», η Ελλάδα της τρόικα, θα θυμάται πάντα τον «Θανάση» της.
Αθήνα, 3/5/2011
Αντίο, καλέ μας Ανθρωπε
Ο Θανάσης Βέγγος , ο άνθρωπος που όλοι/ες γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από την μεγάλη Οθόνη, ο άνθρωπος που μας χάρισε ατέλειωτες στιγμές γέλιου , ο άνθρωπος που μας δίδαξε με σεμνό τρόπο πως πρέπει να είναι ο άνθρωπος, δεν είναι πια κοντά μας.
Πήρε τον δρόμο που δεν έχει επιστροφή, με την γνωστή βιασύνη, το γέλιο και την θλίψη που διακρίναμε – όταν στην μεγάλη οθόνη πρόβαλε το ΤΕΛΟΣ – στο βάθος των ματιών του.
Αυτοδίδακτος ηθοποιός, βιοπαλαιστής, αγωνιστής της αντίστασης, σεμνός πάντα, έδωσε απλόχερα γέλιο και χαρά σε όλες τις γενιές, αγάπησε και αγαπήθηκε από όλες τις γενιές.
Αγάπησε και τίμησε ιδιαίτερα τους Νεοφαληριώτες/ίσες.
που από σήμερα νοιώθουν πιο μόνοι .
Εμείς, το Λιμάνι της Αγωνίας, που τον αισθανόμασταν πάντα
συμπαραστάτη στις προσπάθειες μας θα τον θυμόμαστε πάντα, με αγάπη.
Το Λιμάνι της Αγωνίας
Αντίο Θανάση, αντίο καλέ μας Άνθρωπε…
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας εκφράζει τα θερμότερα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του Θανάση Βέγγου για τον χαμό του μεγάλου μας ηθοποιού.
Ο Θανάσης, που μας έμαθε να τον αποκαλούμε έτσι, με το μικρό του όνομα, να τον αναγνωρίζουμε σαν τον «καλό μας άνθρωπο» της γειτονιάς, να τον νοιώθουμε σαν δικό μας άνθρωπο, ταυτίστηκε και έκφρασε μέσα από το τρέξιμο και το έργο του, τα όνειρα, τους πόθους, τις χαρές και τις λύπες ενός ολόκληρου λαού που αγωνίζονταν να επιβιώσει, να φτιάξει τη ζωή του, να προοδεύσει κόντρα στα σημεία και τις δυσκολίες των καιρών.
Το γέλιο, τα δάκρυα και οι ατάκες του βγαλμένα μέσα από το σώμα, την καρδιά και αυτή “την φάτσα”, όπως ο ίδιος έλεγε, συμπύκνωναν το αστείρευτο πνεύμα και ενέργεια του και μία προσωπική εμπειρία και διαδρομή από τις φτωχογειτονιές του Φαλήρου, τη Μακρόνησο, το παιδί για όλες τις δουλειές των κινηματογραφικών στούντιο που έγινε ο μεγαλύτερος κωμικός μας, που φαλήρησε σαν επιχειρηματίας αλλά μας κατέκτησε σαν άνθρωπος. Η προσωπική του ιστορία του δεν ήταν άλλη από την ιστορία του ελληνικού λαού «της περιφέρειας» όπως έλεγε, των φτωχογειτονιών των αστικών κέντρων, αυτών που προσπαθούσαν να γευτούν κάτι από το όνειρο ενός συνεχούς αγώνα να εκσυγχρονιστούν και να συντονιστούν με έναν κόσμο που δεν είναι δικός τους.
Ο Θανάσης με το τρανταχτό του γέλιο και πάνω απ’ όλα με την σπάνια ακεραιότητα χαρακτήρα και το ασσάλευτο ήθος του αντιπαρέβαλε έναν άλλον κόσμο απέναντι στον παραλογισμό και την αλλοτρίωση που γεννούσε η κάθε εξουσία. Αντιπαρέβαλε και κράτησε ζωντανό τον κόσμο, τον πολιτισμό και την αξιοπρέπεια των από κάτω που ζητάνε απεγνωσμένα τους από πάνω να τους ακούσουν, χτυπώντας το ταβάνι της εξουσίας καμιά φορά με το σκουπόξυλο, όπως έκανε σε κάποια από τις ταινίες του.
Για τον Θανάση δεν μπορούμε να κλάψουμε. Οι μνήμες που μας χάρισε δεν μας το επιτρέπουν. Μπορούμε μόνο ακόμα και αυτή την τραγική στιγμή να νοιώσουμε το γέλιο, τη δύναμη και την ελπίδα να αναβρύζουν αστείρευτα μέσα από τις θύμησες και τις στιγμές που ζήσαμε μαζί του.
Μπορούμε μόνο να πούμε ένα ταπεινό και μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που μας έμαθε τι σημαίνει να αγωνίζεσαι σε αυτή τη ζωή με χαρά, με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά.
Το Γραφείο Τύπου της ΚΟΕ
Δημοσίευση σχολίου